Jack And Jill

Ο Jack (Adam Sandler) είναι ένας επιτυχημένος διαφημιστής και καθωσπρέπει οικογενειάρχης από το Λος Αντζελες, ο οποίος δέχεται επίσκεψη από την Jill (Adam Sandler), τη δίδυμη αδερφή του με αφορμή την Ημέρα των Ευχαριστιών. Κι ενώ ο Jack προσπαθεί να συμβιβαστεί με την ιδέα της προσωρινής συγκατοίκησής τους, πολύ σύντομα βρίσκεται αντιμέτωπος με δύο αναπάντεχες καταστάσεις: από τη μία η Jill δε δείχνει την παραμικρή διάθεση να του αδειάσει τη γωνιά και από την άλλη ο διάσημος ηθοποιός Al Pacino, τον οποίο προσπαθεί να πείσει να γυρίσει ένα διαφημιστικό για λογαριασμό των Dunkin Donuts, την ερωτεύεται κεραυνοβόλα.

Το «Grown Ups» ήταν ένα wannabe «The Hangover» με σαραντάρηδες οικογενειάρχες, που δεν είχε μισή ατάκα της προκοπής. Το «Just Go With It» ένα 'χαλαρό', φλύαρο remake του «Cactus Flower» του Gene Sacks, συχνά τόσο κακόγουστο, που είναι ντροπή να αναφέρεται το «Cactus Flower» στην ίδια πρόταση μ' αυτό. Κοινό σημείο αυτών των παραγωγών η σύζευξη των Dennis Dugan και Adam Sandler από τη θέση του σκηνοθέτη και του πρωταγωνιστή- παραγωγού αντίστοιχα. Είθισται το κακό να τριτώνει. Και το όνομα αυτού «Jack and Jill». Μια φαρσοκωμωδία που στηρίζεται σχεδόν εξ' ολοκλήρου σε ένα κωμικό (;) εύρημα επιθεωρησιακής λογικής. Ότι η νταρντάνα, φωνακλάδικη και άκρως εκνευριστική εβραιοπούλα Jill είναι στην πραγματικότητα ο Adam Sandler με φουστάνια.

Ο Sandler ως κωμικός δεν έχει το μιμητικό εύρος και την πλαστικότητα του Jim Carrey, που μπορεί να μεταμορφώσει το σώμα του από τη μια στιγμή στην άλλη σε οτιδήποτε θελήσει. Δεν έχει τις αυτοσχεδιαστικές ικανότητες του Will Ferrell, που μπορεί να πάρει φόρα, να αρχίσει να αραδιάζει όποια εξωφρενική ιδέα του κατεβαίνει στο κεφάλι και να πλάσει ένα υπόδειγμα random humor. Ο Sandler είναι στα καλύτερά του, όταν ερμηνεύει με την ανάλογη υποτονικότητα ήρωες εγκρατείς, καλόκαρδους ανθρώπους της διπλανής πόρτας. Εδώ καλείται να δώσει πνοή σε έναν χαρακτήρα larger than life και άρα να αφήσει τα εκφραστικά του μέσα ανεξέλεγκτα και να αυτοσχεδιάσει. Δυστυχώς δείχνει έξω από τα νερά του. Δυστυχώς η Jill είναι μια ατυχέστατη μεταμόρφωση, αποτυχημένη τόσο ως προς το κωμικό της σκέλος, όσο και ως προς το δραματικό.

Μοναδική όαση στο φιλμ η παρουσία του Al Pacino σε μια μεταμοντέρνα υπο-πλοκή που θέλει τον σπουδαίο ηθοποιό να υποδύεται μια εγωκεντρική περσόνα του εαυτού του, που λαχταρά να γευτεί τα κάλλη της Jill. Μολονότι οι προσπάθειες του στο παρελθόν να υποδυθεί ρόλους με κωμική χροιά δεν στέφθηκαν με επιτυχία, ο Pacino είναι η μοναδική παρουσία στο φιλμ που προκαλεί γέλιο, συχνά αβίαστο, όπως στη σκηνή στο staples center των Lakers, που κάθεται δίπλα στον φέροντα μπλουζάκι με στάμπα Justin Bieber Johnny Depp και προσπαθεί να περάσει απαρατήρητος. Σε ένα κόσμο που το φιλμ θα περιστρεφόταν γύρω από την περσόνα του Pacino, θα είχαμε να κάνουμε με μια ευχάριστη κωμωδία. Δυστυχώς όμως το «Jack and Jill» θα καταχωρηθεί στη συλλογική μνήμη, ως εκείνη η ανυπόφορη κωμωδία που ο Adam Sandler φορούσε φουστάνια.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 09-02-2012  |  Διανομή: Audiovisual  |  Επίσημο Site