Ένας κύκνος κολυμπάει στα
ήρεμα νερά του ποταμού. Μια ημίγυμνη γυναίκα επιπλέει στην θάλασσα.
Δυο βαρκάρηδες ανακαλύπτουν το πτώμα της νεαρής κοπέλας. Ο ένας
διατηρεί ερωτικές σχέσεις με τη γυναίκα του άλλου. Το Young Adam δεν
είναι μια αστυνομική ιστορία ή μια ταινία για ένα ερωτικό τρίγωνο
στη δεκαετία του 1950... Το δεύτερο σκηνοθετικό πόνημα του David
Makenzie - ο οποίος αυτή την φορά προσαρμόζει για τη μεγάλη οθόνη το
ομώνυμο βιβλίο του Alexander Trocchi - μιλάει περισσότερο με τις
εικόνες. Οι ρυθμοί είναι βραδυφλεγείς. Με την αργή κίνηση της
κάμερας επιτυγχάνεται η δημιουργία μιας ατμόσφαιρας ονειρικής,
σχεδόν υπνωτικής. Σε αυτό συμβάλλει μέγιστα η ατμοσφαιρική μουσική
του David Byrne και το επαναλαμβανόμενο μουσικό μοτίβο που
στοιχειώνει τον θεατή. Η σκοτεινή φωτογραφία, οι σκούροι μπλε και
γκρίζοι χρωματισμοί δημιουργούν ένα μουντό σύμπαν στο οποίο
κινούνται οι χαρακτήρες απαλλαγμένοι από ενοχές και αναστολές. Οι
σιωπές, οι απλοί διάλογοι, η ωμή σεξουαλικότητα, τα βίαια ξεσπάσματα
και η αμφιλεγόμενη ηθική του πρωταγωνιστή διαποτίζουν την οθόνη,
όπως η υγρασία που διαπερνάει τα κόκαλα των ηρώων. Τα λιγοστά και
σύντομα flashback αποκαλύπτουν τα χαμένα κομμάτια του παζλ και
αρχίζει έτσι σταδιακά να σχηματίζεται η μεγαλύτερη εικόνα. Μεγάλο
πλεονέκτημα της ταινίας είναι και η πρωταγωνιστική τριάδα. Ο Ewan
McGregor υποδύεται το Joe, έναν άνθρωπο που είναι αμφίβολο αν
αγάπησε ποτέ πραγματικά ή αν ενδιαφέρθηκε πέρα από την επιφάνεια για
οποιονδήποτε άλλο. Καταπληκτική και η ερμηνεία της Tilda Swindon,
που είναι άξιο απορίας γιατί δεν δέχεται περισσότερες προτάσεις,
όπως και του Peter Mullan που διατηρεί ένα συντομότερο ρόλο. Το
Young Adam είναι κάπως αργό και πιθανότατα να μην ικανοποιήσει
ορισμένους από τους θεατές. Θα το απολαύσει όμως όποιος χαθεί μέσα
στο νωχελικό ρυθμό και το μυστηριώδες κλίμα του.
