Death On The Nile

Ο δαιμόνιος Βέλγος ιδιωτικός ντετέκτιβ Hercule Poirot (Kenneth Branagh) βρίσκεται σε διακοπές στην Αίγυπτο και δέχεται την πρόσκληση ενός παλιού του φίλου (Tom Bateman) να ακολουθήσει εκείνον και την παρέα του σε μια εκδρομή με πλοίο κατά μήκος του ποταμού Νείλου. Στη διάρκεια του ταξιδιού, μια γυναίκα (Gal Gadot) που περνά το μήνα του μέλιτος με το σύζυγό της (Armie Hammer) θα δολοφονηθεί στυγνά και ο Poirot θα κληθεί να επιλύσει το αίνιγμα και να εντοπίσει τον ένοχο ανάμεσα στους επιβάτες του πολυτελούς σκάφους. Οι ύποπτοι περιλαμβάνουν τον άνδρα της νεκρής γυναίκας, την πρώην ερωμένη του (Emma Mackay), την προσωπική της καμαριέρα (Rose Leslie), ένα γιατρό (Russell Brand) κρυφά ερωτευμένο με το θύμα, ένα διεφθαρμένο δικηγόρο (Steven Sagar), μια μυστηριώδη γυναίκα και την υπηρέτριά της, αλλά και τον ίδιο το φίλο του Poirot με τη μητέρα του (Annette Benning).

Όπως και η προηγούμενη ταινία με ήρωα τον Hercule Poirot που σκηνοθέτησε ο Kenneth Branagh, το «Murder on the Orient Express» (2017), έτσι και το «Death on the Nile» ακολουθεί πιστά τη συνταγή όλων των διασκευών των βιβλίων της Agatha Christie. Αυτό συνεπάγεται ότι τίποτα το πρωτότυπο και το ριζοσπαστικό δε θα βρει κανείς στο συγκεκριμένο έργο, αν όμως είναι λάτρης του είδους και εκτιμά ένα ενδιαφέρον whodunit σίγουρα θα περάσει καλά.

Η δεύτερη, λοιπόν, περιπέτεια του αλά Branagh Poirot μας τοποθετεί σε ένα αρκούντως εξωτικό σκηνικό, όπου εκτυλίσσεται ένα έγκλημα πάθους. Αυτό που θέτει σαν ερώτημα η ταινία, από την αρχή μέχρι το τέλος της και με έναν καλοδεχούμενο στόμφο, είναι το πού μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος όταν γίνεται έρμαιο των συναισθημάτων του. Το πάθος, η παραφορά κι ο εγωισμός είναι αυτά που οδηγούν τους χαρακτήρες της ταινίας σε πράξεις συχνά παράλογες και ριψοκίνδυνες, από τον / την ένοχο της δολοφονίας μέχρι και τον πλέον άσχετο με αυτή.

Φυσικά, σε μια τέτοια ταινία το φιλοσοφικό υπόβαθρο οφείλει να έρχεται σε δεύτερη μοίρα και τον πρώτο λόγο να έχει το μυστήριο, η αγωνία και η διαρκής ανανέωση των ερωτημάτων που καλείται να απαντήσει ο ήρωας, προκειμένου να οδηγηθεί στην εξιχνίαση του εγκλήματος. Αυτό, ευτυχώς, οι σεναριογράφοι δεν το ξεχνούν ποτέ και καταφέρνουν να διατηρήσουν το ενδιαφέρον αμείωτο καθ' όλη τη διάρκεια του έργου.

Εκεί που υστερεί σημαντικά η ταινία είναι στο σκηνοθετικό κομμάτι. Ο Branagh αδυνατεί να απαλλαγεί ή, έστω, να περιορίσει την τάση του για "μεγάλωμα" κάθε στιγμής. Για παράδειγμα, μια απλή σκηνή όπου το πλοίο ρίχνει άγκυρα για να σταματήσει ο Branagh θα μας την παρουσιάσει με υποθαλάσσιες λήψεις της άγκυρας που ακουμπά το βυθό, πλάνα σε αργή κίνηση της άμμου που σηκώνεται, στομφώδη μουσική και κοντινά στους χαρακτήρες. Αυτή η σκηνοθετική τακτική καταντά κουραστική πολύ γρήγορα και έχει συνέπειες στον τόνο της ταινίας.

Με άλλα λόγια, αυτό που κατανοούν πολύ σοφά οι σεναριογράφοι του «Death on the Nile» δε φαίνεται να το κατανοεί ο σκηνοθέτης του: ένα whodunit είναι πάνω απ' όλα μια ψυχαγωγική ταινία και κάθε είδους σοβαροφάνεια πρέπει να απουσιάζει. Για καλή μας τύχη, αυτά τα ελαττώματα επικαλύπτονται από την εξαιρετική κλιμάκωση της πλοκής και του μυστηρίου από πλευράς σεναρίου. Πάντως, η προσπάθεια να δοθεί ένα backstory για τον Poirot είναι μάλλον ατυχής και αχρείαστη, ενώ η τελική σκηνή φλερτάρει με το κωμικό.

Όπως κάθε whodunit που σέβεται τον εαυτό του, έτσι και το «Death on the Nile» διαθέτει ένα cast πρώτης γραμμής. Ο Kenneth Branagh υποδύεται ο ίδιος τον Poirot και είναι αρκετά καλός - καλύτερος από τους, τίμιους, Albert Finney και Peter Ustinov, όχι καλύτερος από τον David Suchet. Οι Gal Gadot και Emma Mackay είναι οι γυναικείες παρουσίες που χρειάζεται κάθε τέτοια ταινία (η δεύτερη, ειδικά, είναι μια μικρή αποκάλυψη), ενώ ο Armie Hammer υστερεί κάπως ερμηνευτικά (όχι, δεν το λέμε αυτό λόγω των κατηγοριών εις βάρος του, που έγιναν αιτία για την καθυστέρηση της κυκλοφορίας της ταινίας). Αναμενόμενα, την παράσταση κλέβει η Annette Benning, σε ένα ρόλο από αυτούς που μια ηθοποιός της κλάσης της φέρνει σε πέρας με χαρακτηριστική άνεση.

Εν ολίγοις, το «Death on the Nile» είναι ένα ευχάριστο φιλμ μυστηρίου που θα ικανοποιήσει τους λάτρεις του είδους, δύσκολα όμως θα μείνει αξέχαστο και θα διεκδικήσει μια θέση ανάμεσα στους κλασικούς whodunit τίτλους. Η τηλεοπτική σειρά "Poirot" με τον David Suchet παραμένει ό,τι καλύτερο έχει γυριστεί ποτέ με ήρωα τον Βέλγο ντετέκτιβ των σελίδων της Agatha Christie και, αν δεν την έχετε δει, σας συνιστούμε ανεπιφύλακτα να το πράξετε το συντομότερο δυνατό.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 10-02-2022  |  Διανομή: Feelgood Entertainment