Gomorra  Οι κριτικές επιτροπές των Καννών φαίνεται πως βραβεύουν με τη μέθοδο της υπνοπαιδείας: τους παίρνει ο ύπνος παρακολουθώντας μια αργή ταινία και ξυπνούν πεπεισμένοι ότι έχουν 'Μάθει Κάτι' για τη ζωή. Το «Gomorra» του Matteo Garrone κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο φετινό 61o Φεστιβάλ των Καννών επειδή, όπως βροντοφωνάζει η ατάκα στην αφίσα του, παρουσιάζει με τον πιο ρεαλιστικό τρόπο που έχει καταγραφεί ποτέ την αληθινή πλευρά της ιταλικής Μαφίας... Μόνο που ελπίζουμε να κάνει λάθος και η Μαφία να μην είναι τόσο βαρετή.
Βασισμένο στο βιβλίο του Roberto Saviano (o οποίος βρίσκεται υπό αστυνομική προστασία από τότε που το εξέδωσε), το «Gomorra» αφηγείται πέντε παράλληλες ιστορίες με επίκεντρο την εγκληματική οργάνωση Καμόρα της Νάπολης, που ευθύνεται για χιλιάδες φόνους και παράνομες δραστηριότητες στην Ιταλία και αναπόφευκτα αποτελεί το μοναδικό τρόπο ζωής για σημαντικούς και ασήμαντους ανθρώπους που μπλέκονται στα γρανάζια της. Mεταξύ αυτών και δύο αφελείς νεαροί με βλέψεις ανεξάρτητης εγκληματικής μεγαλουργίας και εφόδια ατάκες από το «Scarface», ένας 'ταμίας' με παλιομοδίτικες αρχές και ένα 13χρονο βαποράκι.
Η ταινία βουλιάζει κάτω από τα πολυάριθμα storylines και η εμμονή στις λεπτομέρειες και στη ρουτίνα όλων των στρωμάτων της ιεραρχίας ακυρώνει κάθε δραματουργικό βάρος. Αυτή η ντοκιμαντερίστικη αισθητική και η ψύχραιμη, νηφάλια καταγραφή της πραγματικότητας είναι σίγουρα πρωτόγνωρη σε ένα κινηματογραφικό είδος γνωστό για την υπερβολική αίγλη που προσδίδει στο θέμα («The Godfather», «Goodfellas»), αλλά γι' αυτό δεν υπάρχουν οι 'κάρτες' που πέφτουν στο τέλος -όπως έκαναν κι εδώ- και αποκαλύπτουν τα αληθινά, 'σοκαριστικά' facts για το θέ(α)μα που μόλις παρακολουθήσαμε; Όταν αυτές οι κάρτες είναι εξίσου ενδιαφέρουσες με την ταινία, τότε ένα από αυτά τα δύο πράγματα είναι περιττό. Μαντέψτε ποιο.
Μάρα Θεοδωροπούλου - 21.09.2008 | 
