Βασισμένο στο μυθιστόρημα της Rosamond Lehmann, «The Echoing Grove», το The Heart of me
διατείνεται ότι φιλοδοξεί να αποτελέσει μια μελέτη των παθών και της καταπίεσης που βίωναν τα μέλη της λονδρέζικης μεγαλοαστικής τάξης στο προ του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου Λονδίνο. Η ταινία εστιάζει στον παράνομο ερωτικό δεσμό της μποέμ Dinah (Helena Bonham Carter) με το Ricky (Paul Bettany), σύζυγο της συμβιβασμένης αδελφής της, Madeline (Olivia Williams). Αν και το συγκεκριμένο μοτίβο πόρρω απέχει από το να διεκδικεί δάφνες πρωτοτυπίας, στο παρελθόν μας έχει δώσει σημαντικότατες κινηματογραφικές στιγμές. Δυστυχώς, η συγκεκριμένη ταινία δεν είναι μία από αυτές.
Σεναριακά, η ταινία έχει σοβαρά προβλήματα συνοχής και ροής καθώς όλες τις εξελίξεις πρέπει να τις δεχτεί ο θεατής ως δόγμα, περίπου σα να αποδέχεται την ύπαρξη και το ομοούσιο της Αγίας Τριάδας. Παράλληλα δεν μπορεί να ταυτιστεί με το δράμα(?) των ηρώων, κάνοντας τα 96 λεπτά της ταινίας να μοιάζουν ότι εκτείνονται στο άπειρο. Το αμαρτωλό ζεύγος συνάπτει την παράνομη σχέση του, κυνηγιούνται στα λιβάδια, διαβάζουν και λίγο William Blake για χάρη της παίδευσης του φιλομαθούς κοινού, εκείνη μένει έγκυος, εκείνος τρέχει για να παραβρεθεί στον τοκετό στο ανάσκελο χωριό που έχει καταφύγει για να φέρει στον κόσμο τον καρπό του έρωτα τους. Η ανυποψίαστη σύζυγος κάτι καταλαβαίνει όταν δέχεται ένα γράμμα, εκείνος φεύγει, γυρνάει, ξαναφεύγει, βιάζει τη γυναίκα του τα βάζει με το
μεφιστοφελική πεθερά του, πεθαίνει, the end. Και δε φτάνει μόνο αυτό, οι ήρωες κινούνται σα να ζουν τουλάχιστον στην belle epoque. Τον πόλεμο που μαίνεται και τους βομβαρδισμούς που έχουν κατεδαφίσει το μισό Λονδίνο ούτε που τους έχουν ακούσει, φτώχια, πείνα, δυστυχία
ούτε που τους αφορούν. Γενικά βιώνουν μία κατάσταση «Γιατί χαίρεται και γελά ο κόσμος πατέρα;».
Η φωτογραφία και η σκηνοθεσία δεν ξεπερνούν επίπεδα αξιοπρεπούς τηλεταινίας του BBC ενώ το μοντάζ φροντίζει να αναδεικνύει σε όλο το μεγαλείο του το προαναφερθέν σεναριακό χάος. Όσον αφορά τις ερμηνείες με εξαίρεση την Bonham Carter που αποτελεί μία από τις σημαντικότερες και πιο
γοητευτικές γυναικείες ερμηνευτικές μονάδες που διαθέτει η Αγγλία και μπορεί να είναι πειστική και μόνο αν διαβάζει το Χρυσό Οδηγό, η παρουσία της Williams είναι αξιοπρεπής, ενώ ο Bettany δεν πείθει σε κανένα σημείο
ότι μπορεί να γοητεύσει μια τέτοια γυναίκα. Εν κατακλείδι, αν θέλετε να δείτε αγγλοσαξονικό ερωτικό δράμα διαδραματιζόμενο την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου σπεύσατε να νοικιάσετε το The End of The Affair με τη συγγραφική σφραγίδα του Greene, τη σκηνοθετική ματιά του Jordan και το ανυπέρβλητο ζευγάρι, Fiennes – Moore. Άλλωστε “Love doesn’t end just because we don’t see each other”.
Νίκος Σκούταρης
