Talk To Me

Όταν μια ομάδα φίλων ανακαλύπτουν πώς να καλούν πνεύματα χρησιμοποιώντας ένα ταριχευμένο χέρι, παθαίνουν ψύχωση με αυτή τη νέα μορφή ψυχαγωγίας, όπως τη θεωρούν. Κάποια στιγμή όμως ξεπερνούν τα όρια, με αποτέλεσμα τρομακτικές υπερφυσικές δυνάμεις να απελευθερωθούν.

Απλές αλλά αποτελεσματικές ιδέες, χαμηλός προϋπολογισμός αλλά ευρηματική σκηνοθεσία, άφθονη όρεξη, μεράκι και αγάπη για το είδος. Έχει αποδειχθεί, διαχρονικά, ότι αυτή είναι η χρυσή συνταγή για επιτυχία στο σινεμά τρόμου. Από τα τέρατα της Universal ως τα b-movies της δεκαετίας του 1950 κι από τους Ιταλούς μάστορες του giallo μέχρι τους Αμερικανούς "μαθητές τους" όπως ο John Carpenter, o George Romero, ο Tobe Hooper ή ο Wes Craven, σκηνοθέτες με ελάχιστα μέσα αλλά τρομερή εφευρετικότητα δημιούργησαν τα αριστουργήματα του είδους. Σε όσο μεγάλες εμπορικές επιτυχίες κι αν εξελίχθηκαν ταινίες όπως το «The Texas Chainsaw Massacre» (1974) ή το «Halloween» (1978), αμφότερες ξεκίνησαν με πολύ μικρό budget, το οποίο όμως δεν σταμάτησε τους δημιουργούς τους από το να εμπνευστούν μερικές από τις πιο τρομακτικές ιστορίες του σινεμά. Αυτήν την αρχή κατανοούν και οι αδελφοί Philippou, οι οποίοι με την πρώτη τους ταινία, «Talk to Me», κατορθώνουν να γυρίσουν ένα από τα ωραιότερα φιλμ τρόμου των τελευταίων ετών.

Αν και πρωτοεμφανιζόμενοι, οι Philippou δείχνουν ότι ξέρουν πολύ καλά τι κάνουν, ποιο φιλμικό είδος υπηρετούν και πώς να το τιμήσουν, αλλά και να το εμπλουτίσουν. Η κεντρική ιδέα της ταινίας είναι συναρπαστική, η εκτέλεσή της υποδειγματική και οι ανατριχίλες διαδέχονται η μία την άλλη. Τα αδέλφια χτίζουν πολύ ωραία τους χαρακτήρες και το υπόβαθρό τους, κλιμακώνουν άψογα τον τρόμο και δεν παραλείπουν πως κάθε καλή ταινία τρόμου χρειάζεται να είναι και ψυχαγωγική, γι' αυτό φροντίζουν ενίοτε να "στάξουν" στο φιλμ τους καλοδεχούμενες δόσεις χιούμορ. Πολύ επιτυχημένη, ως προς αυτό, κρίνεται η τελευταία σκηνή του έργου, η οποία αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο ενός σίκουελ, συζητήσεις για το οποίο έχουν ήδη ξεκινήσει.

Εκεί που μας τα χαλάει σχετικά η ταινία είναι όταν παίρνει τον εαυτό της υπερβολικά στα σοβαρά. Είναι γεγονός πως έχουμε κουραστεί από τις ταινίες του λεγόμενου "αναβαθμισμένου" τρόμου οι οποίες χρησιμοποιούν ιστορίες φρίκης προκειμένου να μιλήσουν για το τραύμα, την απώλεια και την ενοχή. Το «Talk to Me» δεν αποφεύγει να καταπιαστεί με τέτοια θέματα κι είναι αυτό το στοιχείο που του στερεί το χαρακτηρισμό του αριστουργήματος. Η θεματική της ταινίας είναι αρκετά τετριμμένη και προφανής και, στην προκειμένη περίπτωση, περισσότερο επιβραδύνει την αφήγηση, παρά την ενισχύει ή της προσθέτει επίπεδα ανάγνωσης, όπως ίσως θα ήθελαν οι σκηνοθέτες.

Ακόμα κι έτσι, ωστόσο, το «Talk to Me» παραμένει μια από τις καλύτερες horror ταινίες της χρονιάς, η οποία δυστυχώς δεν έχει υπάρξει γενναιόδωρη σε καλές ταινίες τρόμου, εν αντιθέσει με το 2022 - το «Evil Dead Rise» ξεχωρίζει ως η καλύτερη ως τώρα ταινία τρόμου της χρονιάς. Τρομακτικό, έξυπνο και ψυχαγωγικό, το ντεμπούτο των αδελφών Philippou επιβεβαιώνει τη φήμη του και αφήνει υποσχέσεις για το μέλλον των ταλαντούχων κινηματογραφιστών που το δημιούργησαν.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 02-11-2023  |  Διανομή: Neo Films