Σεπτέμβριος 1965 σε ένα νησί στη Νέα Αγγλία. Στην κατασκήνωση "Ιβανόης" ο Ομαδάρχης Ward (Edward Norton) κάνει την καθημερινή επιθεώρηση και ανακαλύπτει ότι ένας πρόσκοπος το έχει σκάσει. Πρόκειται για τον 12χρονο Sam Shakusky (Jared Gilman) ο οποίος μαζί με την αγαπημένη του Suzy Bishop (Kara Hayward) δραπετεύουν από τον ασφυκτικό κόσμο των ενηλίκων για να ζήσουν την περιπέτεια στην άγρια φύση. Στο κατόπι τους οι γονείς της Suzy, (Bill Muray και Frances McDormand), o μοναδικός αστυνομικός του νησιού Captain Sharp (Bruce Willis), οι Κοινωνικές Υπηρεσίες και μια ομάδα προσκόπων "μη βίαιης" διάσωσης, ενώ πλησιάζει η απειλητικότερη καταιγίδα του αιώνα.

Ο Sam και η Suzy έρχονται από δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους. Αυτός είναι ορφανός και οι ανάδοχοι γονείς του αρνούνται να τον δεχτούν πίσω λόγω των προβλημάτων συμπεριφοράς που έχει, εκείνη προέρχεται από μια οικογένεια με προνόμια, αλλά είναι εντελώς αποξενωμένη από αυτή. Ο Sam έχει γεμίσει το σακίδιό του με όλα τα απαραίτητα για την επιβίωση όπως έμαθε στους προσκόπους, η Suzy έχει πάρει μαζί της ένα πικάπ που δουλεύει με μπαταρίες, όσα βιβλία μπορούσε να σηκώσει και το μικρό της γατάκι σε ένα καλάθι. Καθώς οι ενήλικες ήρωες προσπαθούν να τους βρουν μέσα από καταστάσεις όλο και πιο κωμικές, τα δύο παιδιά αποδεικνύονται τα πιο ώριμα. Επικοινωνούν με αμηχανία και ειλικρίνεια και μας θυμίζουν τι ακριβώς σημαίνει αθώος πρώτος έρωτας.

Στους τίτλους αρχής ακούγεται ένας "οδηγός ορχήστρας για παιδιά" με παραλλαγές σε ένα θέμα του Henry Percel που αναδεικνύει το πως οι διάφορες ομάδες μουσικών οργάνων παίζοντας το δικό τους κομμάτι συνθέτουν ένα σύνολο διαφορετικό και ομορφότερο του μέρους (οι υπομονετικοί και τυχεροί θα ακούσουν και την ανασύνθεση του εξαιρετικού score του Alexandre Desplat στους τίτλους τέλους). Έτσι και ο θίασος (πραγματικά δεν υπάρχει πιο δόκιμη λέξη) του Anderson συνδυάζεται αρμονικά και οι επιμέρους ιδιαιτερότητες του κάθε χαρακτήρα συνθέτουν το αλλόκοτο πανέμορφο σύμπαν που μας έχει συνηθίσει ο Τεξανός σκηνοθέτης.

Ο Edward Norton φανερά το καταδιασκεδάζει, ο Bruce Willis δίνει μια συγκινητικά ευαίσθητη ερμηνεία, o Jason Schwartzman κάνει ένα απολαυστικό πέρασμα, ο Bill Murray είναι... o Bill Murray και πραγματικά, εδώ και τέσσερις μέρες δεν μπορώ να αποφασίσω ποια πονηρόφατσα της Ομάδας 55 των προσκόπων διασκέδασα περισσότερο. Στο μέσο όλων αυτών οι πρωτοεμφανιζόμενοι Gilman και Hayward δίνουν όλες τις λεπτές αποχρώσεις του συναισθηματικού τους κόσμου.

Και όλα αυτά, δεν δίνουν παρά μια ιδέα του πλούτου και της ομορφιάς του «Moonrise Kingdom» που κρύβεται τόσο στην ιστορία όσο και στο στυλ της ταινίας. Μικρές λεπτομέρειες, οι πίνακες, ένας πιτσιρίκος που κάνει τραμπολίνο στην άκρη του πλάνου, αντικείμενα, ατάκες, τα εξώφυλλα των βιβλίων της Suzy, συνθέτουν ένα κόσμο βγαλμένο από τα παραμύθια, αλλά ταυτόχρονα πέρα για πέρα ρεαλιστικό. Προτιμήστε θερινό για να βλέπετε και το φεγγάρι όπως είπε κι ένας φίλος.