Το Daredevil είναι ο φτωχός συγγενής ταινιών
με πρωταγωνιστές super ήρωες. Δεν έχει ούτε τη σκοτεινή και μυστηριώδη
ατμόσφαιρα που δημιούργησε ο Tim Burton στο πρώτο Batman, ούτε το fun
και τα εντυπωσιακά εφέ του Spiderman, παρόλο που προσπαθεί να δανειστεί
στοιχεία και από τις δύο ταινίες. Ο Matt Murdock σε μικρή ηλικία ύστερα
από ένα ατύχημα χάνει την όρασή του, γεγονός που τον βοηθάει να
τελειοποιήσει τις υπόλοιπες αισθήσεις του. Μεγαλώνοντας, από τυφλός
δικηγόρος και υπερασπιστής των αδυνάμων στην κακόφημη συνοικία Hell's
Kitchen το πρωί μετατρέπεται το βράδυ σε αδίστακτο τιμωρό εκείνων που
δεν μπορεί να αγγίξει ο νόμος. Πάντα όμως αναζητά εκδίκηση για τη
δολοφονία του πατέρα του... Το όλο εγχείρημα αποπνέει μια b-movie
αισθητική. Ο τρόπος που απεικονίζονται οι χαρακτήρες παραπέμπει
περισσότερο σε καρικατούρες παρά σε ήρωες που έχουν ξεπηδήσει από τις
σελίδες κάποιου κόμικ. Οι σκηνές δράσεις δεν είναι πολλές και θυμίζουν
έντονα αυτές του Matrix. Πάλι καλά που το Matrix Reloaded βγαίνει το
Μαίο και έτσι θα ανανεωθεί κάπως το ρεπερτόριο των «δανεισμένων»
σκηνών. Ο Ben Afleck όταν υποδύεται το δικηγόρο μοιάζει να απαγγέλλει
ποίηση σε σχολική γιορτή, ενώ ο κατά μερικούς, πολλά υποσχόμενος Colin
Farrell είναι απλά ενοχλητικός. Η πιο ενδιαφέρουσα παρουσία στην ταινία
είναι αυτή της Jennifer Garner, αλλά και ο Michael Clarke Duncan στο
σχετικά σύντομο ρόλο του Kingpin είναι καλός. Ίσως να περιμέναμε
περισσότερα από την ταινία αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι κατώτερο των
προσδοκιών μας. Μόνη εξαίρεση το τελευταίο τέταρτο που θα αποζημιώσει
όποιον δεν έχει χάσει την υπομονή του έως τότε.
Χριστόδουλος Πριμηκύρης
