Departures

Ανεργος μουσικός (Masahiro Motoki), αφήνει απογοητευμένος το Tokyo με τη σύμφωνη γνώμη της συζύγου του (Ryoko Hirosue) για επιστρέψουν στη γενέτειρά του προσβλέποντας σε μία νέα αρχή. Ψάχνοντας σε αγγελίες για δουλειά, θα πέσει πάνω σε κάποια που ζητά προσωπικό για να στελεχώσει ένα τμήμα σχετικό με 'Αναχωρήσεις'. Μόνο που οι αναχωρήσεις αυτές δεν είναι οι συνηθισμένες που ο Daigo ανέμενε ούτε η εταιρεία κάποιο ταξιδιωτικό γραφείο. Για την ακρίβεια πρόκειται για γραφείο κηδειών, όμως ο στριμωγμένος οικονομικά άνδρας θα δεχθεί τη θέση, κρυφά από τη σύζυγο, παρά την αρχική απέχθεια που νιώθει για τη φύση της νέας του απασχόλησης.

Κατάφερε τη μεγάλη έκπληξη στα φετινά Oscars, εκτοπίζοντας ανέλπιστα τα «Waltz With Bashir» και «Entre Les Murs» από το βάθρο. Όπως και να έχει, το πλήθος τον διακρίσεων που συνοδεύουν τη νέα ταινία του Yojiro Takita δεν αρκεί για να ορίσει στην ολότητά τους τα αιθέρια εκείνα συστατικά με τα οποία πραγματεύεται εις βάθος πανανθρώπινα ζητήματα.

Η αντανακλαστική ανθρώπινη αποστροφή απέναντι στο θάνατο και ό,τι τελετουργικό ή ουσιαστικό τον συνοδεύει, έρχεται να αποδοθεί σε δύο εξίσου αναπτυγμένα επίπεδα ανάγνωσης. Σε πρώτο πλάνο τίθεται η βιοποριστική ανάγκη του ήρωα, ενός ανθρώπου με βαθιά καλλιτεχνική αλλά ματαιωμένη φύση, ύστερα από τη διάλυση της ορχήστρας όπου συμμετείχε. Ο Daigo αναγκάζεται εκ των συνθηκών να μάθει μία 'τέχνη' άχαρη, παρεξηγημένη, γεμάτη από απροσδιόριστο μεταφυσικό αρνητισμό σε όποιο γεωγραφικό πλάτος κι αν τελείται. Το να τεθεί ο θάνατος και τα παρελκόμενά του σε ρεαλιστική βάση, προσεγγίζοντάς τον με ανθρωπιά και σεβασμό μέσα στη φυσική εξέλιξη της ζωής και της κοινωνίας, αποτελεί ένα σημείο στο οποίο το «Departures» θριαμβεύει.

Αλλά ακόμα και σε δεύτερο επίπεδο ο δραματουργικός πλούτος ξεχειλίζει, παραδίδοντας μας ένα συμβολικό, ταπεινό μάθημα ζωής. Προσέξτε ιδιαίτερα τον τρόπο που ο ήρωας, ύστερα από μία σοκαριστική μέρα στη δουλειά, προσπαθεί απεγνωσμένα να απομυζήσει ζωή μέσα από την αγκαλιά της γυναίκας του, κάτι που παραπέμπει ανοικτά στην κλασσική τελική σκηνή από το 'Λόγο' του Dreyer. Προκειμένου να επιτευχθεί η ζητούμενη συμφιλίωση του ήρωα με το νέο επάγγελμα, προηγείται εκείνη που άπτεται του παρελθόντος του. Ο Daigo βίωσε σε τρυφερή ηλικία την εγκατάλειψη, με τον πατέρα του να φεύγει από το σπίτι, ενώ δεν πρόλαβε να αποχαιρετήσει τη μητέρα του που τον μεγάλωσε μόνη της, όταν εκείνη πέθανε. Ως εκ τούτου, η διαχείριση του θανάτου και ό,τι σηματοδοτεί η νέα εργασία για τον ήρωα, περνάει μέσα από τους τραυματικούς ανοικτούς λογαριασμούς που άπτονται ζητημάτων απώλειας και ματαίωσης.

Μέσα από την ευαίσθητη ματιά του Yojiro Takita και υπό τους μελωδικούς ήχους του Joe Hisaishi, το «Departures» αποδεικνύεται μία βαθύτατα συναισθηματική και απρόσμενα αισιόδοξη ταινία, που προσεγγίζει το ζήτημα του θανάτου μέσα από ένα πρωτότυπο μείγμα ρεαλισμού και συμβολισμού. Αναμφίβολα πρόκειται για μία από τις πιο ιδιαίτερες προτάσεις της χρονιάς.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 12-03-2009  |  Διανομή: Videorama  |  Επίσημο Site