Γράφει η Ελευθερία Φίλη Η Abby (Katherine Heigl) είναι παραγωγός σε πρωινάδικο. Όμορφη, ρομαντική, επιτυχημένη, αλλά και control freak (το είδος της γυναίκας που όσο συχνά βλέπουμε στη μεγάλη οθόνη τόσο σπάνια υπάρχει στη πραγματική ζωή)! Με πλήρη άγνοια του πως να φλερτάρει, εδώ και πολύ καιρό ψάχνει να βρει τον τέλειο άντρα. Όταν αυτός εμφανίζεται με τη μορφή του γείτονά της, θα ακολουθήσει τις συμβουλές του Mike (Gerard Butler)... ενός αγροίκου, άξεστου, αλλά και πολύ γοητευτικού άντρα, τον οποίο προσλαμβάνει ως συνεργάτη το κανάλι παρά τις αντιρρήσεις της. Η συνέχεια είναι γνωστή...
Στην 50άδα λόγω... παρανόησης, το «Ugly Truth» ακολουθεί πιστά τη φόρμουλα: εκ διαμέτρου αντίθετοι χαρακτήρες, αναγκάζονται να δουλέψουν μαζί, μισιούνται, αρχίζουν να καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλον και μετά ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα. Παρόλο που η ιστορία είναι χιλιοειπωμένη (και πολύ καλύτερα) υπάρχουν στοιχεία να εκτιμήσεις. Η Heigl είναι αρκούντως σέξυ αλλά και συμπαθητική, ο Βutler καταφέρνει να κάνει ένα αντιπαθητικό σωβινιστή γοητευτικό κι αν προσθέσεις και τα μπόλικα πρόστυχα αστεία, τελικά έχουμε μια ταινία που δεν είναι το chick flick που φαίνεται, αλλά μια κωμωδία που απευθύνεται και σε αυτήν αλλά και σε αυτόν. Ο καθένας κάτι θα βρει να απολαύσει. Χάρτινοι χαρακτήρες και στερεότυπα, αλλά και αβίαστο γέλιο και χαλάρωση... στην μάχη των φύλων σημειώσατε X. | | Γράφει ο Λουκιανός Κοροβέσης Καριερίστα ανεξάρτητη και χειραφετημένη δημοσιογράφος με ανύπαρκτη προσωπική ζωή, εμπιστεύεται φαλλοκράτη κυνηγό ποδόγυρου και παράλληλα νέο της συνάδελφο, για να της βρει γκόμενο. Μέχρι να το καταφέρει, ερωτεύονται...
Αυτός, αυτή, ένα 'μίσος' και τελικά μια αγάπη. Κλισέ μέχρι τη φόδρα, με δύο πρωταγωνιστές που λάμπουν ο καθένας ξεχωριστά, αλλά ουδέποτε μαζί. Από τη μια η πεντάμορφη Heigl με τον σφιχτό της κώλο (μεταφορικά, αλλά και κυριολεκτικά) με μια λογική "girl power" προσπαθεί να δείξει πως "ούτε φαντάζεσαι τι κάνω μόνη μου" και από την άλλη ο πολύς Butler μειδιά κάτω από τα μούσια του, θυμίζοντάς σε κάθε καρέ πως οι άντρες θέλουν ένα και μόνο πράγμα. Όταν η ταινία αναλώνεται σε σκετσάκια για τη μάχη των φύλων και τον τρόπο να φλερτάρεις θα χαμογελάσεις, αλλά όταν μας δείχνει τους 'πολλά βαρύ και όχι' πρωταγωνιστές να λυγίζουν κάτω από το βάρος της αγάπης, θα λιγώσεις. Πάντως η σκηνή του επίσημου γεύματος όπου το εσώρουχο της Heigl έχει.. κάψες, έχει αρκετή πλάκα. Ταινία που ούτε αρκούντως ρομαντική είναι για να κερδίσει τις γυναίκες (γιατί όντως λέει κάποιες άσχημες αλήθειες), ούτε αρκούντως κάφρικη για να πείσει τους άντρες (έχεις τη Heigl και την βοηθάς να πάει με άλλον! Jesus!). Neeeext... |
