City Of Life And Death

Η Πόλη Της Ζωής Και Του Θανάτου

Δραματική  |  Παραγωγή: 2009  |  Διάρκεια 132'

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Lu Chuan

Πρωταγωνιστούν: Liu Ye, Gao Yuanyuan, Hideo Nakaizumi, Fan Wei, Jiang Yiyan

Κριτική: Μαριάννα Ράντου

Υπάρχει στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο μια κατάμαυρη σελίδα ντροπής, της οποίας λίγοι στη Δύση γνωρίζουν την έκταση, τη σημασία ή ακόμα και την ύπαρξή της: το Δεκέμβριο του 1937, ο Αυτοκρατορικός Στρατός της Ιαπωνίας εισέβαλε στην τότε κινεζική πρωτεύουσα Νανκίνγκ και συναντώντας ελάχιστη αντίσταση, κατέλαβε μια μητρόπολη που δεν είχε προλάβει ακόμα να εκκενωθεί. Κέντρο εμπορίου και πόλος έλξης προσφύγων, φιλοξενούσε έναν μεγάλο πληθυσμό αθώων πολιτών, καθώς κι έναν μεγάλο αριθμό στρατιωτών που αναγκάστηκαν να παραδοθούν. Αντί όμως να έχουν την αντιμετώπιση που έχουν οι πρόσφυγες ή έστω οι αιχμάλωτοι πολέμου, οι κάτοικοι της Νανκίνγκ έγιναν λεία των πιο άγριων κι επαίσχυντων ενστίκτων του ιαπωνικού στρατού. Την κατάκτηση της πόλης, στις 9 Δεκεμβρίου του '37, ακολούθησαν 6 εβδομάδες ωμής κτηνωδίας, στη διάρκεια των οποίων περίπου 300.000 (οι Ιάπωνες υποστηρίζουν 200.000) αθώοι άνθρωποι σκοτώθηκαν. Έξι εβδομάδες ανείπωτης βαρβαρότητας που έχουν μείνει στην ιστορία χαραγμένες με αίμα ως «ο Βιασμός της Νανκίνγκ». Μέχρι σήμερα, η Ιαπωνία δεν έχει επισήμως παραδεχτεί τα γεγονότα, ούτε έχει απολογηθεί -κι η σφαγή της Νανκίνγκ παραμένει μια ανοιχτή πληγή που αναβλύζει αίμα και μίσος, παραμένοντας ένα δηλητηριώδες αγκάθι στις σινο-ιαπωνικές σχέσεις.

O κινέζος σκηνοθέτης Lu Chuan όμως δεν επιδιώκει με το φιλμ του να μας κάνει μάθημα ιστορίας. Δεν προσπαθεί καν με τις εικόνες του να προωθήσει έμμεσα το φλέγον εθνικό ζήτημα, παίρνοντας κάποια θέση για όσα έγιναν. Λαμβάνοντας τα παραπάνω ιστορικά γεγονότα ως αυτονόητη ιστορική ανάμνηση των συμπατριωτών του, ο Lu Chuan καταφέρνει να αποστασιοποιηθεί επαρκώς από τα συμβάντα, και αξιοποιώντας τα όσα έγιναν ως καμβά για τις ασπρόμαυρες εικόνες του, δημιουργεί ένα αντιπολεμικό, πανανθρώπινο ποίημα που μπορεί να αφορά κάθε πόλεμο, κάθε θάνατο, κάθε άνθρωπο. Το φιλμ του δεν είναι μόνο ιστορικό ντοκουμέντο για όσους δεν γνώριζαν, δεν είναι σίγουρα ένα προπαγανδιστικό όχημα για να μεταπείσει όσους δεν πίστευαν, δε θα μπορούσε καν να χαρακτηριστεί ως αμιγώς πολεμικό δράμα γι' αυτούς που περίμεναν να δουν μάχες, αίμα και σφαγές.

Πίσω από την βαρβαρότητα του πολέμου (που καταγράφεται με αξιοζήλευτα επικές σκηνές στο πρώτο μισό της ταινίας), και την κτηνωδία που ακολούθησε (ο Lu Chuan μεταφέρει με ακρίβεια στις εικόνες του τη βαναυσότητα, χωρίς όμως να κάνει το θέαμα αβάσταχτο για το θεατή, και κυρίως χωρίς να καπηλεύεται το αίμα και τον πόνο για να αποσπάσει τον οίκτο και τη συμπάθεια), αυτό που μένει είναι ο άνθρωπος, απογυμνωμένος από κάθε τι άλλο. Κι εκεί ακριβώς είναι που ο κινέζος σκηνοθέτης επιλέγει να επικεντρωθεί, δίνοντας έτσι υπόσταση στα γεγονότα, ντύνοντας με σάρκα και οστά την Ιστορία, δίνοντας φωνή στον άφατο πόνο. "Μερικές φορές ο θάνατος είναι πιο εύκολος από τη ζωή", θα ομολογήσει σε κάποια στιγμή ένας γιαπωνέζος αξιωματούχος. Μέσα σε μια πόλη που επέζησε μόνο και μόνο για να καταλήξει να αποζητά το θάνατο σαν λύτρωση, οι άνθρωποι αναγκάζονται να δείξουν τον πραγματικό τους εαυτό: αυτός που προσπαθεί με κάθε κόστος να επιβιώσει κι αυτός που επιλέγει να εκτελέσει το καθήκον του. Αυτός που επιλέγει να θυσιαστεί κι αυτός που δειλιάζει μπροστά στον επικείμενο θάνατο. Ένα αποκαλυπτικό, αριστουργηματικά κινηματογραφημένο και σπαρακτικά ανθρώπινο χρονικό του κάθε πολέμου, το «City Of Life And Death» είναι μια από τις πιο συγκλονιστικές ταινίες της χρονιάς.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 28-01-2010  |  Διανομή: Nutopia

ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ:

Σας Προτείνουμε Ακόμη

Το Πρόγραμμα των Προβολών

Αναζήτηση με τον Πρωτότυπο Τίτλο

Αναζήτηση με τον Ελληνικό Τίτλο

Αναζήτηση με την Περιοχή

Αναζήτηση με τον Κινηματογράφο


© 2000-2024 | Θανάσης Γεντίμης

Το σύνολο του περιεχομένου και των υπηρεσιών του CinemaNews.gr διατίθεται στους επισκέπτες αυστηρά για προσωπική χρήση.

Απαγορεύεται η μερική ή ολική αναπαραγωγή ή αποθήκευση με κάθε τρόπο και μέσον των περιεχομένων του CinemaNews.gr χωρίς την προηγούμενη έγγραφη συναίνεση του δημιουργού του.