Sanctum

Μία ομάδα δυτών υποβρύχιων σπηλαίων θέτει στόχο να μελετήσει το μεγαλύτερο, ανεξερεύνητο ακόμα σπήλαιο στον κόσμο, στην Παπούα Νέα Γουινέα. Αρχηγός της ο πολύπειρος Frank (Richard Roxburgh), όπου πέραν από τους μόνιμους συνεργάτες του τον ακολουθούν ο 17χρονος γιος του Josh (Rhys Wakefield) και ο δισεκατομμυριούχος χρηματοδότης Carl (Ioan Gruffudd) με την κοπέλα του. Η αποστολή είναι άψογα σχεδιασμένη, τα σχέδια όμως να πάνε στράφι όταν ένας ισχυρός τυφώνας τους αποκλείσει τη μοναδική διέξοδο από το σπήλαιο. Πλέον, με το περιβάλλον να γίνεται θανάσιμα επικίνδυνο, θα πρέπει να οργανώσουν άμεσα ένα σχέδιο απόδρασης μέσα από τα άγνωστα υποβρύχια περάσματα.

Ο James Cameron επιστρέφει, μαζί με την εντυπωσιακή ψηφιακή 3D τεχνολογία που χρησιμοποίησε στο πρωτοποριακό «Avatar». Αφορμή, η εμπειρία που έζησε καλός του φίλος Andrew Wight (συμπαραγωγός και συν-σεναριογράφος εδώ) το μακρινό 1988, σε κάποια απομακρυσμένα σπήλαια της Αυστραλίας, όταν μία σφοδρή καταιγίδα τον εγκλώβισε εκεί μαζί με 14 ακόμα άτομα. Και εδώ κάπου θυμόμαστε το αληθινό κινηματογραφικό νόημα της φράσης 'εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα': στην πραγματικότητα σώθηκαν και οι 15, στην ταινία ο θάνατος πάει σύννεφο. Αλλά φυσικά όπως με το παραπάνω δεν ανακαλύπτουμε την Αμερική, έτσι και με το «Sanctum» δεν ξανασυστηνόμαστε με το 3D...

Εντάξει... μπορεί στα τελευταία χρόνια που η συγκεκριμένη τεχνολογία έχει ανεβάσει κατακόρυφα μετοχές να μην επιβεβαιωθήκαμε ακριβώς για το ότι θα μας σέρβιραν ό,τι κατιμά είχε ξεμείνει στα ράφια των παραγωγών (βλέπε «Scar»). Για την ακρίβεια το επίπεδο των 3D ταινιών παραμένει χαμηλό, συχνά όμως εμφανίζονται παραγωγές που ούτε για πέταμα τις έχεις, ούτε κακό 3D είναι. Τουναντίον. Η τεχνολογία άλλωστε που φέρει το «Sanctum» είναι ομολογουμένως πρωτοποριακή και αναντίρρητα ποιοτική. Παραμένει όμως αυθεντικά καθηλωτική μονάχα για όσους θεατές έρχονται πρώτη, άντε δεύτερη φορά σε επαφή μαζί της.

Εξαιρουμένης, λοιπόν, αυτής της πολυθρύλητης επιπρόσθετης διάστασης που τραβά το μάτι, το «Sanctum» είναι μία τυπική κλειστοφοβική περιπέτεια επιβίωσης, ενώ παράλληλα τρέχει και η ιστορία ενηλικίωσης του νεαρού Josh, καθώς έρχεται μέσα από την ασφυκτική πίεση των καταστάσεων σε συμφιλίωση με τον πατέρα. Υπό αυτό το πρίσμα, η ταινία του Αυστραλού Alister Grierson (κι όχι του James Cameron, όπως ίσως νομίσατε) συνορεύει με το πασίγνωστο «Abyss» (1989) του επιβλητικού παραγωγού - αλλά και με το «Sphere» (1998) - μονάχα ως προς το άφθονο υγρό στοιχείο. Στο «Sanctum» δε θα βρείτε ούτε εξωγήινους ούτε τίποτα σχετικό με τον κόσμο του sci-fi.

Συνοψίζοντας, τα σκηνικά είναι εντυπωσιακά, ο κατασκευασμένος υποβρύχιος κόσμος πειστικότατος, το στόρι όμως αποδεικνύεται - τόσο στη λογική όσο και στην κλιμάκωση - ένα πελώριο dej? vu. Συνεπικουρούμενου του 3D, το μόνο που φτάνει σε ικανοποιητικό βάθος είναι η εικόνα, αφού η ουσία επιπλέει σε ρηχά νερά, εκεί όπου κολυμπούν συγκεντρωμένα όσα προφανή στοιχεία μπορείτε να ανακαλέσετε από ανάλογες ταινίες του είδους.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 10-02-2011  |  Διανομή: Odeon  |  Επίσημο Site