Μπορούν τα βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου να κερδίσουν το κοινό;

Θανάσης Γεντίμης  |  04-04-2013
Μπορούν τα βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου να κερδίσουν το κοινό;

Για τα βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου χύθηκε πολύ μελάνι (και χολή) τις τελευταίες μέρες. Προσπαθώντας να δούμε το θέμα από μια διαφορετική οπτική, πιστεύουμε πως τελικά κάποιες "απλές" ιδέες ίσως και να δώσουν νέα πνοή στο θεσμό.

Ας αρχίσουμε από το σημείο συμφωνίας. Είναι σημαντικό για τις εθνικές κινηματογραφίες να βραβεύουν τις καλύτερες ταινίες κάθε χρονιάς. Τα βραβεία δεν αποτελούν μόνο μια ηθική επιβράβευση για τους καλύτερους επαγγελματίες σε κάθε κλάδο της κινηματογραφικής παραγωγής, είναι και μια αναφορά για τον "ιστορικό του μέλλοντος". Καταγράφουν τις τάσεις αλλά και το γούστο κάθε εποχής.

Στη συζήτηση για τα βραβεία υπάρχουν δύο σημεία κριτικής που κατά κανόνα συγχέονται. Ο τρόπος που αυτά επιλέγονται και το κατά πόσο τελικά ενδιαφέρουν το κοινό.

Τα βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου απονεμήθηκαν για πρώτη φορά το Μάιο του 2010. Όλα τα τακτικά και τα επίτιμα μέλη της Ακαδημίας (περίπου 250) με μυστική ψηφοφορία αποφασίζουν για τις υποψηφιότητες και τους τελικούς νικητές. Ο βασικός όρος για να μπορεί μια ταινία να διεκδικήσει βραβείο είναι να διαθέτει το περίφημο "πιστοποιητικό ελληνικότητας" και να έχει πραγματοποιήσει πρώτη δημόσια προβολή σε κινηματογραφική αίθουσα (είτε σε κάποιο φεστιβάλ είτε έχοντας εξασφαλίσει διανομή) από την 1η Ιανουαρίου έως την 31η Δεκεμβρίου του προηγούμενου ημερολογιακού έτους. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ μόλις τα μισά περίπου μέλη της Ακαδημίας συμμετείχαν φέτος στη διαδικασία ανάδειξης υποψηφιοτήτων.

Μέχρι και το 2008 οι Ελληνικές ταινίες κάθε χρονιάς διεκδικούσαν τα Κρατικά Βραβεία Ποιότητας. Εκείνα τα βραβεία προέκυπταν από 50μελή επιτροπή που ορίζονταν από το Υπουργείο Πολιτισμού. Την αποτελούσαν 5 θεσμικοί εκπρόσωποι κινηματογραφικών φορέων, 10 πρόσωπα αναγνωρισμένου κύρους και 35 εκπρόσωποι των 11 σωματείων των απασχολουμένων στον κινηματογράφο (τεχνικοί, σκηνοθέτες, μουσικοί, αιθουσάρχες, κριτικοί κτλ.). Σε εκείνα τα βραβεία οι δημιουργοί των ταινιών υπέβαλλαν αίτημα συμμετοχής (μπορούσαν δηλαδή να επιλέξουν να μην συμμετάσχουν) και απονέμονταν την αμέσως επομένη ημέρα από τη λήξη του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Συνοδεύονταν από χρηματικό βραβείο, αλλά καλύτερα να μην ανοίξουμε αυτή την κουβέντα.

Καταλήγοντας δεν υπάρχουν καλοί και κακοί τρόποι επιλογής, ούτε καλές και κακές ψηφοφορίες. Σίγουρα βέβαια είναι προς το συμφέρον της Ακαδημίας η διεύρυνση των μελών της και η επιδίωξη της μεγαλύτερης δυνατής συμμετοχής στις διαδικασίες.

Ας δεχτούμε λοιπόν καλόπιστα ότι οι ψηφίζοντες αποφασίζουν αποκλειστικά με βάση το καλλιτεχνικό τους κριτήριο. Ας δεχτούμε επίσης ότι η Ελληνική κινηματογραφική αγορά, επειδή ακριβώς είναι μικρή, ευνοεί το παράδοξο καλές ταινίες να πληρούν τους όρους επιλογής αλλά να μην έχουν εξασφαλίσει διανομή στις αίθουσες.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο πως θα μπορούσε το κοινό να ενδιαφερθεί για αυτά τα βραβεία;

Πιστεύουμε ότι το κοινό μπορεί να ενδιαφερθεί αρκεί και οι διοργανωτές να το θελήσουν. Στο "πρόβλημα" των ταινιών χωρίς διανομή, η Ακαδημία θα μπορούσε να προβλέψει μια "εβδομάδα κινηματογράφου" όπου σε μία ή δύο αίθουσες της Αθήνας θα προβάλλονται όλες οι ταινίες που δικαιούνται να διεκδικήσουν υποψηφιότητα (όσες είναι eligible κατά την σχετική ορολογία). Το πλήθος τους άλλωστε επιτρέπει να "χωρέσουν" σε μια εβδομάδα ή ένα 10ήμερο. Εναλλακτικά μια τέτοια διαδικασία θα μπορούσε να γίνει μόνο για τις υποψήφιες ταινίες, την εβδομάδα πριν την Απονομή.

Αυτό το κάλεσμα προς το κοινό δεν θα περνούσε απαρατήρητο βοηθώντας στη δημιουργία ενδιαφέροντος και προσμονής για τα βραβεία. Και φυσικά ο έντυπος και ηλεκτρονικός τύπος θα βοηθούσε προς αυτή την κατεύθυνση. Αλλωστε και στο παλιό καθεστώς, ενώ οι ταινίες είχαν προβληθεί στην 50μελή επιτροπή νωρίτερα στην Αθήνα, προβάλλονταν υποχρεωτικά και στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για το κοινό το οποίο ανταποκρινόταν με υψηλή προσέλευση.

Μετά την απονομή των βραβείων η Ακαδημία θα μπορούσε να διοργανώσει ειδικές προβολές, προσκαλώντας το κοινό να παρακολουθήσει τις ταινίες που κέρδισαν. Ένας περιορισμένος αριθμός προβολών των ταινιών (ακόμα και εκείνων που δεν έχουν ακόμα διανομή) σίγουρα δεν θα αποδυνάμωνε την όποια εμπορική τους δυναμική. Αντιθέτως θα την ενίσχυε.

Τέλος για να ενδιαφερθεί το ευρύτερο κοινό, εκτός από το να έχει δει (ή έστω ακούσει) τις υποψήφιες ταινίες θα πρέπει να έχει και δυνατότητα να παρακολουθήσει την απονομή. Η τηλεοπτική προβολή της απονομής από το συνδρομητικό δίκτυο της Nova (που αποτελεί μέγα χορηγό της Ακαδημίας) απευθύνεται σε σχετικά περιορισμένο κοινό. Έστω κι έτσι όμως η Ακαδημία θα μπορούσε να επιδιώξει η απονομή να προβάλλεται σε ζωντανή μετάδοση συνδρομητικά (φέτος προβάλλεται με μια εβδομάδα καθυστέρηση) και μετά από εύλογο διάστημα μερικών ημερών να επιτρέπει την αναμετάδοσή της από τη δημόσια τηλεόραση.

Όπως και να 'χει, τα 4α βραβεία της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου ανήκουν στο παρελθόν. Μένει να δούμε εάν η Ακαδημία θα αναλάβει δράση ώστε να κερδίσει με το μέρος της το κινηματογραφόφιλο κοινό.

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ:

Το Πρόγραμμα των Προβολών

Αναζήτηση με τον Πρωτότυπο Τίτλο

Αναζήτηση με τον Ελληνικό Τίτλο

Αναζήτηση με την Περιοχή

Αναζήτηση με τον Κινηματογράφο


© 2000-2025 | Θανάσης Γεντίμης

Το σύνολο του περιεχομένου και των υπηρεσιών του CinemaNews.gr διατίθεται στους επισκέπτες αυστηρά για προσωπική χρήση.

Απαγορεύεται η μερική ή ολική αναπαραγωγή ή αποθήκευση με κάθε τρόπο και μέσον των περιεχομένων του CinemaNews.gr χωρίς την προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του δημιουργού του.