Larry Crowne

Ο Larry Crowne (Tom Hanks) είναι ένας ζωντοχήρος μεσήλικας που - παρά τις εξαιρετικές του εργασιακές επιδόσεις - απολύεται από τη δουλειά του. Η γελοία πρόφαση που συνοδεύει την απόλυση έγκειται στην απουσία ακαδημαϊκής εκπαίδευσης. Υπό την απειλή ότι θα χάσει το σπίτι του από την τράπεζα θα προσπαθήσει να βρει γρήγορα δουλειά, κάτι που αποδεικνύεται αδύνατο λόγω της οικονομικής ύφεσης. Ο Larry όμως, αποφασίζει να αντιμετωπίσει με θάρρος τα νέα δεδομένα στη ζωή του: γράφεται στο πανεπιστήμιο, γνωρίζει νέους φίλους όπου μαζί τους κάνει βόλτες με βέσπες (αγόρασε μία πουλώντας το παλιό του SUV) και - προπάντων - παρακολουθεί ανελλιπώς το μάθημα της Mercedes Tainot (Julia Roberts), η οποία επίσης βιώνει το δικό της προσωπικό αδιέξοδο.

Δύο πρώην μεγάλοι σταρ ευρισκόμενοι σε φάση περασμένα-μεγαλεία-και-διηγώντας-τα-να-κλαίς, συναντούν τη Nia Vardalos (συν-σεναριογράφος) σε μία ταινία που - υποτίθεται πως - πραγματεύεται την εξέχουσα σημασία των μικρών πραγμάτων στη ζωή, την πίστη στην καλοσύνη, τον έρωτα και το motto πως τίποτα δεν είναι χαμένο αν δεν παλέψεις γι αυτό.

Οι Tom Hanks και Julia Roberts, που αμφότεροι απογειώθηκαν στη δεκαετία του '90 για να ξεφουσκώσουν εντυπωσιακά μέσα στα '00s, ξανασμίγουν μετά το 2007 και το «Charlie Wilson's War». Στο «Larry Crowne» ο Hanks εκτός από πρωταγωνιστής, εκτελεί χρέη παραγωγού, σκηνοθέτη καθώς και σεναριογράφου - εξ ημισείας με τη Vardalos - της οποίας η κακή επιρροή λειτουργεί καταλυτικά για το φιλμ.

Η ιστορία φαινομενικά επιδιώκει να αναπτυχθεί μέσα από ρεαλιστικές συνθήκες που διατρέχουν τη σύγχρονη δυτική κοινωνία. Ο όποιος ρεαλισμός όμως ξεκινά και τελειώνει απλώς στην αναφορά των εννοιών "ανεργία" και "μοναξιά". Από κει κι ύστερα αναλαμβάνει δράση η αφόρητα επιδερμική και ονειροβατούσα πένα της Vardalos, μέσα από την οποία εξυμνείται μία άκρως χαζοχαρούμενη και παιδιάστικη οπτική για τη ζωή, στο κέντρο της οποίας αναπτύσσονται δύο παντελώς χάρτινοι ήρωες. Το φλερτ ανάμεσά τους εμπεριέχει όλη τη μούχλα από τα ρομάντζα που μπαγιάτεψαν τις τηλεοπτικές μας οθόνες τα κυριακάτικα μεσημέρια, ενώ οι δευτερεύοντες χαρακτήρες δεν εξυπηρετούν τίποτε περισσότερο από απλοϊκές αναφορές σημειολογικού χαρακτήρα, τέτοιες που συναντάς άνετα σε μία τυπική καφρο-κωμωδία των αδερφών Farrelly.

Μέσα σε αυτό το σεναριακό τέλμα, η σκηνοθετική ματιά του Hanks λειτουργεί πλήρως υποτακτικά και χωρίς ουδεμία διάθεση εξερεύνησης του rom-com είδους, προσφέροντας ένα αποτέλεσμα 100 λεπτών τόσο παλαιομοδίτικο και δήθεν, που πραγματικά σε κάνει να πασχίζεις να αλιεύσεις έστω κι ένα θετικό στοιχείο από όλο το φάσμα της ταινίας. Η γλυκερή μουσική επένδυση δεν παύει ποτέ να υπενθυμίζει το ρομαντικά υπεραισιόδοξο μανιφέστο του «Larry Crowne», μέσα από το οποίο οι Hanks και Roberts εκτίθενται καταστροφικά. Τελικά, πόσα χρόνια πέρασαν από τότε που ο «Forrest Gump» Tom Hanks μετατράπηκε σε αυτόν τον απροσάρμοστα χαζογελαστό «Larry Crowne»;

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 30-06-2011  |  Διανομή: Odeon