Γράφει: Μαρίνα Καπουκρανίδου | 09.11.2013

Τη διασκευή του βιβλίου "The Twin" του Gerbrand Bakker επιχείρησε η Nanouk Leopold με την ταινία της «It's All So Quiet», και τα κατάφερε πάρα, πάρα πολύ καλά, παραδίδοντάς μας ένα λακωνικό ατμοσφαιρικό δράμα, που κυλά στην οθόνη με γλυκούς ρυθμούς. Ο Helmer είναι ένας λιγομίλητος, μοναχικός άνδρας που ζει μια συναισθηματικά απομονωμένη, ψυχρή και μονότονη ζωή, δουλεύοντας στη μικρή του φάρμα και φροντίζοντας τον αδύναμο γέρο πατέρα του, οποίος είναι στα πρόθυρα του θανάτου. Με τον απότομο και απρόθυμο τρόπο που του μιλά ο Helmer, γίνεται από την αρχή της ταινίας σαφές πως δεν υπάρχει καμιά εγκαρδιότητα μεταξύ τους.

Παρότι εμφανώς διψασμένος για επαφή, βλέπουμε τον άτολμο Helmer να αρνείται διακριτικά οποιαδήποτε προσφορά ερωτικής ή φιλικής φύσεως προκύπτει, έχοντας παραιτηθεί από τα πάθη και τις ανάγκες του, σχεδόν περιμένοντας να απελευθερωθεί από κάτι για να ξεκινήσει να ζει.

Όσο ο κατάκοιτος πατέρας πλησιάζει το θάνατο, ο πρωταγωνιστής φαίνεται να έρχεται όλο και πιο κοντά στην αυτογνωσία και δίνει έναν επώδυνο αγώνα συναισθηματικής ενηλικίωσης, διανύοντας την έκτη δεκαετία της ζωής του, που ξοδεύτηκε στην άρνηση και στην κατάπνιξη των επιθυμιών του.

Στο «It's All So Quiet» οι σιωπές λένε πολλά χωρίς να είναι κουραστικές και δίνουν στο θεατή τη δυνατότητα να ρουφήξει τη μελαγχολία που πλανάται σε όλη τη διάρκεια του φιλμ. Με θλίψη διαπιστώσαμε από τους τίτλους τέλους ότι ο ηθοποιός που ερμήνευσε τόσο ισοπεδωτικά το ρόλο του Helmer, ο Jeroen Willems, πέθανε αναπάντεχα πέρυσι τον Δεκέμβρη.