Κάννες 2022: Είδαμε το Boy from Heaven, του Tarik Saleh

Ο Adam (Tawfeek Barhom), γιός ενός ψαρά, έχει το υπέρτατο προνόμιο να κερδίσει μια θέση για να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο Αλ-Αζχαρ του Καϊρου, όπου βρίσκεται το επίκεντρο της ισχύος των Σουνιτών Ισλαμιστών. Λίγο μετά την άφιξή του εκεί, ο ανώτατος θρησκευτικός ηγέτης του πανεπιστημίου, ο Μεγάλος Ιμάμης, καταρρέει και πεθαίνει μπροστά στους μαθητές του. Ο νεαρός φοιτητής θα καταλήξει πιόνι σε μια αδίστακτη μάχη εξουσίας ανάμεσα στη θρησκευτική και την πολιτική ελίτ της Αιγύπτου, με αφορμή το ζήτημα της διαδοχής του εκλιπόντος Ιμάμη.

Ένα σκεπτόμενο κατασκοπευτικό θρίλερ: ο όρος παραπέμπει συνήθως σε ψυχροπολεμικές διαμάχες, με "δυτικούς" και "ανατολικούς" να προσπαθούν να ξεγελάσουν ο ένας τον άλλον σε λαβυρινθώδη παιχνίδια επιβίωσης, και όπου "καλοί" και "κακοί" διακρίνονται συνήθως από την χώρα καταγωγής τους, το χρώμα ή την προφορά τους. Όσο πιο σύνθετη και πυκνή η ιστορία, τόσο πιο πολύ το παιχνίδι επιβίωσης θυμίζει παρτίδα σκάκι για δυνατούς παίκτες, στο οποίο κάθε κίνηση ενός πιονιού επηρεάζει κάθε γωνιά της σκακιέρας και οι πραγματικές επιπτώσεις της δεν αποκαλύπτονται παρά μετά από πολλές μεταγενέστερες κινήσεις. Αγαπημένος δε τύπος κατασκοπευτικής ιστορίας είναι αυτός όπου ο πρωταγωνιστής βρίσκεται μπλεγμένος σε μια παρτίδα χωρίς να ξέρει το πώς και το γιατί, άβουλο "πιόνι" σε ένα παιχνίδι ισχυρότερων παικτών, χωρίς πλήρη έλεγχο των κινήσεών του, έρμαιο συμπτώσεων και αποφάσεων, μέχρι την τελική κίνηση ματ.

Το «Boy from Heaven» του Tarik Saleh πληροί όλες τις παραπάνω προϋποθέσεις, εκτός από μία: η 'σκακιέρα' έχει μεταφερθεί από το σύνηθες δυτικοκεντρικό ή ψυχροπολεμικό σκηνικό, στην καρδιά του αραβικού κόσμου - και το παιχνίδι παίζεται εδώ κυρίως με όρους θρησκευτικούς και δευτερευόντως πολιτικούς. Αυτό όμως δεν αλλάζει σε τίποτα την ένταση και το ενδιαφέρον, αφού οι ανατροπές διαδέχονται η μία την άλλη κρατώντας τον θεατή σε συνεχή εγρήγορση - ακόμα περισσότερο για ένα θεατή 'δυτικό', που προσκαλείται να μπει στα άδυτα ενός εν πολλοίς άγνωστου κόσμου, όπως αυτός της (παρά)πολιτικής σκηνής της Αιγύπτου και των Σουνιτών Ισλαμιστών. Και δεν είναι μόνο η (ιδιαίτερα τολμηρή, ιδίως για τα συντηρητικά πλαίσια του αραβικού κόσμου) ιστορία που δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει τα κατασκοπευτικά θρίλερ του μαέστρου του είδους John le Carre, αλλά και η στιβαρή σκηνοθεσία, η ποιοτική παραγωγή και βεβαίως οι ερμηνείες, που κρατούν την ένταση αμείωτη μέχρι την τελευταία σκηνή, καθώς ξετυλίγεται το κουβάρι των απανωτών ανατροπών.

Ο Tarik Saleh, γνωστός και στο ελληνικό κοινό από το προηγούμενο φιλμ του, «The Nile Hilton Incident» - το οποίο τον κατέστησε ανεπιθύμητο στην χώρα καταγωγής του, την Αίγυπτο, και έκτοτε ζει αυτοεξόριστος στην Σουηδία όπου και μπόρεσε να γυρίσει το νέο του έργο - καταφέρνει να κάνει ένα έργο πολιτικά θαρραλέο (ιδίως δεδομένης της προσωπικής του κατάστασης), χωρίς όμως να κάνει οποιαδήποτε έκπτωση στο κομμάτι της κινηματογραφικής ποιότητας, παραδίδοντας ένα φιλμ που ισορροπεί ιδανικά ανάμεσα στο φεστιβαλικό και στο mainstream.

Η Μαριάννα Ράντου κάλυψε το 75ο Φεστιβάλ των Καννών για λογαριασμό του CinemaNews.gr και κατέγραψε τον παλμό και τις σημαντικότερες ταινίες του μεγαλύτερου ευρωπαϊκού κινηματογραφικού φεστιβάλ αποκλειστικά για τους αναγνώστες μας.