Where The Wild Things Are

Ο Max (Max Records) είναι ένα ατίθασο αλλά γλυκύτατο αγοράκι, το οποίο θέλει ό,τι λίγο πολύ αποζητούν όλοι οι συνομήλικοί του: να περνά καλά όλη την ώρα. Ύστερα από ένα δυσάρεστο περιστατικό στο σπίτι με τη μητέρα του (Catherine Keener) και το φίλο της (Mark Ruffalo), ο Max θα δραπετεύσει με τη δύναμη του μυαλού του. Σύντομα θα βρεθεί σε μία βάρκα, η οποία τον οδηγεί σε ένα νησί που κατοικείται από θηριώδη, άγρια πλάσματα. Αυτά θα τον ανακηρύξουν βασιλιά τους και εκείνος τους υπόσχεται πως θα κατασκευάσει ένα ιδανικό μέρος όπου συμβαίνουν μόνο όσα θέλει κάποιος να συμβούν. Το βασίλειο του Max είναι ο μαγικός άλλα όχι και τόσο εύκολος στη διακυβέρνηση κόσμος που επινοεί. Είναι η αναγκαία αποστασιοποίηση από την πραγματικότητα και η ακόμα πιο αναγκαία ονειροπόληση, προκειμένου να μάθει να ζει στον πραγματικό κόσμο.

To «Where The Wild Things Are" δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία ταινία στην οποία ένα πιτσιρίκι 'πλάθει' ένα φανταστικό κόσμο για να ερμηνεύσει την πραγματικότητα που βιώνει και να ξεφύγει από αυτή. Η διαφορά του φιλμ με παρεμφερείς δημιουργίες είναι η νατουραλιστική προσέγγιση του Spike Jonze στην αναπαράσταση αυτού του φανταστικού κόσμου. Η χώρα που κατοικούν τα 'άγρια πλάσματα' είναι φτιαγμένη από χώμα, λάσπη και ξύλα, φωτίζεται φυσικά και απλώς τυγχάνει να έχει για ενοίκους μερικά μεγαλόσωμα, χνουδωτά κι ελαφρώς τρομακτικά αρκουδοειδή, τα οποία κατά ένα περίεργο τρόπο δείχνουν αναπόσπαστο κομμάτι αυτού του σύμπαντος, δεν διαταράσσουν τη ρεαλιστική ατμόσφαιρα. Ο φανταστικός παιδότοπος του Max έχει την αίσθηση του χειροποίητου, παρά τα εκατομμύρια που έπεσαν κατά την παραγωγή του πολύπαθου αυτού project.

Τα πλάσματα που συναντά ο Μax είναι πτυχές της προσωπικότητάς του, συναισθήματα που καλείται να συντονίσει και να τιθασεύσει, έτσι ώστε να μη γίνει αντικείμενο βοράς, όπως οι προηγούμενοι βασιλιάδες, αλλά να αποχωρήσει από την χώρα των μαγικών πλασμάτων αλώβητος, να περάσει στην ενηλικίωση νικητής. Ωστόσο το πέρασμά του αυτό στην ενηλικίωση δεν γίνεται χωρίς κόστος. Αφήνει πίσω του κάτι σημαντικό. Αφήνει πίσω του τα 'άγρια πλάσματα', αφήνει την ανεμελιά και την ασφάλεια του παιδικού του μικρόκοσμου, την δημιουργική διάθεση, την φαντασία και την αθωότητα. Κι εμείς αφήνουμε δάκρυα να κυλήσουν στο μάγουλό μας για τον μαγικό κόσμο που αναγκαστήκαμε να αφήσουμε σε κάποιο στάδιο της ζωής μας.

Είναι αυτή ακριβώς η αίσθηση της απώλειας και της μελαγχολίας κατά την αποχώρηση του Max από την χώρα των Αγριων Πλασμάτων' που αναιρεί οποιαδήποτε υπόνοια ηθικοδιδακτισμού, που κάνει το φιλμ περισσότερο ένα νοσταλγικό ταξίδι στην παιδική ηλικία, παρά μια ιστορία ενηλικίωσης. Εξ΄ ου και η σχετική αφηγηματική ασυνέχεια και η χαλαρή πλοκή. Γιατί όταν ένα μικρό παιδί παίζει, η φαντασία του οργιάζει. Δεν εξετάζει αν αυτό που θα συμβεί στη συνέχεια εντάσσεται στο πλαίσιο όσων έχουν προηγηθεί στο παιχνίδι του, δεν υπακούει στους κανόνες της λογικής, απλώς αφήνει τη φαντασία του να το οδηγήσει όπου εκείνη θέλει... where the wild things are!

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 21-01-2010  |  Διανομή: Odeon  |  Επίσημο Site