The Woman In Black

Ο Arthur Kipps (Daniel Radcliffe) είναι ένας δικηγόρος που υποφέρει από το χαμό της γυναίκας του. Το καθήκον, ωστόσο, τον στέλνει για λίγο μακριά από τον γιο του σε ένα απόμερο χωριό, προκειμένου να διευθετήσει μία υπόθεση κληρονομικών. Σύντομα όμως διαπιστώνει πως οι ντόπιοι τον κρατούν μακριά από ένα θανάσιμο μυστικό: το σπίτι που ανήκει στον πελάτη του είναι στοιχειωμένο από το φάντασμα μίας γυναίκας, κάτι που έχει ολέθριες συνέπειες για τα παιδιά του χωριού.

Ο Daniel Radcliffe είναι έτοιμος για το δυσκολότερο στοίχημα της καριέρας του, γυρίζοντας σελίδα μετά την πρωτοφανή επιτυχία των «Harry Potter». Η πρώτη ταινία της νέας εποχής είναι το «The Woman In Black», ένα μεταφυσικό horror movie για έναν ήρωα που εκτός από το εκδικητικό πνεύμα μίας άγνωστης, καλείται να αναμετρηθεί και με τα δικά του "φαντάσματα". Κι αν Radcliffe φαντάζει μικρός για να υποδυθεί τον πατέρα, το αποτέλεσμα τον δικαιώνει, με τον νεαρό σταρ να καταπιάνεται σοβαρά με τις διαφορετικές εκφάνσεις του ρόλου του, αναζητώντας επί της ουσίας το νόημα της ζωής στην πατρότητα. Δίπλα του βρίσκει, ωστόσο, δύο καλούς ηθοποιούς, τους Ciaran Hinds και Janet McTeer (υποδύονται το ντόπιο ζευγάρι που βοηθά τον Radcliffe στο μυστήριο) οι οποίοι τον πλαισιώνουν επιτυχώς, αντιπροσωπεύοντας τον ορθολογισμό και τη σύνδεση με το μεταφυσικό στοιχείο αντίστοιχα.

Παρότι ο ίδιος είναι συνειδητοποιημένος ότι δεν πρόκειται να ξαναγγίξει το μέγεθος της επιτυχίας που του έφερε ο μικρός μάγος της J.K. Rowling, η πρώτη νέα κινηματογραφική απόπειρα του Radcliffe αποδεικνύεται σαφώς ελπιδοφόρα. Για την ακρίβεια, χρόνια είχαμε να δούμε ένα τόσο ολοκληρωμένο ghost-story με πειστική ατμόσφαιρα, επιτυχημένα τρομάγματα που οδηγούν στον πολυπόθητο φόβο και χαρακτήρες που να ξεφεύγουν από την κατηγορία του χάρτινου. Ίσως πρέπει να γυρίσουμε πίσω στο αμερικανικό «The Ring» (ναι, το βρίσκω πιο τρομακτικό από το επίσης αξιομνημόνευτο πρωτότυπο) ή στο ισπανικό «El Orfanato» για να βρούμε ένα πρόσφατο αντίστοιχο.

Για σκηνικό, κρατήστε ό,τι πιο (αναμενόμενα) ανατριχιαστικό μπορείτε να φανταστείτε. Για εποχή υπολογίστε κάπου στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Οι παιδικές κούκλες είναι βρώμικες. Ξέρετε, αυτές οι πορσελάνινες, οι εντελώς ανατριχιαστικές. Στις φωτογραφίες, τα μάτια των απαθανατισμένων είναι σκισμένα. Τα παιδάκια φορούν φορεματάκια και ποδιές και κοιτούν αποσβολωμένα πίσω από τα παράθυρα. Ο καιρός είναι μουντός στην καλύτερη, βροχερός στη χειρότερη. Όσο για το σπίτι που προανέφερα, είναι τεράστιο, επιβλητικό, σκοτεινό κι αραχνιασμένο, τέτοιο που το συναντάς στο δρόμο και αν παρ' ελπίδα δεν είναι ήδη στοιχειωμένο, τηλεφωνείς κατευθείαν στη "Νεκρή Αγγελία" για να βρεθεί άμεσα ένα φάντασμα περιωπής να το... νοικιάσει.

Ωστόσο, για να δέσουν τα παραπάνω χιλιοϊδωμένα "υλικά" τρόμου, απαιτείται ένα σοβαρό σκηνοθετικό πλάνο. Κάτι που διαθέτει ο James Watkins («Eden Lake»), ο οποίος έχει ήδη "τριφτεί" με το είδος του horror. Κομβικό στοιχείο στη "Γυναίκας Με Τα Μαύρα" αποτελεί η διαχείριση του χρόνου, μέσα από την οποία ο Watkins εντάσσει τον θεατή υπολογισμένα και υποβλητικά στην ιστορία. Επιπλέον, μέσα από επιτυχημένα οπτικά τρικ και ευρηματικές μάσκες στα πλάνα, εντείνει επιτυχώς την ανησυχία του κοινού, το οποίο ακολουθεί την πορεία του κεντρικού ήρωα από την δυσπιστία ως την αποδοχή του μεταφυσικού. Με άλλα λόγια, ο Watkins ξέρει καλά τι πρέπει να δείξει και πότε, καθώς και μέσα από ποια σχέση απόστασης μεταξύ κάμερας, ήρωα και φοβικού αντικειμένου.

Το «Woman In Black» βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο της Susan Hill, το οποίο έχει κάνει μακροχρόνια θραύση στο σανίδι. Το στόρι του είναι αυθεντικά βρετανικό, ζοφερό και κρύβει ένα ιδιότυπα αναγνώσιμο φινάλε. Το ευτύχημα είναι πως οι παραγωγοί της ταινίας φαίνεται να αναγνωρίζουν τα όρια του εγχειρήματος, κάτι που δίνει τη δυνατότητα στον Watkins να παραδώσει ένα αληθινά τρομακτικό φιλμ, το οποίο υπηρετεί με σεβασμό τους κανόνες του είδους. Έτσι, παρότι το concept της "Γυναίκας Με Τα Μαύρα" δεν είναι κάτι καινοφανές, ξεχωρίζει με άνεση από τον σωρό των απογοητευτικά άνευρων ταινιών τρόμου.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 09-02-2012  |  Διανομή: Audiovisual  |  Επίσημο Site