Bonus: Slumdog Millionaire

Slumdog Millionaire! Η ταινία για την οποία ακούτε σε κάθε διαφημιστικό break στο ραδιόφωνο μετά τις ενοχλητικά εθιστικές διαφημίσεις του Jumbo. Η ταινία για την οποία από το πρωί της 23ης Φεβρουαρίου μιλάτε όλοι και για την τιμή της οποίας θα σφαχτείτε με τον εξυπνάκια που σας πήρε τη σειρά μπροστά στο ταμείο του κινηματογράφου. Πέραν όμως των 8 Oscar που τη συνοδεύουν, η ερώτηση που βασανίζει πολλούς από εσάς είναι η αυτονόητη: "Τι είναι αυτό το «Slumdog Millionaire»;"

Εκ πρώτης όψεως είναι ένα ρεαλιστικής υφής παραμυθάκι που αφηγείται την ιστορία ενός φτωχού και αμόρφωτου βιοπαλαιστή που, ως μια διαφορετική εκδοχή του Forrest Gump, σαρώνει στο 'Ποιος Θέλει Να Γίνει Εκατομμυριούχος' εκμεταλλευόμενος τις γνώσεις που αποκόμισε από τους δρόμους. Μέσα από τις περιπέτειες του νεαρού η ταινία παραθέτει το πορτραίτο μιας χώρας, της Ινδίας, που απέχει παρασάγγας από το κοσμοπολίτικο προφίλ που πολλοί έχουν σχηματισμένο στο μυαλό τους. "Όπα! Κοινωνικά ευαισθητοποιημένο το Slumdog" σκέφτηκαν τα μέλη της Ακαδημίας των Oscar. "Αυτή είναι η Ινδία", λέει ο πιτσιρίκος σε μια χαρακτηριστική σκηνή, όταν πέφτει θύμα κακοποίησης από αστυνομικό όργανο, μπροστά στα μάτια αμερικανών τουριστών. "Και αυτή είναι η Αμερική", λένε οι τουρίστες, κράζοντας το όργανο και δίνοντας λεφτά στο χαμίνι, ως προστάτες των καταπιεσμένων. Το αντιπαρέρχομαι, γιατί το κείμενο θα γεμίσει μπινελίκια, και συνεχίζω...

Ομολογουμένως το love story είναι δακρυγόνο, ο πρωταγωνιστής αποκαλυπτικός και το soundtrack κολλητικό. Επίσης, όπως σε κάθε κομμάτι της φιλμογραφίας του, έτσι κι εδώ ο Boyle ενορχηστρώνει τις εικόνες του με μαεστρία. Πως μπορώ να παραβλέψω όμως τους χονδροειδείς συμβολισμούς που παραθέτει εδώ κι εκεί; "Για να πιάσεις την καλή πρέπει να βουτήξεις στα σκατά", λέει ένα ρητό. Ε λοιπόν βάζει τον βασικό του χαρακτήρα να βουτάει στα σκατά! Ο φίλος του πρωταγωνιστή τον πρόδωσε για τα φράγκα και την καλοπέραση. Αρα θα τον χώσουμε 'συμβολικά' σε μια μπανιέρα με λεφτά! Δες μας παρατάτε, λέω εγώ;

"Αμα είναι έτσι, τότε γιατί σάρωσε τα Όσκαρ;", θα μου πείτε. Για διάφορους λόγους θα σας απαντήσω. Πρώτον η κινηματογραφική βιομηχανία προσπαθεί να απλώσει τα δίχτυα της στην ανεκμετάλλευτη Ασιατική αγορά. Οι συμπαραγωγές πληθαίνουν χρόνο με τον χρόνο και ένα πολύ καλό βήμα είναι η βράβευση μιας ταινίας μπολυγουντιανών στοιχείων με το ύψιστο κινηματογραφικό βραβείο: τον χρυσό ευνούχο Καλύτερης Ταινίας! Δεύτερον είμεθα σε περίοδο οικονομικής κρίσης και η γενική διάθεση είναι στο ναδίρ. Αυτό που χρειάζεται είναι feel good και ελπιδοφόρες ταινίες που θα ανορθώσουν το ηθικό και θα αναζωπυρώσουν την ελπίδα στις καρδιές του κόσμου. Ίσως εκεί έγκειται και το παραλήρημα μιας μεγάλης μερίδας του κοινού. Η ταινία δίνει σε κάθε πικραμένο αυτό που θέλει να δει "έχε ελπίδα φτωχέ βιοπαλαιστή, θα έρθουν καλύτερες μέρες». Κοίτα και αυτόν, ήξερε λιγότερα πράματα από σένα και... χέστηκε στο τάλιρο! Δεν τελειώσαμε όμως... Γιατί αν ένα φιλμ κατορθώσει παράλληλα με τα παραπάνω να κάμψει και την ολοένα αυξανόμενη πολιτικοποίηση και δηκτικότητα του αμερικανικού σινεμά τα τελευταία χρόνια, τότε, σου λέει, δεν πρέπει απλώς να το βραβεύσουμε, πρέπει να το χρυσώσουμε! Έτσι τα αμερικανικά στούντιο θα έχουν περισσότερα κίνητρα να χρηματοδοτούν ταινίες σαν το «Slumdog» και όχι σαν π.χ. το «Million Dollar Baby», το «Goodnight and Good Luck», το «3 Βurials of Melquiades Estrada», το «There Will Be Blood» και το «Good Shepherd».

Και κάπως έτσι ο 'τρωγλοδύτης εκατομμυριούχος', έκανε τους δημιουργούς του Academy Award Winners και...εκατομμυριούχους! Σε καλή μεριά παιδιά...