Τόκιο: Όλες Οι Ταινίες Τόκιο | Lost In Translation Τόκιο | Enter The Void Τόκιο | Nobody Knows Τόκιο | Adrift In Tokyo Τόκιο | Tokyo! | ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ:
Κανείς Δεν Ξέρει ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ:
Hirokazu Koreeda ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ:
Ryo Kase, Yuya Yagira, Kitaura Ayu, Kimura Hiei, Momoko Shimizu Η αυλαία του «Nobody Knows» ανοίγει με μια νεαρή μητέρα να μετακομίζει σε ένα νέο διαμέρισμα μαζί με τα δύο παιδιά της. Αφού απομακρυνθούν οι ιδιοκτήτες και κλείσει η πόρτα του διαμερίσματος, ανοίγουν τις βαλίτσες απ' όπου ξεφυτρώνουν ως δια μαγείας τα άλλα δύο παιδιά της οικογένειας. Η ύπαρξη τους πρέπει να παραμείνει κρυφή γι' αυτό και η μητέρα υπενθυμίζει ότι "κανείς δεν θα βγαίνει έξω, ούτε στο μπαλκόνι". Ούτε σχολείο, ούτε φίλοι, απόλυτη μυστικότητα. Μόνο ο μεγαλύτερος γιός, ο δωδεκάχρονος Akira επιτρέπεται να ξεπορτίσει και μόνο για να διεκπεραιώσει συγκεκριμένες εργασίες.
Ιστορία, γραμμένη και σκηνοθετημένη από τον Ιάπωνα δημιουργό Hirokazu Koreeda, η οποία προτάθηκε για Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών το 2004, καταφέρνοντας ωστόσο να αποσπάσει μόνο το βραβείο καλύτερου ηθοποιού για τον μικρό πλην εξαιρετικό Yuga Yagira. Το σενάριο βασίζεται στην πραγματική ιστορία τεσσάρων αδερφιών στο Τόκιο το 1988 που, ύστερα από την εγκατάλειψή τους από τη μητέρα τους, προσπάθησαν να επιβιώσουν μόνα τους χωρίς βοήθεια και χωρίς να γίνει αισθητή η παρουσία τους σε κανέναν (γνωστή και ως υπόθεση των τεσσάρων εγκαταλελειμμένων παιδιών του Nishi Sugamo).
Ο θεατής μπαίνει εξαρχής στο μικρόκοσμο των μικρών πρωταγωνιστών και παρακολουθεί την προσπάθειά τους να ανταπεξέλθουν στην - απλή για τους λοιπούς συνομηλίκους τους - καθημερινότητα. Πληρωμή λογαριασμών, μαγείρεμα, καθάρισμα, απαραίτητα ψώνια, διάβασμα στο σπίτι είναι μερικές μόνο από τις δραστηριότητες με τις οποίες καταπιάνονται με επιτυχία. Τι γίνεται όμως όταν η μητέρα αργεί να επιστρέψει και τα χρήματα ελαττώνονται όλο και περισσότερο; Όταν ο μεγάλος αδερφός που μέχρι τότε φρόντιζε τα μικρότερα αδέρφια επιτρέπει έστω και για λίγο να νιώσει πραγματικό παιδί;
"Κανείς δεν ξέρει" σημαίνει "κανείς δε νοιάζεται" για τον Koreeda. Η έλλειψη ανθρωπιάς και η απώλεια της αθωότητας είναι οι βασικοί άξονές αυτού του έργου. Με σκηνοθεσία ρεαλιστική και αντικειμενική, λίγους διάλογους και μοναδικές ερμηνείες, δύσκολα μένει κανείς ασυγκίνητος. Ιδιαίτερη μνεία, μάλιστα, θα πρέπει να γίνει για το μικρό Yagira, ο οποίος αν και ερασιτέχνης, είναι συγκλονιστικός με τη φυσικότητα του. Καταφέρνει να αποδώσει την αξιοπρέπεια και ταυτόχρονα τη σπαρακτική απόγνωση ενός μικρού παιδιού που οι συνθήκες το έκαναν να ωριμάσει πολύ νωρίς.
Όσοι από εσάς δουν τη συγκεκριμένη ταινία από 'ταξιδιωτικό ενδιαφέρον', μην απογοητευτείτε που το πρώτο μέρος της ταινίας διαδραματίζεται εξ ολοκλήρου στο διαμέρισμα, όπου τα μικρά αδερφάκια προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα. Ο σκηνοθέτης με αξιοσημείωτη δεξιοτεχνία δένει τα πλάνα 'απομόνωσης' με πληθώρα σκηνών που μας μεταφέρουν στην καθημερινότητα της ιαπωνικής μητρόπολης, παντελώς απογυμνωμένης από οποιοδήποτε στερεοτυπικό χαρακτηριστικό θα μπορούσε κανείς να της προσάψει: από τη φτωχογειτονιά που μένει η οικογένεια, τις υπαίθριες αγορές που τριγυρνά ο Akira, το σχολείο στο οποίο δεν επιτρέπεται να πάει έως τα εντυπωσιακά μαγαζιά ηλεκτρονικών παιχνιδιών που αποσπούν την προσοχή του από τη σκληρή πραγματικότητα και όχι μόνο. Αυτά τα πλάνα των μοναχικών περιπλανήσεων του Akira έρχονται για να τονίσουν το παράδοξο και το αφύσικο της κατάστασης: ένας δωδεκάχρονος σε μια τρομακτικά αχανή πόλη, εκτίθεται κατά έναν βασανιστικό - θα έλεγε κανείς - τρόπο. Και αυτή ακριβώς η μαεστρία του Koreeda θα σας εξάψει και το 'σινεφίλ' ενδιαφέρον. |
