Γράφει: Αμαλία Κουλακιώτη | 06.11.2012

Μία ώριμη γυναίκα ταξιδεύει με δανεικά χρήματα, στην Αυστρία, όπου και αργοπεθαίνει σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου, η ξαδέρφη της. Μοναδική της διαφυγή το μουσείο Ιστορίας της Τέχνης της Βιέννης και η φιλία της με τον φύλακά του.

Τα δυνατά χαρτιά της ταινίας είναι αρχικά οι αναφορές σε μεγάλους ζωγράφους και καλλιτέχνες, οι φιλοσοφικοί στοχασμοί πάνω σε καλλιτεχνικά ρεύματα και τάσεις, καθώς και μικρά trivia πάνω στην τέχνη. Για παράδειγμα όταν η Anne (Mary Margaret O' Hara) εξηγεί στον Johann (Bobby Sommer) πως επικράτησε να απεικονίζονται και οι μίσχοι των λουλουδιών στους πίνακες, σε αντίθεση με την πρώιμη ζωγραφική που υπάρχουν μόνο η γύρη και τα πέταλα!

Θυμίζει ντοκιμαντέρ η ταινία του Jem Cohen, ενώ δεν έχει μία σταθερή πλοκή που να ξετυλίγεται με ένα συγκεκριμένο τρόπο και δημιουργείται η αίσθηση πως δεν υπάρχει βασικός κορμός, απλά μεμονωμένες σκηνές τοποθετημένες η μία πίσω από την άλλη. Ένα ακόμα δυνατό χαρτί όμως, είναι οι προσωπικές συζητήσεις των δύο πρωταγωνιστών, οι διάλογοι μεταξύ τους που μπορούν να μην φαντάζουν αυστηρά ρεαλιστικοί μερικές φορές, όμως μπορείς να εξάγεις τα δικά σου νοήματα από τα λεγόμενά τους, από τα φαινομενικά ασήμαντα μικρά σχόλιά τους.

Οι πρωταγωνιστές είναι λίγο αποκομμένοι από την ίδια την ταινία τους, φαίνονται να αλληλεπιδρούν σε έναν δικό τους κόσμο, αν και ο ψυχρός Johann συμπληρώνει την πιο παιχνιδιάρικη ανάγκη για εξερεύνηση της Anne. Τέλος το «Museum Hours» σου προσφέρει μία ενδιαφέρουσα θέαση των αυστριακών τοπίων, καθώς και της καθημερινής ζωής της πρωτεύουσας.