Hail, Caesar!

Mια ημέρα στη ζωή και το έργο του Eddie Mannix (Brolin), στελέχους του στούντιο Capitol Pictures. Ο Eddie μεσουρανεί στο Hollywood των αρχών των 50s ως "fixer". Είναι δηλαδή ο άνθρωπος που εμφανίζεται την κατάλληλη στιγμή και αναλαμβάνει να "καθαρίζει" τα σκάνδαλα των διασήμων ηθθοποιών, φροντίζοντας να μένουν τα άπλυτά τους μακριά από τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Η απαγωγή του διάσημου πρωταγωνιστή της ρωμαϊκής περιπέτειας εποχής «Hail, Caesar!» από τα γυρίσματά της, θα αναγκάσει τον Eddie να ζοριστεί για να βρει την άκρη του νήματος της υπόθεσης, ενώ παράλληλα θα πρέπει να αποφασίσει και για το δικό του επαγγελματικό μέλλον.

Βασανίζεται ο "κοενικός" ήρωας. Βασανίζεται ως άνθρωπος, που πασχίζει να βρει μια σταθερά, έναν τρόπο για να πορευτεί, να ελέγξει ή έστω να εξηγήσει όσα του συμβαίνουν, για να διαπιστώσει τελικά, συχνά με βάναυσο ή επώδυνο τρόπο, πως μόνη σταθερά στο σύμπαν είναι η τυχαιότητα. Στο «Hail, Caesar!» ο ήρωας τους, ο Eddie Manix, είναι ένας fixer κινηματογραφικού στούντιο, ο άνθρωπος, δηλαδή, που φροντίζει να διορθώσει τα προβλήματα, ώστε να λειτουργούν όλα στην εντέλεια. Δουλειά του είναι συνεπώς να διατηρεί των έλεγχο των πραγμάτων. Οι διάφορες παραγωγές των 50s λειτουργούν ως αφορμή για τους Coen, ώστε να στήσουν σκηνές εμπνευσμένες από το παλιό Hollywood, καθώς και να σατιρίσουν την κατάσταση των πραγμάτων στην κινηματογραφική βιομηχανία πίσω στα 50΄s. H πρόθεση τους αυτή δίνει μεν έναν επεισοδιακό χαρακτήρα στο φιλμ - λίγο συμμάζεμα αφηγηματικά το θέλει-, ο σινεφίλ όμως μέσα σου είναι δύσκολο να μην χαρεί.

Πυρήνας όμως του «Hail, Caesar!» είναι ο Manix και η προσπάθεια του να ελέγξει τα πράγματα. Στο τέλος της ημέρας τα προβλήματα θα έχουν λυθεί όλα από μόνα τους. Εκείνος όμως θα επιλέξει να πιστεύει πως τα έλυσε εκείνος, πως μπορεί να έχει τον έλεγχο. Κι εδώ είναι που οι Coen αλλάζουν λίγο την στάση τους απέναντι στον ήρωα τους - που, μη γελιέσαι, ένας από εμάς είναι-. Αντί να τον αφυπνίσουν βιαία από αυτή την πλάνη, τον αφήνουν συμπονετικά να την αγκαλιάσει. Είναι μια αλλαγή που φαίνεται να τερματίζει αυτή την (ακόμα πιο) μαύρη περίοδο τους, που ξεκίνησε με το «The Man who Wasn't There» και παρήγαγε (τουλάχιστον) τέσσερις σπουδαίες ταινίες με παρόμοια προβληματική. Αν έκαναν ειρήνη με το συμπαντικό status quo ή αν αποφάσισαν πως τα ανθρώπινα δεν τους αφορούν πια άμεσα και τα παρακολουθούν από απόσταση, θα το μάθουμε στην συνέχεια. Εν προκειμένω πάντως κι αν με ρωτάς, μια πλάνη λυτρωτική για τον πλανηθέντα κι άκακη για τους υπόλοιπους δεν βλάπτει απαραίτητα. Κι εσύ, άλλωστε, όταν βρίσκεσαι στην αίθουσα του σινεμά πιστεύεις πως έχεις τον έλεγχο.

Μετά όμως βγαίνεις έξω. Και τότε κοιτάς λίγο γύρω, σου σκάει ουρανοκατέβατο και το σαδιστικό "αστείο", που έκρυψαν οι Coen στον τίτλο του φιλμ, θυμάσαι, δηλαδή, την φράση, που παραδοσιακά ακολουθεί το «Hail, Caesar!» κι έρχεσαι στα συγκαλά σου.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 18-02-2016  |  Διανομή: UIP  |  Επίσημο Site