Γράφει: Πέτρος Καλογεράς | 22.09.2011

Ένα δημιουργικό soundtrack οδηγεί το «Once» στα Oscar και από εκεί σε μια διετή περιοδεία. Ο έρωτας που δεν ολοκληρώθηκε στο πανί, βρίσκει την ευκαιρία να ολοκληρωθεί στην πραγματικότητα. Ο Glen Hansard και η Marketa Irglova έπεσαν αμαχητί ο ένας στην αγκαλιά του άλλου και προσπάθησαν να χωρέσουν την σχέση τους ανάμεσα στα στενά της συνεχούς μετακίνησης και των αυστηρών αναγκών της περιοδείας. Το ντοκιμαντέρ ακολουθεί την σχέση τους από την γέννησή της μέχρι και το αναμενόμενο τέλος της. Καλλιτέχνες επί σκηνής με την ζωή να είναι πιο σημαντική από το χρυσό αγαλματάκι. Τουλάχιστον έτσι μας είπαν οι πρωταγωνιστές. Αυτό όμως που ξεχωρίζει δεν είναι ούτε η σχέση τους ούτε η δημοτικότητά τους. Είναι η μουσική που έφτιαξαν μαζί που δεν θα τους χωρίσει ποτέ...

Ένα όμορφο ασπρόμαυρο φόντο, χωρίς να το θέλει φυσικά, μας ταξιδεύει στο παρελθόν. Ό, τι κι αν βλέπουμε, χειροπιαστό ή νοητό, ξέρουμε ότι ανήκει στο παρελθόν. Η καθημερινότητα φθείρει μια σχέση που χτίστηκε πάνω σε ένα τρυφερό παραμύθι, μια ιστορία που μόνο η μεγάλη οθόνη μπορεί να κάνει πραγματικότητα. Η μουσική δεσπόζει ως ο απόλυτος δημιουργός. Συναισθήματα, δεσμοί, διαφωνίες όλα αρχίζουν και τελειώνουν κάτω από τα χωρίς όρια πέπλα της.

Η κάμερα παρακολουθεί διακριτικά και αδιάκριτα τους δυο πρωταγωνιστές σε μια διαδικασία που έχει αλλάξει την ζωή τους ριζικά και κινηματογραφεί την αμήχανη ακόμα χαρά και θλίψη τους, αφού δεν μπορούν να συνειδητοποιήσουν ακόμα τι έχει συμβεί. Οι γύρω τους είναι σίγουροι για το κέρδος των επιτευγμάτων τους. Οι ίδιοι όχι. Καταφεύγουν έτσι στην μόνη γνώριμη αγκαλιά που βρίσκουν μπροστά τους. Για προστασία και ασφάλεια. Συνήθως σχέσεις τέτοιου είδους δεν κρατάνε πολύ. Είναι όμως έντονες και, εφόσον δημιουργούν, παραμένουν αιώνιες.

Το ντοκιμαντέρ είναι καλό; Σαν φιλμ όχι ιδιαίτερα. Σώζεται όμως από την αυθεντικότητα του περιεχομένου του. Ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο, στο «Once» και σε μια σχέση που άρχισε, κορυφώθηκε και κατέρρευσε με ιλιγγιώδη ρυθμό για να μας δείξει ότι όλοι μπορούν να ονειρεύονται. Όπως είπε και η Marketa Irglova όταν δέχθηκε το Oscar: "Δικαιοσύνη σε αυτούς που τολμούν να ονειρεύονται και δεν τα παρατάνε". Καιρός να το κάνουμε όλοι στην πράξη...