Edward Norton, ένας ηθοποιός ο οποίος δεν βγαίνει σε εξώφυλλα περιοδικών, δεν είναι και τόσο όμορφος, δεν είναι αρκετά στιλάτος και ιδιαίτερος χαρακτήρας, δεν φημίζεται για τα ακριβά του γούστα, η προσωπική του ζωή έχει κρατηθεί στο παρασκήνιο. Αυτό που έχει και τον κάνει περιζήτητο είναι το μοναδικό του ταλέντο που τον κάνει να ξεχωρίζει από οποιονδήποτε άλλον ηθοποιό της γενιάς του.

Γεννήθηκε στις 18 Αυγούστου 1696 στη Βοστόνη της Μασαχουσέτης και μεγάλωσε στην πολύ-πολιτισμική κοινότητα της Columbia στο Maryland. Ο πατέρας του, Edward Norton ο πρεσβύτερος, ήταν δικαστής και η μητέρα του δασκάλα Ααγγλικών ενώ στην οικογένεια υπήρχαν δυο ακόμα μεγαλύτερα αδέρφια. Ο νεαρός Edward ήταν ένα πολύ λαμπρό και σοβαρό παιδί και από την ηλικία των πέντε ετών είχε αποφασίσει ότι ήθελε ένα μέλλον στην υποκριτική. Αφορμή η νταντά του, η οποία ήταν ηθοποιός και τον πήγε να δει μια παράσταση του τοπικού θεάτρου βασισμένη στο παραμύθι της Σταχτοπούτας στην οποία και πρωταγωνιστούσε.

Ο Norton ξεκίνησε να συμμετέχει σε θεατρικές παραστάσεις του σχολείου ως το λύκειο χωρίς ποτέ να εγκαταλείψει και τη άλλη μεγάλη του αγάπη, το μπάσκετ. Μετά την αποφοίτηση του πήγε στο Yale προκείμενου να σπουδάσει αστρονομία, ιστορία και Ιαπωνική φιλολογία. Όμως παράλληλα παρακολουθούσε σεμινάρια υποκριτικής και έπαιρνε μέρος σε διάφορες μικρές θεατρικές παραγωγές. Το 1991 αποφοίτησε με πτυχίο στην ιστορία, μετακόμισε στην Ιαπωνία όπου δούλεψε σε διάφορες εταιρίες ως το 1994 που επίστρεψε στη Νέα Υόρκη αποφασισμένος πια να αφιερώσει όλη του την ενέργεια για τη τέχνη της υποκριτικής.

Εκεί αρχικά δούλεψε σαν σερβιτόρος για τα πρώτα του έξοδα πριν εμφανιστεί η μεγάλη ευκαιρία ενώ έκανε και κάποιες μικρές εμφανίσεις σε θέατρα εκτός Broadway όπως στην παραγωγή του Brian Friel 'Lovers' και του John Patrick Shanley 'Italian American Reconciliation'. Επόμενη του συμμετοχή ήταν στη παραγωγή 'Fragments' μετά την οποία κέρδισε μια θέση στο New York Signature Theater Company.

Στο μεταξύ οι παραγωγού του Hollywood δυσκολευόταν να βρουν το συμπρωταγωνιστή για τον Richard Gere για τη ταινία «Primal Fear» (1996), αφού μετά την άρνηση του Leonardo DiCaprio να συμμετάσχει, η παραγωγή έχει φτάσει σε αδιέξοδο. Έτσι άρχισαν οι οντισιόν και ο πιο κατάλληλος μέσα από 2.100! ηθοποιούς ήταν ο Edward Norton. Η επιλογή αυτή αποδείχτηκε πολύ σωστή, αφού γι΄ αυτό του το ρόλο κέρδισε Χρυσή Σφαίρα και προτάθηκε και για Oscar Β' Ανδρικού ρόλου.

Μετά την επιτυχία του αυτή εξέπληξε το κοινό του με το ταλέντο του στη μουσική και στο χορό στο μιούζικαλ του Woody Allen «Everyone Says I Love You» (1996) μαζί με την Drew Barrymore. Ακολούθησε η ταινία του Milos Forman «The People Vs. Larry Flynt» (1996) στα γυρίσματα της γνωρίστηκε με την Courtney Love. Οι δύο τους έγιναν ζευγάρι για δυο χρόνια, ενώ εκείνος έπαιξε και στο συγκρότημα της, «Hole» για μερικές εμφανίσεις στο Los Angeles το 1998.

Το 1996 όμως επιφύλασσε και δυο πολύ δυσάρεστα γεγονότα για εκείνον. Ο πολυαγαπημένος του παππούς πέθανε και λίγο αργότερα τον ακολούθησε και η μητέρα του, η οποία πέθανε στο χειρουργείο κατά τη διάρκεια αφαίρεσης όγκου από τον εγκέφαλο. Κατά τα επόμενα δυο χρόνια συνέχισε να παίζει κυρίως σε θεατρικές παραστάσεις αποσπώντας κάθε φορά την αμέριστη εκτίμηση των κριτικών. Στον κινηματογράφο επέστρεψε το 1998 με την ταινία «Rounders» δίπλα στον Matt Damon. Ήταν εκπληκτικός στη ταινία «American History X» (1998), υποδυόμενος ένα σκινχεντ. Για το ρόλο πήρε δέκα κιλά σε μυς και κατάφερε να κερδίσει την δεύτερη υποψηφιότητα για Oscar αυτή τη φορά στην κατηγορία Α' Ανδρικού ρόλου.

Το 1999 ήταν μια χρονιά σταθμός για την καριέρα του, όταν έπαιξε με τον Brad Pitt στη ταινία του David Fincher «Fight Club». Ευφάνταστη ταινία, με εξαιρετικές ερμηνείες που υμνήθηκε από τους κριτικούς αλλά θάφτηκε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της Αμερικής καθώς κύριος στόχος της ταινίας ήταν ο καταναλωτισμός και η απογύμνωση του αμερικανικού τρόπου ζωής. Το 2000 ακολούθησε η ρομαντική κωμωδία η «Keeping the Faith» με τον Ben Stiller, που ήταν και η πρώτη του σκηνοθετική απόπειρα. Η καριέρα του άρχισε σταδιακά να απογειώνεται και τον επόμενο χρόνο συμπρωταγωνίστησε με τους Robert De Niro και Marlon Brando στη ταινία «The Score» (2001).

Μετά από μια παρένθεση με την αποτυχημένη κωμωδία «Death To Smoochy» (2002) ακολούθησε ένας σκοτεινός ρόλος στο θρίλερ «Red Dragon» και στο remake του «The Italian Job». Την ίδια περίοδο ξεχώρισε στο καθηλωτικό «25th Hour» του Spike Lee. Τα τελευταία χρόνια ο Edward Norton έχει μπει σε μια φάση εργασιομανίας. Στο «Kingdom of Heaven» το 2005 δεν έδειξε στιγμή το πρόσωπό του κρυμμένος πίσω από την ασημένια μάσκα του βασιλιά Βαλδουϊνου (χωρίς να αναφερθεί στους τίτλους της ταινίας). Την ίδια χρονιά κρατά τον πρώτο ρόλο στο χαμηλού προϋπολογισμού φιλμ «Down In The Valley».

Φέτος τον συναντάμε στο δράμα εποχής «The Painted Veil» (2006) και στο πολυδιαφημισμένο «The Illusionist» (2006), στο ρόλο ενός ταχυδακτυλουργού στη Βιέννη των αρχών του 1900. Παράλληλα ετοιμάζει δύο ταινίες που θα βρουν το δρόμο τους για τις αίθουσες. Το «Pride And Glory» με τον Colin Farrell και το «Motherless Brooklyn» Το οποίο θα σκηνοθετήσει ο ίδιος.