Μετά από πολλά χρόνια παρουσίας τους στον χώρο των κόμιξ, και έχοντας αποκτήσει πολύ μεγάλο κοινό (κυρίως στις Ηνωμένες Πολιτείες), οι X-Men εισβάλλουν στη μεγάλη οθόνη. Βρισκόμαστε στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον, όπου οι μεταλλαγμένοι αποτελούν τη μειοψηφία του πληθυσμού, και αντιμετωπίζονται από τους ανθρώπους σαν περιθωριακοί. Ο καθηγητής Ξαβιέ (Πάτρικ Στιούαρτ) βοηθάει σε ένα ειδικό σχολείο τους νεαρούς μεταλλαγμένους να αναπτύσσουν τις ικανότητές τους προς όφελος της ανθρωπότητας, ενώ ο Μαγκνέτο (Ίαν ΜακΚέλεν), ένας άλλος μεταλλαγμένος, ετοιμάζει επίθεση εναντίον των ανθρώπων.
Κεντρικός χαρακτήρας της ταινίας είναι ο Γούλβεριν (Χιου Τζάκμαν), ο οποίος είναι και ο μόνος που αναλύει επαρκώς ο σκηνοθέτης από την ομάδα των X-Men. Η ταινία είναι πολύ καλά σκηνοθετημένη και απέχει πολύ από τον παιδικό χαρακτήρα που της έχει αποδοθεί για εμπορικούς λόγους. Μέσα σε μια σκοτεινή ατμόσφαιρα, δε βλέπουμε μόνο τους μεταλλαγμένους να μάχονται μεταξύ τους, αλλά και την αντιπαράθεση που υπάρχει στον κόσμο για την αντιμετώπισή τους σαν ξεχωριστή κοινότητα. Έτσι βλέπουμε τα συναισθήματα των ίδιων των μεταλλαγμένων να κυριαρχούν στην ταινία, και τις αδυναμίες των χαρακτήρων τους να είναι το ίδιο υπαρκτές με τις ξεχωριστές ικανότητες που έχουν. Η ταινία μπορεί να θεωρηθεί πολύ επιτυχημένη, αφού καταφέρνει να μεταφέρει το ύφος και την ατμόσφαιρα των κόμιξ με πολύ καλό τρόπο, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να απευθυνθεί σε ένα πιο ευρύ κοινό, διατηρώντας την αυθεντικότητα κάθε χαρακτήρα και κρατώντας ρεαλιστικά τα συναισθήματα και τις πράξεις του.