Margin Call

Λίγο πριν ξεσπάσει η πρόσφατη οικονομική κρίση, μια τράπεζα επενδύσεων προσπαθεί να σωθεί πριν την καταστρέψει η αγορά. Οι απολύσεις έχουν ξεκινήσει, όμως τα οικονομικά ανοίγματα είναι τόσο μεγάλα, που η κατάσταση δεν αλλάζει εύκολα. Ένας υπάλληλος ονόματι Peter Sullivan (Zachary Quinto) ανακαλύπτει μέσω μιας φόρμουλας αυτό που θα επακολουθήσει, και όλοι οι υψηλά ιστάμενοι της εταιρίας βρίσκονται στο πόδι σε χρόνο dt. Προσπαθώντας να βρουν έναν τρόπο να βγουν από την δύσκολη κατάσταση, σιγά σιγά ανακαλύπτουν πως ο καθένας κοιτάει την πάρτη του και πως το σύστημα έχει τόσο βαθιά θεμέλια που δεν είναι καθόλου εύκολο να αλλάξει...

Μια ταινία που θέλει να κάνει πολλά, αλλά τελικά καταφέρνει ελάχιστα. Πρώτον, είναι λίγο αργά να θυμηθούμε την Lehman Brothers και τα Golden Boys, ενόσω η κρίση έχει μεταμορφωθεί σε kraken που καταπίνει ό,τι βρεθεί στο διάβα του. Δεύτερον, η προσπάθεια του J.C. Chandor να εξηγήσει τα πάντα, και κυρίως αυτά που συμβαίνουν πίσω από τις, για εμάς, κλειστές πόρτες των ακριβών γραφείων της Wall Street, δεν είναι αρκετή. Η αλήθεια είναι πως η ταινία του θα ήταν καλύτερη ως TV Movie ή ακόμα καλύτερα ως μια μίνι σειρά με σαφώς μεγαλύτερη διάρκεια, που θα μπορούσε να εξηγήσει τα πράγματα σε μεγαλύτερο χρονικό φάσμα, χωρίς να βιάζεται, εξυπηρετώντας την ιστορία και την σημασία της. Τρίτον, το cast είναι αρκετά καλό, όμως χάνεται μέσα στην κλεισούρα των γραφείων εξαφανίζοντας όποια φαντασία θα μπορούσε να υπάρξει. Θρίλερ δεν υπάρχει. Το αποτέλεσμα είναι μια διαλεκτική επεξήγηση της κρίσης, καθώς και των παράπλευρων απωλειών, που προκλήθηκαν από ένα σύστημα που νοσεί, όμως για κάποιο λόγο πρέπει να επιζήσει. Το να κερδίσει κάποια λεφτά ο Jeremy Irons και αν η Demi Moore θα απολυθεί ή όχι, δεν έχει αγωνία ή ενδιαφέρον.

Θα ήμουν πολύ περισσότερο ενθουσιασμένος αν έβλεπα το «Margin Call» στην τηλεόραση, όπου οι στόχοι θα ήταν διαφορετικοί. Το θέμα είναι ευαίσθητο και ο J.C. Chandor ήθελε να γυρίσει το δικό του «Glengarry Glen Ross» (ή έστω μια ταινία σαν το «Boiler Room»). Του λείπει όμως το βάθος και ο τρόπος για να προσεγγίσει το θέμα μέσα στην συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Είπαμε, είμαστε ευαίσθητοι με την κρίση και οι ταινίες γύρω από αυτήν κάνουν γκελ στο κοινό. Αλλά ας μην το παρακάνουμε κιόλας...

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 15-12-2011  |  Διανομή: Σπέντζος  |  Επίσημο Site