Night Train To Lisbon

Πόσο εύκολο είναι μια απλή συνάντηση να σου αλλάξει την ζωή; Ο Ελβετός καθηγητής, Raimund Gregorius (Jeremy Irons), συναντά μια κοπέλα στην άκρη μιας γέφυρας, που είναι έτοιμη να πηδήξει. Αφού την σώζει, εκείνη τον ακολουθεί στην τάξη του μέχρι που εξαφανίζεται. Μέσα στο παλτό της, ο Raimund ανακαλύπτει το μοναδικό βιβλίο του Amadeu de Prado, μαζί με ένα εισιτήριο για την Λισσαβόνα. Διαβάζοντας το βιβλίο, νιώθει μια ακαταμάχητη επιθυμία να γνωρίσει το συγγραφέα του, κι έτσι μπαίνει στο νυχτερινό τρένο για τη Λισσαβόνα. Το ταξίδι που μόλις άρχισε του επιφυλάσσει πολλές συγκινήσεις και διάφορες γνώσεις και καταλήγει να ανακαλύψει τον εαυτό του, αλλά και το νόημα της ζωής...

Η φιλοσοφική αναζήτηση του εαυτού, καθώς και η αλληλένδετη σημασία ζωής και θανάτου τείνει να συναντάται όλο και πιο συχνά στο σινεμά, φωτίζοντας μια συζήτηση γύρω από θέματα που απασχολούν για αιώνες την παγκόσμια φιλοσοφική σκέψη. Η ιστορία του καθηγητή προσπαθεί να δώσει την δική της ερμηνεία σ' αυτά τα ερωτήματα, που δεν έχουν μια συγκεκριμένη απάντηση. Επιπλέον, η ιστορία του Pascal Mercier ανεβαίνει ακόμα ένα επίπεδο, θέλοντας να συνδέσει την θεωρία με την πράξη, μιας σύνδεσης που ο περισσότερος κόσμος αρνείται την ύπαρξη. Ένας έντονος κινηματογραφικός λυρισμός μας ταξιδεύει στην όμορφη Λισσαβόνα και μέσα από τα μάτια ενός νωχελικού ήρωα μας παραδίδει μια ταινία με δομημένη σκέψη.

Ο Raimund στην προσπάθειά του να ανακαλύψει την αλήθεια για την ζωή του Amadeu, ακολουθεί τα χνάρια εκείνων που τον γνώρισαν, τον αγάπησαν ή τον μίσησαν. Όμως, η έρευνά του, που μοιάζει πολύ με έρευνα βιβλίου ή ντοκιμαντέρ, δεν είναι ούτε από περιέργεια αλλά ούτε και από μια απλή θέληση για αυτοβελτίωση. Αυτό που πραγματικά καταφέρνει, είναι να γράψει έναν εξαιρετικό επικήδειο για τις ιδέες που χάνονται, για τις ζωές που μένουν, μέχρι να χαθούν κι αυτές, προσπαθώντας πάνω απ' όλα να αποφύγει τον δικό του αδιάφορο επικήδειο. Ένα βαρετό και ανεπιθύμητο τέλος, όχι της ζωής με την έννοια της ύπαρξης, η οποία είναι σαφές πως κάποτε θα τελειώσει και πως είναι ομορφότερη όταν προσδοκά σε ένα φινάλε, αλλά μιας ζωής που δεν τον ευχαριστεί και που μόλις τώρα ανακάλυψε τις δυνατότητές της. Σκοτεινές εικόνες, σε σκοτεινές εποχές εισάγουν τον θεατή στην ατμόσφαιρα φτάνοντας τα συναισθήματα στο ζενίθ. Όμως αυτά δεν είναι τα μόνα που πρέπει να τον απασχολούν.

Το αγαπημένο θέμα της φιλοσοφίας, η συνύπαρξη με το θάνατο, συναντάται στην αναζήτηση του καθηγητή και επιβεβαιώνει το βασικό επιχείρημα του βιβλίου του Simon Critchley (Το βιβλίο των νεκρών φιλοσόφων): "Για να μάθεις να ζεις πρέπει πρώτα να μάθεις να πεθαίνεις". Η ζωή είναι μια αντίστροφη μέτρηση, που αν δεν υπήρχε, όπως λέει και ο Amadeu, θα χανόταν η μοναδικότητα της στιγμής και όλοι θα ήμασταν δεσμώτες μιας "αθάνατης" επανάληψης. Ο μεγαλύτερος φόβος του καθηγητή Raimund, δεν είναι ο ίδιος ο θάνατος, αλλά η άγνοια του "ευ ζειν".

Η ταινία του Bille August (που έχει πολλούς παλιόφιλους στην σύνθεσή της, όπως ο Bruno Ganz και ο August Diehl) είναι μια εξαίρετη ματιά στην ζωή ανήσυχων ανθρώπων που αναπαρίστανται με ειλικρίνεια και δόσεις ενός, καμιά φορά, υπερβάλλοντος ρομαντισμού. Αν εξαιρέσεις κάποιες "ευκολίες" για να προχωρήσει το στόρι, τότε μιλάμε για μια ταινία που αν σε κερδίσει, θα σε κερδίσει ολοκληρωτικά...

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 03-10-2013  |  Διανομή: Hollywood Entertainment  |  Επίσημο Site