Twilight

Η έφηβη Bella (Kristen Stewart) είναι παιδί χωρισμένων γονιών που αποφασίζει να μετακομίσει κοντά στον πατέρα της, στο μικρό και βροχερό Forks της Washington. Ο νέος σχολικός περίγυρος δεν εγείρει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, με εξαίρεση τον απόμακρο και ιδιόρρυθμο Edward (Robert Pattinson). Το μυστήριο που περιβάλλει εκείνον και την οικογένειά του αιχμαλωτίζει την προσοχή της Bella και τα αμοιβαία αισθήματα δεν αργούν να δείξουν τα πρώτα τους σημάδια, ενώ είναι αδύνατο να μην παρατηρήσει τις υπερφυσικές δυνάμεις που μάταια εκείνος προσπαθεί να της αποκρύψει. Ο Edward ανήκει σε μία οικογένεια βρικολάκων που έχουν μάθει να ελέγχουν τη δίψα τους για ανθρώπινο αίμα. Στην περιοχή όμως φαίνεται πως δρουν βαμπίρ με το παραδοσιακό διαιτολόγιο, αφού μία σειρά φόνων έχουν θορυβήσει την κωμόπολη.

Αν με το άκουσμα της υπόθεσης περιμένετε να δείτε ένα λυκειακό φιλμ της σειράς με βρικόλακες κι ελαφρώς σκοτεινό ρομάντζο, κάνετε λάθος. Όπως επίσης σφάλετε αν φαντάζεστε το «Twilight» σαν ένα ακόμα νερόβραστο «Blood And Chocolate» ή μία ξενέρωτη εκδοχή του «Underworld». Η σκηνοθέτις του «Thirteen», Catherine Hardwicke, εκπλήσσει ευχάριστα ξεφεύγοντας από την πεπατημένη κι εκμεταλλευόμενη τα όμορφα, άκαυτα πρόσωπα των πρωταγωνιστών της παραδίδει ένα από τα πιο τίμια teen-movies των τελευταίων ετών.

Η μικρή του «Panic Room», Kristen Stewart, μεγάλωσε κι έγινε ένα πανέμορφο πλάσμα που 'γράφει' άψογα στην οθόνη. Διαθέτει νεύρο και στιλ μαζί με εμφανείς δυνατότητες εξέλιξης. Στο πλευρό της βρίσκεται ο Robert Pattinson, που συμβαδίζει απόλυτα τόσο με τη συμπρωταγωνίστριά του όσο και με το ρόλο του 'φρικιού με καρδιά' ή, αν προτιμάτε, ένας λιγότερο παραμυθένιος, new-age ψαλιδοχέρης. Οι δυο τους συνθέτουν ένα εξαιρετικά αρμονικό δίδυμο που σηκώνουν στις πλάτες τους το βάρος της ταινίας. Ακόμη, αποκλείεται να διαφύγει της προσοχής σας και η κουκλίστικη Ashley Greene στο ρόλο της Alice. Δεν αποτελεί παράδοξο λοιπόν γιατί η μισή επιτυχία του «Twilight» πιστώνεται στο νεανικό cast.

Ιδιαίτερη έμφαση έχει δοθεί στο ύφος του σεναρίου προκειμένου να αποφευχθούν βασικοί ύφαλοι στους οποίους συχνά προσκρούουν αντίστοιχα projects. Ορμώμενο από το βιβλίο της Stephenie Meyer, το σενάριο της Melissa Rosenberg, αποφεύγει το νυχτερινό σκοτάδι υποκαθιστώντας το απ' το μόνιμα μουντό καιρό, χειρίζεται προσεκτικά το ματαιωμένο έρωτα κι αγκαλιάζει με ευαισθησία, αμεσότητα και τολμηρό - όπου χρειάζεται - μαύρο χιούμορ τη σχέση των δύο ηρώων. Χωρίς να καταφεύγει σε μελοδραματισμούς, διατηρεί ένα σκοτεινό, μελαγχολικό τόνο που ξεπερνά το αναμενόμενο σκοτάδι της βαμπίρ φύσης του Edward. Βάζοντάς τον να ακούει Debussy, τον κρατά δέσμιο της εποχής που άλλαξε ζωή, την ίδια στιγμή που τον ντύνει μ' ένα χλωμό, μοναχικό μανδύα που θα έκανε κάθε σύγχρονο κοριτσόπουλο να τον ερωτευτεί. Με τη μουσική επένδυση να εμπλουτίζει όμορφα τις εικόνες, το «Twilight» διαχωρίζει αυστηρά τη θέση του από το σωρό, παρά τις εμφανείς του αδυναμίες. Η δουλειά στα περιορισμένα ειδικά εφέ μοιάζει πρόχειρη κι εν τέλει αχρείαστη και η παγίδα της ροπής προς την περιπέτεια με τα συνεπαγόμενα κλισέ δεν αποφεύγονται, την ίδια ώρα που θα μπορούσε να εμβαθύνει αποφασιστικά στον ψυχισμό των ηρώων.

Σε κάθε περίπτωση, όμως, το «Twilight» κερδίζει τις εντυπώσεις και ξεπερνά τις αρχικές προσδοκίες. Κι ενώ θεωρείται βέβαιο πως θα αρέσει και θα συγκινήσει το εφηβικό κοινό, για το οποίο κι εξαρχής προοριζόταν, δε θα αποτελούσε έκπληξη αν αντίστοιχη ανταπόκριση έβρισκε και σε μεγαλύτερες ηλικίες.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 01-01-2009  |  Διανομή: Odeon  |  Επίσημο Site