Γράφει η Μαριάννα Ράντου Πολυάσχολος, τεμπελάκος μα καταφερτζής single dad δημοσιογράφος, συγκρούεται κατά μέτωπο με οργανωτική, αγχωτική στα όρια της νευρώσεως μαμά-wonderwoman και αναγκάζεται να περάσει μαζί της μία 'τέλεια ημέρα'. Αφορμή, ένα χρυσόψαρο και μια χαμένη σχολική εκδρομή: συμφωνώντας να μοιράσουν μεταξύ τους την επιτήρηση των παιδιών τους που έμειναν πίσω, ώστε να εξασφαλίσουν από μισή μέρα για αφοσίωση στις επείγουσες δουλειές τους, συμφωνούν επίσης να ρίξουν κλεφτές ματιές ο ένας στη ζωή του άλλου -συνειδητοποιώντας στην πορεία της ημέρας ότι αυτό που βλέπουν εκεί, μάλλον τους αρέσει...
'Ο George Clooney νέος' είναι ίσως επαρκές επιχείρημα για να εξασφαλίσει σ' αυτή τη μάλλον συνηθισμένη ρομαντική κομεντί μια σίγουρη θέση στη συγκεκριμένη λίστα. Το «One Fine Day» δεν είναι όμως μόνον αυτό: μπορεί το "τα ετερώνυμα έλκονται" να αποτελεί κλασικό χολιγουντιανό -και όχι μόνο- κλισέ, ωστόσο το δίπολο των δύο αντίθετων που έλκονται βρίσκει εδώ δύο απολύτως ταιριαστούς χαρακτήρες, με τις αλληλοπροσβολές και τα πειράγματα να δημιουργούν ασταμάτητα σπίθες, και με τις συνεχόμενες αναποδιές να αυξάνουν την προσμονή για την τελική - εννοείται- ευτυχή κατάληξη με το μάγο του Οζ να τραγουδά στο δίπλα δωμάτιο. | | Γράφει ο Βασίλης Σπανός H Melanie είναι μια διαζευγμένη αρχιτέκτονας και μητέρα του μικρού Sam ενώ ο Jack, έτερος διαζευγμένος και αρθρογράφος σε μια εφημερίδα της Νέας Υόρκης, είναι πατέρας της επίσης ανήλικης Maggie. Οι δυο αυτοί πολυάσχολοι και διαφορετικοί μεταξύ τους γονείς, μέσα από πληθώρα συμπτώσεων και παρεξηγήσεων θα αναγκαστούν να φροντίσουν τα παιδιά τους για ολόκληρη τη μέρα, ενώ παράλληλα θα πρέπει να αντεπεξέλθουν στις απαιτητικές επαγγελματικές τους υποχρεώσεις. Οι δρόμοι τους θα διασταυρωθούν αρκετές φορές και ενώ αρχικά η γνωριμία τους θα ξεκινήσει με καχυποψία, σταδιακά θα δώσει την θέση της σε κάτι βαθύτερο...
Όποιος καχύποπτος και.. αρσενικός θεατής θα υποθέσει αρχικά ότι οι δημιουργοί δεν πρέπει να ξόδεψαν ιδιαίτερη... 'φαιά ουσία' στο σενάριο, αλλά αρκέστηκαν στο να τοποθετήσουν απλά ένα όμορφο πρωταγωνιστικό δίδυμο στην οθόνη, δεν θα πέσει και πολύ έξω. Η παραγωγή παρ' όλα αυτά 'βγάζει τα λεφτά της', καθώς η χημεία των δύο πρωταγωνιστών είναι το μεγάλο (και μοναδικό) ατού αυτής της μετριότατης, τυπικής 90s ρομαντικής κομεντί. Ο γόης Clooney και η πανέμορφη Pfeifer συνθέτουν ένα ταιριαστό και λαμπερό πρωταγωνιστικό ζευγάρι, δίχως να επηρεάζονται αρνητικά από το αφελές σενάριο ή την διαδικαστική και άνευρη σκηνοθεσία, καταφέρνοντας ουσιαστικά μόνοι τους να κάνουν το έργο μια ανάλαφρη πρόταση για ένα ανέμελο κυριακάτικο μεσημέρι μπροστά στην τηλεόραση. |