Press conference: Elijah Wood

Τρία χρόνια μετά το υποψήφιο για oscar μικρού μήκους JOHNNY FLYNTON, η γερμανικής καταγωγής, πρώην παγκόσμια πρωταθλήτρια πολεμικών τεχνών και νυν σκηνοθέτις, Lexi Alexander, παρουσίασε στο φεστιβάλ Εδιμβούργου την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία της, GREEN STREET. Ο Matt Buckner, ένας πολλά υποσχόμενος φοιτητής δημοσιογραφίας του Harvard, αποβάλλεται όταν το όνομά του εμπλέκεται άδικα σε μία υπόθεση ναρκωτικών. Αποφασισμένος να κάνει ένα νέο ξεκίνημα, επισκέπτεται την αδερφή του, που μένει μόνιμα στην Βρετανία, και ξεκινά πράγματι μία εντελώς διαφορετική ζωή. Στο πλευρό μίας παρέας χούλιγκανς, ζει την μάχη έξω από τα ποδοσφαιρικά γήπεδα και αισθάνεται για πρώτη φορά την ένταση, τον ενθουσιασμό και τον κίνδυνο. ¶λλη μία ‘βρετανική’ ταινία, με άφθονο ποδόσφαιρο και αλκοόλ; Θα μπορούσε να είναι και έτσι, αν η Alexander δεν έκανε μία μάλλον ασυνήθιστη επιλογή για τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Με τον ¶ΡΧΟΝΤΑ ΤΩΝ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΩΝ να αποτελεί πλεόν παρελθόν, ο Elijah Wood επιχειρεί να αποτινάξει από πάνω του τον ρόλο του γενναίου ήρωα. Το CinemaNews βρέθηκε την περασμένη βδομάδα στον δεύτερο όροφο του πολυτελέστατου Balmoral, στην καρδιά του Εδιμβούργου, και παρατήρησε πίσω από τις ορδές φωτογράφων, το χόμπιτ που αποφάσισε να γίνει χούλιγκαν.

Μικροκαμωμένος, με εντυπωσιακά κατάμαυρα μαλλιά και εξισου εντυπωσιακό, καταγάλανο βλέμμα, ο Elijah Wood καλωσόρισε ευγενικά τους δημοσιογράφους, έδειξε μερικές στιγμές να ξαφνιάζεται από την επιμονή των φλας και προσπάθησε να εξηγήσει τί ήταν αυτό που τον τράβηξε στο project του GREEN STREET. “Έπειτα από τέσσερα εξαντλητικά χρόνια γυρισμάτων για τον ¶ΡΧΟΝΤΑ ΤΩΝ ΔΑΧΤΥΛΙΔΙΩΝ, είχα ανάγκη να στραβώ σε μία μικρότερη παραγωγή. Η ιδέα για το GREEN STREEΤ με γοήτευσε από την πρώτη στιγμή: η διαφορετική κουλτούρα αυτού του λαού, ένας χαρακτήρας με πολλές διακυμάνσεις και βέβαια το ‘σκοτεινό υλικό’ του σεναρίου”. Χωρίς κάποια ιδιαίτερη ποδοσφαιρική κουλτούρα (“Μερικοί φίλοι ηθοποιοί στη Νέα Ζηλανδία ήξεραν να παίζουν ποδόσφαιρο, εγώ πάλι όχι!”), ο νεαρός ηθοποιός έζησε από κοντά την ζωή των φανατικών οπαδών, εντυπωσιάστκε από την ενέργειά τους και χαρακτήρισε τις στιγμές στις βρετανικές pub σαν μία μικρή ιεροτελεστία. Λίγο πριν το τέλος της press conference, o Wood δήλωσε οπαδός των Kassabian (που υπογράφουν και το soundtrack του φιλμ), εξέφρασε τον θαυμασμό του για τους Σκωτσέζους Sons and Daughters και αποκάλυψε πως ήδη ετοιμάζει τον πρώτο του δίσκο, χωρίς αυτό να σημαίνει πως αφήνει το σινεμά για τη μουσική.

Παρούσα και η Lexi Alexander, σε τριπλό ρόλο σκηνοθέτη, σεναριογράφου και παραγωγού του GREEN STREET, μίλησε για την προεργασία του σεναρίου και την επιδίωξή της να βρεθεί ανάμεσα στους ανθρώπους που το φιλμ απεικονίζει. Αναφερόμενη στα σχόλια του τύπου σχετικά με το ‘βίαιο’ περιεχόμενο του φιλμ και μία δυνητική προσπάθεια ωραιοποίησης ενός προβληματικού κόσμου, η Alexander έδωσε μία μάλλον κάθετη απάντηση: “Δεν κρύβω κανέναν σκελετό στην ντουλάπα μου- είμαι πολύ τεμπέλα για να τον κρύψω εκεί! Εξάλλου, ούτε εγώ, ούτε και οι υπόλοιποι παραγωγοί θα υποστηρίζαμε ποτέ μία ταινία που προωθεί την βία και την ανηθικότητα”. Η Alexander αναφέρθηκε ακόμα με ικανοποίηση στην απήχηση που είχε το φιλμ στο γυναικείο κοινό, συμπέρανε πως “το Hollywood τα βρήκε σκούρα με αυτή την μικρή, ανεξάρτητη παραγωγή, η οποία έχει ήδη κερδίσει διεθνείς διακρίσεις και γνώρισε τεράστια επιτυχία στις ΗΠΑ”, ακόμα κι αν οι ξένοι διανομείς βρήκαν πιο ταιριαστό τον ίσως άκομψο τίτλο HOOLIGANS.

Χωρίς πολλές εκπλήξεις και ιδαίτερες αναλαμπές, περισσότερο σε ένα κλίμα πολύ ιλουστρασιόν και παιχνιδιάρικο για να είναι απαραίτητα και αληθοφανές, οι συντελεστές του GREEN STREET μοιράστηκαν μπροστά στις κάμερες τα γέλια και τα πειράγματά τους και υπερασπίστηκαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο την δουλειά τους. Εμείς προσπαθήσαμε να κρατηθούμε ‘μακριά’ από το παιχνίδι των ακίνδυνων ερωταπαντήσεων και τη φρενίτιδα των φωτογραφικών μηχανών και αναζητήσαμε το περιβόητο star quality στο πρόσωπο ενός τόσο μικροσκοπικού ηθοποιού. Ιδιαίτερα συμπεράσματα δεν βγάλαμε, πέραν του ότι αυτή η μικρή μαγική λάμψη κρυβόταν αναμφίβολα στο διαπεραστικό βλέμμα του.
 

�áíôåë�ò Öñáíôæ�ò - 27/08/2005