Devil

Μία συνηθισμένη μέρα, πέντε άγνωστοι μεταξύ τους άνθρωποι θα συναντηθούν μέσα σε ασανσέρ ουρανοξύστη. Εκεί όπου κατά τεκμήριο κανείς δε δίνει σημασία ποιος είναι ο διπλανός του, θα βρεθούν εγκλωβισμένοι και θανάσιμα απειλούμενοι. Γιατί ένας από αυτούς είναι ο Διάβολος προσωποποιημένος, που πήρε σάρκινη μορφή για να τους βασανίσει και να τους σκοτώσει για τα βαριά αμαρτήματά τους. Ο θάνατος όμως δεν απειλεί μονάχα εκείνους που βρίσκονται κλεισμένοι στα λίγα τετραγωνικά του ασανσέρ, αλλά παραμονεύει και για όσους μπλεχτούν στα πόδια του σπεύδοντας να βοηθήσουν στον απεγκλωβισμό.

Ο γνωστός και μη εξαιρετέος M. Night Shyamalan του ελπιδοφόρου ξεπετάγματος («Sixth Sense», «Unbreakable») αλλά και των θανάσιμων κινηματογραφικών αμαρτημάτων («Signs», «Lady In The Water», «The Happening»), επέστρεψε μεταμορφωμένος. Αφησε κατά μέρους τον αβάσταχτο σκηνοθετικό μανδύα και το ατελέσφορο κυνήγι της καθιέρωσης του ως νέου Χίτσκοκ για να εισβάλει στις αίθουσες υπό τη μορφή απλώς μίας ιστορίας. Devil in disguise, σα να λέμε. Γιατί από δική του ιστορία, μετουσιωμένη σεναριακά από τον Brian Nelson και υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του John Erick Dowdle, προέκυψε το «Devil», ένα κλασσικό 'whodunnit' σε συσκευασία real-time-terror. Εξ ου και η επιλογή του Dowdle, που γύρισε και το αμερικανικό remake του κατά τεκμήριο καλύτερου horror movie των τελευταίων ετών, του ισπανικού «[Rec]».

Εν προκειμένω, βέβαια, το ντοκιμαντερίστικο στιλ δίνει τη θέση του σε μία αφήγηση σαφώς πιο τυπική, συνοδευόμενη από το ανάλογο υποβλητικό voice over. Αυτό όμως δεν αναιρεί τον real-time χαρακτήρα του «Devil». Με τη διεισδυτική ματιά μίας ευέλικτης κάμερας και την ατμόσφαιρα ενός χώρου όπως το ασανσέρ που έχει συνδεθεί όσο κανείς άλλος με την κλειστοφοβία, το σασπένς ανεβαίνει κατακόρυφα και το ντεντεκτιβικό αίνιγμα, προσωποποιημένο στο χαρακτήρα του Chris Mesina (υποδύεται τον detective Bowden), υπόσχεται πολλές σκοτεινές στροφές προτού δοθεί η τελική λύση.

Εάν όλοι εσείς που βασανιστήκατε ανελέητα στο παρελθόν από τις ταινίες του Shyamalan είστε έτοιμοι να δώσετε μία ακόμα ευκαιρία, ταπεινή μου γνώμη είναι πως καλώς πράττετε αλλά παράλληλα κρατήστε κατά νου πως προσέρχεστε με δική σας ευθύνη. Η υπογραφή του είναι εμφανής και εδώ. Ο άσκοπος τρόμος, επίσης, αν και - ευτυχώς - δραστικά περιορισμένος. Το απρόσμενο φινάλε που δεν αποδεικνύεται - και πάλι - τόσο αναπάντεχο, κι αυτό. Το χάσμα ανάμεσα στη σκοτεινιά των ιστοριών του και την ακράδαντη πίστη του στον άνθρωπο, παραμένει αγεφύρωτο και κινηματογραφικά ασταθές. Η μεγαλομανία του διαφαίνεται ακόμα κι από τον τίτλο «Devil», όπου με μία μόνο λέξη πασχίζει να στριμώξει στα σπλάχνα μίας ταινίας το απόλυτο κακό.

Όμως αυτός είναι ο Shyamalan, αναντίρρητα ο καταραμένος σταρ και ο ιθύνων νους της ταινίας. Ο άνθρωπος που θα εισπράξει εκ νέου όλο το ανάθεμα σε ενδεχόμενη αποτυχία του «Devil», αλλά που δε θα καρπωθεί εξ ολοκλήρου τη δόξα στην αντίθετη περίπτωση καθώς ο Dowdle θα γίνει ο πρώτος μάγκας. Τελικά, η λύτρωση για τον Ινδό μοιάζει να περνά μέσα από μία βιβλική διαδικασία αμαρτήματος-συγχώρεσης.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 16-09-2010  |  Διανομή: UIP  |  Επίσημο Site