Τόκιο: Όλες Οι Ταινίες Τόκιο | Lost In Translation Τόκιο | Enter The Void Τόκιο | Nobody Knows Τόκιο | Adrift In Tokyo Τόκιο | Tokyo! | ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΤΙΤΛΟΣ:
Enter The Void ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ:
Gaspar Noe ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ:
Nathaniel Brown, Paz De La Huerta, Cyril Roy, Emily Alyn Lind, Jesse Kuhn Ο Oskar, νεαρός έμπορος και χρήστης ναρκωτικών και η αδερφή του Linda, stripper, είναι δύο Αμερικανοί που ζουν στο Τόκιο. Η σχέση τους είναι πολύ δυνατή, εξαιτίας της δύσκολης παιδικής ηλικίας που μοιράστηκαν. Η ζωή στο Τόκιο, όμως, δεν εξελίσσεται όπως ονειρεύονταν, καθώς ο Oskar πέφτει νεκρός από τις σφαίρες αστυνομικών σε μια επιχείρηση σύλληψης του. Η ψυχή του όμως επιστρέφει ως φύλακας άγγελος της αδερφής του και περιπλανάται σε όλη την πόλη.
Και κάπου εκεί, στα 90 λεπτά, της ταινίας εξαντλείται το σενάριο. Για το επόμενο 45λεπτο παρακολουθούμε το σκηνοθετικό ντελίριο του Noe, δημιουργού του προκλητικού «Irreversible» του 2003, που είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα δοκιμάσει την υπομονή και του πιο σινεφίλ θεατή - εκτός εάν κάποιος από εσάς αποφασίσει να συνοδεύσει την ταινία με παραισθησιογόνα. Εναλλακτικά η ταινία, λοιπόν, θα μπορούσε να ονομάζεται "Tokyo on acid" καθώς από τη στιγμή του θανάτου του νεαρού πρωταγωνιστή, ξεκινά ένα άκρως ψυχεδελικό ταξίδι.
Όλη η ταινία έχει γυριστεί από την οπτική του Oskar με την κάμερα στο χέρι, ζωντανού ή νεκρού είτε όσο αυτός βρίσκεται υπό την επήρεια ναρκωτικών, περιπλανώμενος σε σκοτεινές, underground περιοχές του Τόκιο είτε ως πνεύμα που πετά πάνω απ' την πόλη, παρατηρώντας τη ζωή της αδερφής του και όλων όσων την περιστοιχίζουν με ορισμένα flashbacks από την παιδική τους ηλικία. Μπαίνοντας μέσα στα κεφάλια τους και καθιστώντας συχνά αδύνατο το διαχωρισμό μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίωσης, βλέπουμε ένα Τόκιο τελείως διαφορετικό από αυτό που έχουμε συνηθίσει.
Μια πόλη που ποτέ δεν κοιμάται, βυθισμένη στο αιώνιο σκοτάδι και φωτισμένη μόνο από τα άπειρα neon λαμπιόνια των strip clubs και των sex hotels. Μια πόλη παρακμιακή αλλά συνάμα τόσο γοητευτική, ένα συνθετικό 'κράτος εν κράτει' υπό τη μορφή videogame. Και πώς να μην είναι κάπως έτσι άλλωστε, όταν ο ίδιος ο σκηνοθέτης απέρριψε την αρχική ιδέα να διαδραματίζεται η ταινία στο Las Vegas, θεωρώντας ότι η ιαπωνική πρωτεύουσα έχει πολύ πιο έντονη και ενδιαφέρουσα νυχτερινή ζωή και μοιάζει, όπως χαρακτηριστικά είπε, σαν ένα τεράστιο φλιπεράκι (ή ίσως φοβούμενος κάποιο παραλληλισμό με το «Fear And Loathing in Las Vegas») ; Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ζήτησε από τον visual effects engineer της ταινίας να δουλέψει έχοντας ως πρότυπο το «Tron» του 1982.
Παραισθησιογόνα εξτραβαγκάντσα, οπτική αποπλάνηση ή μονόδρομος προς την ημικρανία; Όπως και να χαρακτηρίσει κανείς αυτήν την ταινία, ένα είναι το μόνο σίγουρο: θα δείτε το Τόκιο με άλλο μάτι - όχι και τόσο νηφάλιο... Στα συν της ταινίας η μουσική επιμέλεια από τον Thomas Bangalter των Daft Punk. |
