The Resident

Κάθε χρόνο, εκατομμύρια γυναίκες στην Αμερική μετακομίζουν σε κάποιο διαμέρισμα μόνες τους. Δεν γνωρίζουν ποιος ζούσε εκεί μέχρι πρότινος, δεν γνωρίζουν καν το σπιτονοικοκύρη τους και -δυστυχώς- δεν ενδιαφέρονται να αλλάξουν τις κλειδαριές. Έτσι και με τη νεαρή και πρόσφατα χωρισμένη Juliet, μια γιατρό που μετακομίζει στο Μπρούκλιν. Το άνετο διαμέρισμά της αρχικά την ενθουσιάζει. Όμως μια σειρά από μυστηριώδη και ανησυχητικά περιστατικά οδηγούν σύντομα την Juliet σε ένα ανατριχιαστικό συμπέρασμα: σε αυτό το σπίτι δεν είναι μόνη...

Η Hammer Films, η διάσημη βρετανική εταιρεία παραγωγής horror movies, βρισκόταν σε λήθαργο επί τρεις περίπου δεκαετίες, για να επαναδραστηριοποιηθεί πρόσφατα στα κινηματογραφικά πράγματα με το «Let me In», remake του «Let the Right One In». Μετά το θετικότατο αυτό νέο ξεκίνημα, μία από εκείνες τις σπάνιες περιπτώσεις, όπου το remake όχι μόνο είναι ισάξιο, αλλά ενδεχομένως ξεπερνά τον προκάτοχό του, έρχεται το «The Resident».

Πρόκειται για ένα θρίλερ με μια νέα γυναίκα που μετακομίζει στο νέο της διαμέρισμα, για να ανακαλύψει ότι κάποιος την παρακολουθεί. Ο συνδυασμός ενός διαμερίσματος, μιας νέας, μόνης και ωραίας γυναίκας κι ενός stalker παραπέμπει στη δεκαετία των 90's, όταν τα συστατικά αυτά αποτελούσαν τον κορμό της δραματουργίας για μια μεγάλη μερίδα των φιλμ του είδους.

Η δομή τους σε γενικές γραμμές πάει κάπως έτσι. Στην πρώτη πράξη γνωρίζουμε την ηρωίδα μας, μια κοπέλα που για να κάνει μια νέα αρχή, μετακομίζει σε έναν χώρο που αρχικά φαίνεται ειδυλλιακός. Αφού γνωρίσουμε τον χαρακτήρα και το περιβάλλον που κινείται, περνούμε στη δεύτερη πράξη, όπου περίεργα περιστατικά μέσα στη νύχτα, οδηγούν την ηρωίδα μας στην υποψία ότι κάτι δεν πηγαίνει καλά. Όταν η υποψία της επιβεβαιώνεται και η απειλή αποκτά σάρκα και οστά στο πρόσωπο ενός παρανοϊκού εισβολέα, που θέλει να της επιτεθεί σεξουαλικά ή να την σκοτώσει (ή και τα δύο), ακολουθεί μια Τρίτη πράξη που συνίσταται σε κυνηγητό και μονομαχία με τον εισβολέα μέσα στους στενούς χώρους της πολυκατοικίας.

Το «The Resident» ακολουθεί ευλαβικά αυτή την δομή. Δίχως αποκλίσεις και δίχως εκπλήξεις. Υπάρχει μια υποπλοκή με τον πατέρα του επιστάτη, ενός παράξενου γεράκου που παρακολουθεί την ηρωίδα μας. Τον υποδύεται ο Christopher Lee. Υποθέτουμε ότι ετοιμάζει κάτι κακό επειδή είναι ο Christopher Lee. Υποθέτουμε ότι ο χαρακτήρας του έχει κάποιο σημαντικό ρόλο να παίξει στην ιστορία, επειδή είναι ο Christopher Lee. Τελικά συνειδητοποιούμε ότι τα αίτια της παρουσίας του στο φιλμ συνοψίζονται στο ότι... είναι ο Christopher Lee. Είναι μια συμβολική φιγούρα για την εταιρεία, ένας συνδετικός κρίκος με το ένδοξο παρελθόν της. Η παρουσία του μας χαροποίησε. Η τοποθέτησή του όμως στο ρόλο ενός τόσο επουσιώδη χαρακτήρα μας απογοήτευσε.

Υπάρχουν στιγμές που το φιλμ κινείται στα όρια του camp. Δεν έχουμε πρόβλημα με αυτό. Αλλωστε μερικές από τις καλύτερες στιγμές της Hammer είναι camp, τουλάχιστον στα μάτια του σύγχρονου θεατή. Οι καλές ταινίες της Hammer όμως, δεν είναι ποτέ βαρετές. Παίρνουν ρίσκα, δοκιμάζουν πράγματα σε επίπεδο horror τακτικής και εικονογραφίας. Μπορεί να ψυλλιάζεσαι την κατάληξη της ιστορίας, ποτέ όμως δε μπορείς να μαντέψεις τι σε περιμένει στην επόμενη σκηνή.

Το «The Resident» δεν διαθέτει αυτές τις αρετές. Η φωτογραφία του Guillermo Navarro δίνει μεν μια ζωηρή όψη στο φιλμ, που με μια πρώτη ματιά το διακρίνει από τον συνήθη, 'ωχρό' εκπρόσωπο του είδους, όμως όλα τα υπόλοιπα στοιχεία που το απαρτίζουν μπορεί να τα συναντήσει κανείς σε αναρίθμητες παραγωγές, που στολίζουν την κατηγορία "Θρίλερ" στο videoclub της γειτονιάς.

Και κάτι τελευταίο για το poster του φιλμ. Tα poster της Hammer ήταν συχνά υψηλότερης καλλιτεχνικής αξίας σε σχέση με το προϊόν που διαφήμιζαν. Έχουν καταστεί πλέον αντικείμενο συλλογής για χιλιάδες λάτρεις του είδους ανά τον κόσμο, έχουν αναδειχθεί σε σημαντικά κομμάτια της κινηματογραφικής κουλτούρας. Για να αντιληφθείτε το μέγεθος της λειτουργικότητάς τους, σκεφτείτε ότι συχνά οι παραγωγοί της Ηammer ετοίμαζαν το poster, πριν καν ξεκινήσουν την προ-παραγωγή της ταινίας, προκειμένου να λειτουργήσει σαν κράχτης για την ανεύρεση χρηματοδότησης - με επιτυχή αποτελέσματα στις περισσότερες των περιπτώσεων. Η σύνθεση του poster της ταινίας, με το πρόσωπο της πρωταγωνίστριας στη βιτρίνα και μια σκοτεινή φιγούρα στο βάθος, δεν τιμά την παράδοση της εταιρείας στον συγκεκριμένο τομέα του filmmaking. Και δυστυχώς αντανακλά και την ποιότητα της ταινίας που προωθεί.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 28-07-2011  |  Διανομή: Odeon  |  Επίσημο Site