Στη διάρκεια ενός πειράματος
στο εργαστήριο Πυρηνικής Τεχνοβιολογίας του πανεπιστημίου του
Μπέρκλεϋ ένα ατύχημα συμβαίνει. Μια διαρροή ακτινοβολίας γάμμα, θα
χτυπήσει τον νεαρό βιολόγο Bruce Banner. Όλοι εκπλήσσονται όταν ο
Bruce δεν παθαίνει τίποτε από το ατύχημα, ενώ κανονικά θα έπρεπε να
είχε σκοτωθεί. Το ατύχημα όμως έχει επηρεάσει τον Bruce με έναν
απίθανο τρόπο. Όταν ο Bruce εξοργίζεται, μεταμορφώνεται σε ένα
τεράστιο πράσινο τέρας με υπεράνθρωπες δυνάμεις και με διάθεση να
καταστρέφει τα πάντα. Επιστρέφοντας στην κανονική του μορφή, μετά το
τέλος του θυμού του, δεν θυμάται τίποτε για ότι συνέβη... Σε μια
εποχή που η τεχνολογία και οι ψηφιακές αναπαραστάσεις (CGI) έχουν
εξελιχθεί σε απίστευτο βαθμό, πολλοί δημιουργοί μπαίνουν στον
πειρασμό να φέρουν στη μεγάλη οθόνη τους αγαπημένους υπερήρωες των
comic. Άλλωστε έχουν πλέον όλα τα απαραίτητα εφόδια για να
προσδώσουν στο δημιούργημά τους την απαραίτητη αληθοφάνεια. Μετά
τους Χ-Men, τον Daredevil και τον Spiderman σειρά έχει o απίθανος
Hulk. Έχοντας τον Ang Lee στην καρέκλα του σκηνοθέτη η ταινία θέλει
να μεταφέρει την αισθητική του comic στο πανί. Για παράδειγμα
επιστρατεύει ενδιαφέρουσες τεχνικές για την μετάβαση από κάθε πλάνο
στο επόμενο θυμίζοντας τη διαρρύθμιση των σελίδων στα comic. Στην
προσπάθειά να μας βάλει στο κλίμα αργεί να μπει στην ουσία της
υπόθεσης, κάνοντας μια κουραστική εισαγωγή. Ίσως η ταινία να
λειτουργούσε καλύτερα εάν ήταν μικρότερη σε διάρκεια. Οι ερμηνείες
είναι απλά επαρκείς χωρίς να ξεχωρίζουν με εξαίρεση ίσως τον Νick
Nolte στο ρόλο του πατέρα. Τα ειδικά εφέ είναι άψογα και θα
χαροποιήσουν τους πιο νεαρούς θεατές. Σε τελική ανάλυση το Hulk δεν
καταφέρνει να ικανοποιήσει τις προσδοκίες, που δημιουργήθηκαν από τη
στιγμή που ανακοινώθηκε η κυκλοφορία του. Ίσως να φταίει το γεγονός
ότι το μυστικό της επιτυχίας του τηλεοπτικού Hulk ήταν ο lowbudget
χαρακτήρας του. Ίσως όμως και το ίδιο το θέμα να μην συγκινεί πλέον
σε μια εποχή που η πυρηνική ενέργεια έχει απομυθοποιηθεί και δεν
έχει την απόκρυφη γοητεία που είχε στα 60s.
