Γράφει η Μαριτίνα Παπαμήτρου Ο Edward ένας πλούσιος, γοητευτικός αλλά ταυτόχρονα αδίστακτος επιχειρηματίας, αγοράζει και επαναπωλεί εταιρίες. Καταφθάνει στο Λος Αντζελες, όπου γνωρίζει τη Vivian, μια 'φτωχή πλην τίμια' πόρνη, την οποία και προσλαμβάνει ως συνοδό στα επαγγελματικά δείπνα του. Ωστόσο, ο έρωτας δεν αργεί να τους τρυπήσει με τα βέλη του και κάπως έτσι ξεκινά ένα σύγχρονο ρομαντικό παραμύθι...
Τι να πει κανείς για μια από τις πιο επιτυχημένες ρομαντικές κομεντί όλων των εποχών; Σίγουρα η ακαταμάχητη γοητεία των πρωταγωνιστών της, Richard Gere και Julia Roberts σε συνδυασμό με τη μοναδική χημεία μεταξύ τους είναι το βασικό συστατικό της επιτυχίας της. Πνευματώδεις ατάκες, soundtrack που όλοι έχουμε τραγουδήσει σε karaoke, κλισέ που λατρεύουμε να μισούμε και 80's αισθητική είναι τα στοιχεία που μετέτρεψαν ένα από τα πιο κοινότοπα σενάρια σε μια αξέχαστη ιστορία αγάπης, όπου ο έρωτας θριαμβεύει παρά τα εμπόδια που θέτει η συντηρητική κοινωνία. Αν και ο σκηνοθέτης με το ίδιο υλικό θα μπορούσε να δημιουργήσει μια πιο ρεαλιστική ταινία, όπου η σκληρή πραγματικότητα θα καθιστούσε ανέφικτο να μείνουν μαζί οι δύο αυτοί χαρακτήρες, η τελική σκηνή που περιλαμβάνει μια λιμουζίνα, έναν υψοφοβικό πρωταγωνιστή που ανεβαίνει μια σκάλα και μερικά λουλούδια, έκανε κάθε κορίτσι να πιστεύει ότι μπορούν να υπάρξουν σύγχρονες Σταχτοπούτες... | | Γράφει ο Θανάσης Γεντίμης Ο Edward Lewis είναι ένα 'golden boy' (όπως θα λέγαμε σήμερα) που επισκέπτεται το Los Angeles για δουλειές. Χαμένος στους δρόμους της πόλης συναντά τη νεαρή Vivian που βγάζει τα προς το ζην ως 'συνοδός κυρίων' στην Hollywood boulevard. Όταν θα της ζητήσει οδηγίες για το ξενοδοχείο του, εκείνη θα του χρεώσει 5$. Για 10$ μάλιστα η Vivian προσφέρεται να του δείξει το δρόμο. Ο Edward δεν θα αργήσει να προτείνει στη νεαρή πόρνη να τον συνοδέψει για τις επόμενες μέρες που θα πρέπει να μείνει στην πόλη... the rest is history.
Ο 'Πυγμαλίωνας' συναντά την 'Σταχτοπούτα' στην ταινία που σημάδεψε τα 90s και σύστησε την Julia Roberts ως αντικείμενο του πόθου για τον ανδρικό πληθυσμό (εκτός από μια μειοψηφία που την είχε προσέξει από το «Mystic Pizza»). Όμως τελικά το κομμάτι που συγκινεί τους άνδρες (να βάλουν την πόρνη στον ίσιο δρόμο) υποχωρεί μπροστά στη γυναικεία φαντασίωση του ιππότη με το άσπρο άλογο (ή μάλλον την άσπρη Ferrari) που θα τις 'προικίσει' με Gucci και Louis Vuitton. Κινηματογραφικά o Garry Marshall καταφέρνει το εντυπωσιακό... να κάνει μια τόσο αθώα ταινία με κεντρικό ήρωα μια πόρνη και ένα αδίστακτο επιχειρηματία. Ίσως όμως θα έπρεπε να του πούμε και ένα μικρό ευχαριστώ που σύστησε σε μια ολόκληρη γενιά τη μουσική του Roy Orbison. |
