The Twilight Saga: Breaking Dawn - Part 1

Η Bella (Kristen Stewart) και ο Edward (Robert Pattinson) παίρνουν τη μεγάλη απόφαση να παντρευτούν. Ο γάμος γίνεται στην οικία των Cullen και το ζευγάρι φεύγει για μήνα του μέλιτος σε μία απόμερη ακτή κάπου στη Βραζιλία. Εκεί, όλα μοιάζουν επιτέλους ειδυλλιακά, τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που προκύπτει κάτι φαινομενικά αδύνατο: εγκυμοσύνη. Διότι το μωρό που έρχεται πέραν ότι αποδυναμώνει επικίνδυνα τη Bella, αποτελεί απειλή τόσο για τον Jacob (Taylor Lautner) και την υπόλοιπη... λυκογένεια όσο και για τα βαμπίρ, ανοίγοντας εκ νέου ζήτημα άγριων συγκρούσεων μεταξύ τους.

Κι όμως, το κατά τα άλλα αναμενόμενα μελοδραματικό «Breaking Dawn», ξεκινά το ίδιο ενθαρρυντικά με την προηγούμενη ταινία της σειράς. Ένα όραμα της Bella περιλαμβάνει μία στοίβα από πτώματα. Η σκληρότητα βέβαια της εισαγωγής γρήγορα αμβλύνεται...

Έπειτα και από το πρώτο μέρος «Breaking Dawn» είναι πλέον περιττό να τρέφουμε αυταπάτες. Η saga του «Twilight» απευθύνεται αποκλειστικά σε νεαρό κοινό και μάλιστα γένους θηλυκού. Αυτό φέρνει τον πακτωλό χρημάτων στα ταμεία, αυτό έκανε την ομώνυμη σειρά βιβλίων "εκδοτικό φαινόμενο" και απολύτως λογικά και δίκαια γι αυτό το κοινό γίνονται όλα. Όλοι οι υπόλοιποι που "δεν το αντέχουμε" οφείλουμε να αποδεχθούμε ότι δε μας αφορά, με μοναδική ίσως εξαίρεση την αξιόλογη πρώτη ταινία της saga.

Η μαρτυρική φλυαρία, οι ατελείωτες πόζες στο φακό, η ηδονική (μόνο για τους ήρωες και αυτούς που μπορούν να ταυτιστούν μαζί τους) συναισθηματική απογοήτευση και το σεξουαλικό φίμωτρο που επέβαλε στους ήρωές της η συγγραφέας, Stephanie Meyer, κατέστησαν τα «New Moon» και «Eclipse» απλώς αφόρητα για όποιον δε συμπεριλαμβανόταν στο target group της παραγωγής. Συγκρινόμενο με τα προηγούμενα δύο, το «Breaking Dawn» μοιάζει αισθητά βελτιωμένο. Αυτή τη φορά, το ξεδίπλωμα της πλοκής δε συντελείται με ταχύτητα σαπουνόπερας, δηλαδή μηδενική.

Το τέταρτο φιλμ της υπερεπιτυχημένης saga διαθέτει επιτέλους μία στοιχειώδη πλοκή, η οποία όμως εξακολουθεί να υποσκάπτεται από τους μελωμένους διαλόγους που υπηρετούν πιστά την πολιτική ορθότητα και τις σοβαροφανείς ερμηνείες. Παρόλα αυτά, το - σαφέστατα όχι καινοφανές - στοιχείο της εγκυμοσύνης ενός άγνωστου πλάσματος που απειλεί να σκοτώσει την ηρωίδα αποτελεί ασύγκριτα πιο ενδιαφέρουσα κατάσταση από τη δακρύβρεχτη αναποφασιστικότητά της ανάμεσα στον Edward και τον Jacob που υπομείναμε στις δύο συνέχειες του «Twilight». Φυσικά, απαλλάξτε προκαταβολικά τον εαυτό σας από τυχόν αναδυόμενους συνειρμούς με "Το Μωρό Της Ρόζμαρι", για δικό σας καλό...

Η κινηματογραφική μεταφορά του σύμπαντος της Meyer εξακολουθεί να παραμένει προσκολλημένη στους τρεις νεαρούς ήρωες και παντελώς αδιάφορη για κάθε δευτερεύοντα χαρακτήρα. Γι αυτό ακριβώς το λόγο είναι παντελώς αδύνατο να στηθεί γύρω τους μία στοιχειωδώς ενδιαφέρουσα πλοκή που να ξεφεύγει από τα στεγανά του βαρετού ρομάντζου. Η σφοδρή σύγκρουση που κυοφορείται εδώ και τέσσερις ταινίες ανάμεσα σε βαμπίρ και λυκάνθρωπους προϋποθέτει την στοιχειώδη έστω ανάπτυξη μερικών χαρακτήρων-κλειδιά. Για κάποιο όμως μυστήριο λόγο, οι δημιουργοί πιστεύουν ότι η περιπετειώδης πτυχή της σειράς που υπόσχονται μπορεί να αναδειχθεί εστιάζοντας αποκλειστικά στους ωραίους πρωταγωνιστές τους, τους οποίους φροντίζουν να εντάσσουν σε όμορφα κάδρα, όπως αυτά που φτιάχνει ο δεξιοτέχνης Guillermo Navarro απ' το «Pan's Labyrinth».

Η Bella, ο Edward και ο Jacob είναι τρία καλά παιδιά που μοιάζουν ανίκανα να μεγαλώσουν, όχι απλώς επειδή οι δύο τελευταίοι εκ των πραγμάτων αδυνατούν. Είναι ικανοί μόνο να αγαπούν, να απαιτούν, να ματαιώνονται και να θυμώνουν. Οποιαδήποτε άλλη συναισθηματική έκφανση είναι εξαφανισμένη, τουλάχιστον από την οθόνη. Έτσι, ανεξάρτητα από το αν κοντεύουν να πεθάνουν από ένα έμβρυο ή αν ετοιμάζονται να αλληλοσπαραχτούν με τη φυλή τους για να προστατεύσουν αυτό που αγαπούν, θα έχουν πάντα ως μόνη "ικανοποίηση" την λατρευτική ταύτιση του νεαρού - κυρίως - κοινού που διψά για ανάλογα ρομαντικά πρότυπα. Κατά τα λοιπά, σκηνοθέτης του «Breaking Dawn» είναι ο Bill Condon του «Kinsey» και του «Dreamgirls», η αναφορά όμως γίνεται για καθαρά τυπικούς λόγους, κατ' αναλογία με την επίδραση που ασκεί ο ίδιος στο project. Τουλάχιστον, μας μένει μία τελευταία απορία εν όψει του επιλόγου της σειράς: τι παραπάνω μπορεί να προσφέρει ο ταλαντούχος Michael Sheen στο ρόλο του αρχι-βαμπίρ, Aro.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 17-11-2011  |  Διανομή: Odeon