Γράφει: Μαρίνα Καπουκρανίδου | 07.11.2013

Επιχειρώντας να ψωνίσει ένα νεαρό αγόρι από τον σιδηροδρομικό σταθμό Gare du Nord του Παρισιού, ο Daniel, ένας ευγενικός πενηντάρης, βάζει τον εαυτό του σε μια δυσάρεστη περιπέτεια. Πέφτει θύμα μιας απίστευτης κομπίνας και ζει σουρεάλ στιγμές, όμηρος μέσα στο ίδιο του το σπίτι και ανίκανος να αντιδράσει με οποιονδήποτε τρόπο, καθώς ο Marek, το αγόρι που πλησίασε για τη συναλλαγή, είναι μέλος μιας συμμορίας Ανατολικοευρωπαίων που τον χρησιμοποιεί ως δόλωμα, ακριβώς για να προσελκύει άνδρες όπως τον Daniel.

Αυτή η περιπέτεια όμως θα σταθεί αφορμή να δημιουργηθεί αργότερα μια αρμονική σχέση μεταξύ του Daniel και του Marek, που θα εξελιχθεί και σιγά σιγά θα αποκτήσει ισχυρούς δεσμούς.

Τα πρώτα 15 λεπτά της ταινίας είναι ελεύθερα από διαλόγους, δίνοντας στο θεατή την ευκαιρία να παρατηρήσει την ομάδα των παιδιών από το ανατολικό μπλοκ και το πώς κινούνται στο χώρο του σταθμού, πριν η ιστορία επικεντρωθεί στη συνάντηση του άνδρα και του αγοριού.

Πρόκειται για τη δεύτερη ταινία του Robin Campillo, διάρκειας 129 λεπτών (!), κάτι για το οποίο ο σκηνοθέτης απολογήθηκε στο κοινό που είχε γεμίσει την αίθουσα, λέγοντας πως υπό φυσιολογικές συνθήκες θα κατηγορούσε τον μοντέρ, που όμως σε αυτήν την περίπτωση είναι ο ίδιος. Παρά τη διάρκεια των δύο ωρών, η ταινία δεν κούρασε, καθώς η ιστορία που μας διηγούνταν περιπλεκόταν όλο και περισσότερο όσο προχωρούσε και ο θεατής περίμενε να δει τι θα γίνει.

Χαρήκαμε που είδαμε μια ταινία καλοσυναρμολογημένη, με πολύ ωραίες, νατουραλιστικές ερμηνείες από τους καλά επιλεγμένους ηθοποιούς (οι οποίοι είναι "εξαιρετικά επαγγελματίες" και πολύ ενεργοί στο θέατρο, όπως μας πληροφόρησε ο σκηνοθέτης μετά το τέλος της προβολής) και θαυμάσια κινηματογραφία.