Friday The 13th

Πάνε χρόνια από τη ματωμένη νύχτα που η μητέρα του επτάχρονου Jason (Derek Mears) ζητούσε εκδίκηση. Στο σήμερα, μία παρέα νεαρών που κατασκηνώνουν κοντά στην καταραμένη περιοχή Crystal Lake ξεκληρίζεται. Μερικές εβδομάδες αργότερα ο Clay Miller (Jared Padalecki) αναζητά την αγνοούμενη αδερφή του παρά τις επίμονες προειδοποιήσεις των ντόπιων. Ταυτόχρονα, ακόμα μία παρέα νεαρών φτάνει στη λίμνη για διακοπές. Σύντομα, όλοι οι απρόσκλητοι επισκέπτες θα αντιμετωπίσουν την ίδια θανάσιμη απειλή που ακούει στο όνομα Jason Voorhees...

Μέσα σε περίπου 15 λεπτά έχουμε ξεπετάξει τα πρώτα δύο μέρη της διάσημης σειράς ταινιών τρόμου με πρωταγωνιστή τον Jason. Στα pre-credits σκοτώνεται η εκδικητική μάνα και μέχρι τους κύριους τίτλους αρχής ο Jason έχει ήδη βγάλει το πανί που φορούσε στη δεύτερη ταινία για χάρη της κλασσικής μάσκας του hokey, με την οποία και ταυτίστηκε. Κάπως έτσι, η δωδέκατη ταινία με τον αξέχαστο τίτλο 'Παρασκευή Και 13' επιστρέφει ως σύμπτυξη των τριών πρώτων. Στο εγχείρημα βρίσκουμε τους συντελεστές του remake του «The Texas Chainsaw Massacre». Από αυτούς, ο μόνος που πιθανώς θα θυμάστε είναι ο παραγωγός Michael Bay.

Το «Friday The 13th» στοχεύει ανάμεσα στους νοσταλγούς των θρυλικών horror films των '70s-'80s και της νέας γενιάς των multiplex που κυνηγούν με το δίκαννο ένα splatter της προκοπής. Για το λόγο αυτό, προσφέρεται στους πρώτους ένα γνώριμο σκηνικό τρόμου ενώ στους δεύτερους εντυπωσιακές σκηνές περιποιημένου πετσοκόμματος. Ο δολοφόνος παραμένει επιβλητικός, ενώ τα θύματα είναι ως επί το πλείστον πιτσιρικάδες που διψούν για σεξ, ποτό και χόρτο. Ό,τι δηλαδή και οι άτυχοι 'πρόγονοί' τους με τους οποίους διαφέρουν μόνο στη μόδα. Έτσι, παρόλο που δυσαρεστεί τους 'παλιούς' και πιάνει απ' τα μαλλιά τους 'νέους' το fast-forward πέρασμα από το στόρι των δύο πρώτων ταινιών - η πρώτη κυριολεκτικά πετσοκόβεται με τεχνικές αφήγησης trailer - το συνολικό αποτέλεσμα καταλήγει ρυθμικό και σχετικά απειλητικό.

Με μία προσεκτικότερη όμως ματιά, είναι εμφανής η ομοιότητα των δύο ταινιών του Marcus Nispel («Friday The 13th», «The Texas Chainsaw Massacre») ως προς τη διαχείριση του τρόμου. Από τα κοψίματα στο μοντάζ ως το γενικότερο στήσιμο των σκηνών δράσης, τα δύο φιλμ (μαζί και οι δολοφόνοι τους) είναι σα να έχουν βγει απ' την ίδια μήτρα. Αυτό είναι το τίμημα των επιλογών της βιομηχανίας του cine-mass που λόγω παρατεταμένης αφλογιστίας στην παραγωγή νέων ιδεών ανασταίνει κάθε cult περσόνα μέχρις εξαντλήσεως των αποθεμάτων. Αναστήθηκε ο Michael Mayers, γύρισαν τα ζόμπι του Romero, επέστρεψαν τα «The Omen», «The Hills Have Eyes» κι ο σχιζοφρενής με το πριόνι, ενώ έρχονται το 'Αυτό' κι ο Freddy Krueger. Όλες καλές κι αγαπημένες ταινίες. Μόνο που στον καιρό τους δεν ήταν απλώς ένα ευκαιριακό τίναγμα από την καρέκλα. Η μυθολογία τους συμβόλιζε φόβους και ενοχές της κοινωνίας στην οποία απευθύνονταν. Η σημερινή κοινωνία, που από φόβο και ανασφάλεια διαθέτει άφθονη, αδυνατεί να εικονοποιήσει τους δικούς της εφιάλτες την ώρα που όλοι κανόνες συμβατικού τρόμου έχουν παρωδηθεί από το '96 και το «Scream». Κι έτσι, πέφτουν τα εισιτήρια παγκοσμίως, τα studios ψάχνουν την ασφάλεια των remakes και των τηλε-σειρών ενώ οι παλιοί εφιάλτες καταλήγουν στο χωνευτήρι της ανακύκλωσης...

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 26-03-2009  |  Διανομή: UIP  |  Επίσημο Site