Green Lantern

Όταν μια απειλή με το όνομα Parallax, απειλεί να καταστρέψει το σύμπαν, και οι Green Lantern αδυνατούν να την αποκρούσουν, οι ελπίδες για τη σωτηρία του κόσμου εναποτίθενται στον πιλότο Hal Jordan (Ryan Reynolds), τον πρώτο γήινο που καλείται να υπηρετήσει στο σώμα των Green Lantern. Ο Hal καλείται να διαψεύσει τις προκαταλήψεις των Green Lanterns για τους ανθρώπους σηκώνοντας στις πλάτες του τις τύχες ενός ολόκληρου σύμπαντος. Στο πλευρό του θα σταθεί η παιδική του φίλη Carol (Blake Lively).

Ενώ η Marvel έχει διασκευάσει κινηματογραφικά την πλειονότητα των υπερηρώων που διαθέτει, η DC έχει μείνει πολύ πίσω σ' αυτό το κομμάτι. Πέραν των δύο πιο αναγνωρίσιμων ηρώων, του «Batman» και του «Superman», ουδέποτε επιχείρησαν να μεταφέρουν στο πανί τις περιπέτειες κάποιου από τους υπερήρωες πρώτης γραμμής που διαθέτουν. Η αρχή λοιπόν γίνεται με το «Green Lantern». Οι Green Lantern είναι μια ομάδα υπεργαλαξιακών φρουρών με πράσινες στολές, που αναλαμβάνουν τη διαφύλαξη της ειρήνης και της ισορροπίας στο σύμπαν. Το όπλο που διαθέτουν σ' αυτό τον αγώνα είναι ένα δαχτυλίδι με μαγικές δυνάμεις, ικανό να σχηματίσει οποιοδήποτε αντικείμενο επιθυμεί ο ιδιοκτήτης του, προκειμένου να αποκρούσει μια επίθεση ή να εξαπολύσει μια άλλη.

Αυτός ο μηχανισμός δίνει απεριόριστες δυνατότητες στη δημιουργική ομάδα. Ένα δαχτυλίδι που μπορεί να δώσει σάρκα και οστά σε οτιδήποτε σκαρφιστεί εκείνος που το φορά, αφήνει ελεύθερο το πεδίο στη φαντασία του δημιουργού να καλπάσει. Σε ένα από τα πρώτα draft του σεναρίου, όταν βέβαια ο προσανατολισμός του φιλμ ήταν κωμικός, ο ήρωας για να αποκρούσει μια επερχόμενη επίθεση αστεροειδή, σχηματίζει έναν πράσινο... Superman και αφήνει αυτόν να κάνει όλη τη δουλειά! Στο «Green Lantern» που καταλήξαμε να βλέπουμε στην οθόνη, ο κάτοχος του δαχτυλιδιού που μας αφορά, ο Hal Jordan, σχηματίζει μέσω αυτού σπαθιά, μυδραλιοβόλα και αυτοκίνητα. Κάντε τις συγκρίσεις και θα καταλάβετε που έγκειται το μεγαλύτερο μειονέκτημα του φιλμ. Στην απουσία φαντασίας, στην έλλειψη δημιουργικότητας.

Έχουμε ένα origin story, που, με την πληθώρα υπερηρώων που κατέκλυσαν την οθόνη τα τελευταία χρόνια, έχουμε βαρεθεί να βλέπουμε. Έχουμε έναν κεντρικό χαρακτήρα που μεταλλάσσεται διαρκώς, ανάλογα με το τι μας βολεύει να είναι στην επόμενη σκηνή. Έχουμε έναν κακό χωρίς χαρακτήρα, μια ελαστικής δομής κίτρινη μάζα που καταλήγει σε ένα κακοσχεδιασμένο προσωπείο. Και τέλος έχουμε ένα comic movie, που δείχνει να αγνοεί την graphic novel παραγωγή των 80's και να επιστρέφει στο μανιχαϊστικής λογικής σύμπαν των comic του '40. Αυτός ο προσανατολισμός βέβαια δε συνιστά απαραίτητα λανθασμένη κίνηση, υπό προϋποθέσεις θα μπορούσε να αποτελέσει το έναυσμα για μια ρετρό σινεφίλ απόλαυση.

Το ζήτημα είναι κατά πόσο ένα τέτοιο κινηματογραφικό comic δύναται να βρει απήχηση σε ένα ειδικότερο κοινό που μεγάλωσε με Alan Moore, Frank Miller και Neil Gaiman και σε ένα γενικότερο κοινό που τροφοδοτήθηκε με υπερηρωϊκές περιπέτειες δια χειρός Christopher Nolan και Bryan Singer. Αν κρίνουμε από τις εισπρακτικές επιδόσεις του «Green Lantern» η απάντηση είναι αρνητική. Επειδή όμως το «Green Lantern» έχει σοβαρά προβλήματα, αξιόπιστα συμπεράσματα θα βγάλουμε όταν δούμε μια ανάλογης λογικής comic movie, πιο ευφάνταστης τόσο σε επίπεδο δραματουργίας, όσο και σε επίπεδο κατασκευής.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 25-08-2011  |  Διανομή: Village Films  |  Επίσημο Site