Ο Okwe είναι ένας ανάμεσα
στους χιλιάδες παράνομους οικονομικούς μετανάστες που βρίσκεται στο
Λονδίνο αναζητώντας μια καλύτερη ζωή. Ενώ στη Νιγηρία ήταν γιατρός,
στην Aγγλική πρωτεύουσα εργάζεται ως οδηγός ταξί το πρωί και σ` ένα
ξενοδοχείο το βράδυ. Όταν σε κάποιο από τα δωμάτια ανακαλύψει μια
ανθρώπινη καρδιά, προσπαθεί να ανακαλύψει τι συμβαίνει. Στο ίδιο
μέρος δουλεύουν και οι χαρακτήρες στους οποίους επικεντρώνεται η
ταινία. Πρόκειται για τους ανώνυμους ανθρώπους που σερβίρουν τον
καφέ, ανοίγουν τις πόρτες, μαζεύουν τα σκουπίδια και βρίσκονται σε
κάθε χώρα... Ο Stephen Frears αποφεύγοντας να δείξει την λάμψη της
λονδρέζικης πόλης, συγκεντρώνει το βλέμμα του στη σκοτεινή
πραγματικότητα των λαθρομεταναστών και τις καθημερινές δυσκολίες που
καλούνται να αντιμετωπίσουν. Η Audrey Tautou -στον πρώτο αγγλόφωνο
ρόλο της- μεταμορφώνεται από τη γλυκιά Amelie σε μια αθώα κοπέλα από
την Τουρκία που δε διστάζει να πληρώσει ένα πολύ ακριβό τίμημα για
την εκπλήρωση των ονείρων της. Εκείνος όμως που κλέβει την παράσταση
είναι ο Sergi Lopez ως ο ρεσεψιονίστας που αποφάσισε να περάσει στη
σκοτεινή πλευρά προκειμένου να επιβιώσει. Είναι αλήθεια ότι κάποιοι
από τους χαρακτήρες είναι τυποποιημένοι, ενώ ο σχηματικός
διαχωρισμός των ηρώων σε «καλούς» και «κακούς» δε ανταποκρίνεται στη
σύνθετη και πολύπλοκη πραγματικότητα. Το σενάριο δεν πείθει σε
ορισμένα σημεία, όπως στον τρόπο με τον οποίο εξελίσσεται η σχέση
των δυο πρωταγωνιστών ή στο κατά πόσο μπορούν να λαμβάνουν χώρα σε
ένα ακριβό ξενοδοχείο αυτά που γίνονται στην ταινία. Θα λέγαμε ότι
το τέλος είναι (υπερ)αισιόδοξο, ίσως γιατί ο σκηνοθέτης αγαπάει πολύ
τους χαρακτήρες του και δεν θέλει να αδικήσει κανένα.
