Beautiful Creatures

Ο συνεσταλμένος πλην πανέξυπνος έφηβος Ethan Wate βασανίζεται από το ίδιο μυστηριώδες όνειρο για καιρό. Η εκπληκτικά διαφορετική Lena Duchannes έχει μόλις μετακομίσει στη μικρή πόλη και κρύβει ένα φοβερό μυστικό. Ένας θνητός Ρωμαίος και μια μάγισσα Ιουλιέτα σε μια ιστορία ενηλικίωσης γύρω από την πραγματική μας ταυτότητα - μια μοντέρνα μυθολογία που εκτυλίσσεται σε μια γοτθική, βαθιά θρησκευόμενη επαρχία του Νότου, ανάμεσα στους πνιγμένους στην άναρχη βλάστηση κήπους, στους θολούς βάλτους και στα φαντάσματα του Αμερικανικού Εμφυλίου. Κάποιες αγάπες είναι μοιραίες... Αλλες είναι καταραμένες...

Στο «Beautiful Creatures» ο βετεράνος σεναρίστας Richard LaGravenese («The Bridges of Madison County», «The Fisher King») επιχειρεί έναν συγκερασμό της νεορομαντικής ελαφρότητας του «Twilight» με τη μαγική φαντασία του «Harry Potter», με στόχο να πληρώσει το κενό που άφησαν τα δύο franchise. Στο φιλμ συναντάμε ξανά το βασικό (κι αξιολάτρευτο) μοτίβο που διατρέχει το έργο του LaGravenese, την αγάπη ως δύναμη ανώτερης ισχύος των υπολοίπων, ικανή να νικήσει ακόμα και τον θάνατο (βλέπε «P.S. I Love You») ή εδώ την μαγεία.

Το πρόβλημα που ανακύπτει, όταν o Richard LaGravenese αναλαμβάνει τη σκηνοθεσία των σεναρίων του, εντοπίζεται στην αδυναμία του να αφαιρέσει το "λίπος" από το "ψαχνό", στο γεγονός πως αγνοεί την έννοια της οικονομίας στην αφήγηση. Έτσι την υποσχόμενη, μυστηριώδη εισαγωγή των "Πλασμάτων" διαδέχονται πλείστες όσες περιττολογίες. Επιπροσθέτως ο La Gravenese φαίνεται να επινοεί τους κανόνες λειτουργίας του σύμπαντός του επί τόπου, καθώς η πλοκή προχωρά και παραμερίζει συστηματικά τα εμπόδια που συναντούν οι ήρωες του με κάποιον εξωτερικό μηχανισμό, που επικαλείται για πρώτη φορά εκείνη τη στιγμή, καταχρώμενος έτσι το τέχνασμα του από μηχανής θεού.

Τις εντυπώσεις διασκεδάζουν (αλλά δεν ανατρέπουν ποτέ) οι διάσπαρτες σινεφιλικές αναφορές, το εμφανισιακά κι ερμηνευτικά συμπαθές πρωταγωνιστικό δίδυμο, το καλοσχεδιασμένο CGI και η παρουσία των βετεράνων Jeremy Irons και Emma Thompson, οι οποίοι αντιλαμβανόμενοι την επιφανειακή φύση της παραγωγής, το "ρίχνουν έξω", θέτοντας τα εκφραστικά τους μέσα σε υπερδιέγερση. Η ανάθεση της ενσάρκωσης δύο χαρακτήρων από τον Αμερικανικό Νότο σε δύο ερμηνευτικά "τέρατα" της Γηραιάς Αλβιώνας με χαρακτηριστικά βρετανική εκφορά του λόγου συνιστά μια ενδιαφέρουσα παραδοξότητα του κάστινγκ. Πιο ενδιαφέρουσα από το ίδιο το φιλμ.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 28-02-2013  |  Διανομή: Odeon  |  Επίσημο Site