Γράφει: Πέτρος Καλογεράς | 27.09.2011

Η «Ταξιδιάρα ψυχή» του Magic Bus ήταν και είναι ένα όνειρο ελευθερίας για πολλούς ανθρώπους. Μια παρέα από την Καλιφόρνια τόλμησε και έκανε ένα ταξίδι χωρίς περιορισμούς αναζητώντας την ηδονή, την γαλήνη και την ευτυχία. Ο Ken Kesey συγγραφέας του «One Flew Over The Cuckoo's Nest» και λάτρης του LSD μαζεύει μια παρέα φίλων, αγοράζει ένα λεωφορείο, το βάφει κάπως παράξενα και το ονομάζει «Further». Στόχος τους είναι να φτάσουν στην ανατολική άκρη των Ηνωμένων Πολιτειών και συγκεκριμένα στη Νέα Υόρκη. Με οδηγό τον πασίγνωστο Neal Cassady, η παρέα των «Merry Pranksters» ταξιδεύει χωρίς πρόγραμμα, μαστουρώνει χωρίς μέτρο και γράφει μια ιστορία που όλοι θα θέλαμε και δεν θα θέλαμε να ζήσουμε...

Είναι ωραία να είσαι χύμα και να μην έχεις υποχρεώσεις αλλά η υπερβολή δεν είναι ποτέ καλή. Φαίνεται πως η πλειοψηφία των επιβατών του λεωφορείου πέρασε καλά αλλά υπήρξαν και μερικοί που εγκατέλειψαν το ταξίδι από νωρίς. Φυσικά η ιστορία γράφτηκε. Σε μια εποχή πολύ πιο αθώα από την σημερινή. Το ντοκιμαντέρ των Alison Elwood και Alex Gibney χρησιμοποιεί και μετατρέπει το αρχείο του φιλμ των 16 χιλιοστών με το οποίο ο Ken Kesey και το 'κοινόβιό' του κινηματογράφησαν το ταξίδι τους το 1964. Ο σκοπός του ταξιδιού, εκτός από την ανάγκη πολλών να βρεθούν στην Νέα Υόρκη, ήταν κατά βάση ένα πείραμα. Ο Kesey ήθελε να ανακαλύψει τα αποτελέσματα μιας σύγκρουσης μεταξύ ενός «παραισθησιογόνου αυθορμητισμού» και της κοινότυπης και συγκαταβατικής κοινωνίας. Δημιούργησε έτσι ένα κίνημα και εναντιώθηκε στους κοινωνικά κατασκευασμένους κανόνες. Ναρκωτικά και σεξ, ελεύθερα χωρίς συμβάσεις, με τον Neal Cassady να παίρνει σπιντ και να κουνιέται ασταμάτητα μιλώντας σε τυχόντες αστυνομικούς που σταματούσαν το όχημα. Η λογική του φιλμ εντάσσεται στην προσπάθεια κατασκευής ενός μύθου που παρέμεινε όνειρο, οπότε χωρίς να το θέλει συντελεί και στην απομυθοποίησή του. Όπως όμως έχει διδάξει το παρελθόν, οι μύθοι καμιά φορα ξαναγεννιούνται.

Το όνομα «Merry Pranksters» σημαίνει οι 'εύθυμοι' που σκαρφίζονται τεχνάσματα ούτως ώστε να παραβούν τους θεϊκούς και φυσικούς κανόνες. Στην μυθολογία αυτά τα πλάσματα είχαν μορφή που συνδύαζε άνθρωπο και ζώο, δηλαδή κάτι σαν τον Διόνυσο και τους σάτιρους. Ως γνήσιοι απόγονοι του Διόνυσου λοιπόν, οι ταξιδιώτες προσπάθησαν να μείνουν στάσιμοι σε μια ανέμελη εφηβική ζωή γεμάτη με υπερβολές και καλοπέραση. Κατάφεραν έτσι να δώσουν στις μετέπειτα γενιές την επιλογή για μια ζωή χωρίς όρια δημιουργώντας έναν εναλλακτικό τρόπο αντίληψης της πραγματικότητας. Η επιλογή αυτή κοιτώντας πίσω κατέληξε στον κάλαθο των γραφικών αχρήστων.

Το ντοκιμαντέρ την μάζεψε, την ανακύκλωσε και μας την ξαναδιηγήθηκε. Η δύναμή του βρίσκεται στην έμφυτη ανάγκη του ανθρώπου να εξερευνά και να ανακαλύπτει. Είναι πραγματικά πολύ έξυπνο το concept να 'ξεθάψουν' το φιλμ του ταξιδιού και να το μοιραστούν με ένα κοινό που, ιδίως αυτή την εποχή, ψοφάει για κάθε παράβαση κοινωνικών κανόνων. Όπως και για πιο αθώες εποχές...