The Day The Earth Stood Still

Κάτι πλησιάζει ταχύτατα τη Γη. Οι επιστημονικές ανησυχίες εντείνονται μιας και δεν ξεκαθαρίζεται αν πρόκειται για αστεροειδή, μαύρη τρύπα ή κάτι άλλο. Τελικώς, ο επισκέπτης δεν είναι ένας αλλά πολλά σφαιρικά σώματα. Ένα απ' αυτά, προσγειωμένο στο Central Park του Manhattan, αφήνει έναν εξωγήινο εγκλωβισμένο σε σώμα ανθρώπου ονόματι Klaatu (Keanu Reeves) κι ένα τεράστιο ανθρωποειδές ρομπότ που μοιάζει ικανό να αφοπλίζει τα ανθρώπινα επιθετικά όπλα. Ενώ ο Klaatu κρατά ως επτασφράγιστο μυστικό το σκοπό της διαστημικής επίσκεψης, μία αστροβιολόγος (Jennifer Connelly) με το γιο της (Jaden Smith) είναι οι μόνοι που προσπαθούν να βοηθήσουν τόσο εκείνον όσο και το ανθρώπινο είδος που εξακολουθεί να αγνοεί την ουσία του θανάσιμου κίνδυνου που διατρέχει.

Remake του ομώνυμου κλασσικού κι αγαπημένου sci-fi φιλμ του 1951, το νέο «The Day The Earth Stood Still» σε σκηνοθεσία Scott Derrickson (με μόνο ενδιαφέρον δείγμα γραφής το «The Exorcism Of Emily Rose») και διασκευασμένο σενάριο David Scarpa έρχεται να μας προκαλέσει απορίες για το λόγο ύπαρξής του καθώς και τι έχουν φταίξει τα έρμα τα αριστουργήματα του παρελθόντος που πρέπει να μπαίνουν στη διαδικασία ανακύκλωσης σε ανούσια 'πειραγμένη' μορφή. Δεν είναι βέβαια μεμπτό να γυρίζονται remakes, κάθε άλλο... Αρκεί στο τιμόνι της προσπάθειας να κάθονται άνθρωποι που έχουν ταλέντο, ιδέες και πλάνο περί του τι ακριβώς θέλουν και - κυρίως - γιατί το κάνουν. Αν γνώμονας είναι απλώς η έλλειψη σεναριακών ιδεών ή σεναρίων και το σχεδόν σίγουρο κέρδος του να προσφέρεις φρεσκαρισμένο παλιό-καλό προϊόν ή τη μεταφορά ενός διάσημου σίριαλ, τότε τα μεγάλα στούντιο δεν αρμενίζουν απλώς σε στραβό γιαλό.

Στη νέα εκδοχή οι περιβαλλοντικές ανησυχίες διατηρούνται σε αλληγορική μορφή στο τότε (ενδεχόμενο πυρηνικού ολέθρου από Ψυχρό πόλεμο) και στο τώρα (δραματικές κλιματικές αλλαγές λόγω ασταμάτητης ρύπανσης), με το μόνο όμως που ενδιαφέρει να είναι αν τελικώς θα σωθεί μετανοημένος ο άνθρωπος. Εκείνο που αποτελούσε τομή και σχόλιο για το '51, σήμερα χάνεται μέσα από την ίδια - παλαιομοδίτικη όταν απλώς αναπαράγεται - οπτική. Για να μη βλέπουμε το δέντρο χάνοντας το δάσος: 50 χρόνια πριν, ένα ντοκιμαντέρ για ενδεχόμενο πυρηνικό όλεθρο καθήλωνε αμέτρητους αποσβολωμένους αμερικανούς (κι όχι μόνο) στους καναπέδες. Ήταν μία πληροφορία τρομακτική, που γαλούχησε τις αγωνίες μίας ολόκληρης γενιάς. Σήμερα, ένα ντοκιμαντέρ για το περιβάλλον επηρεάζει ελάχιστα τον τρόπο ζωής και δεν αφυπνίζει γιατί είμαστε βαθιά ναρκωμένοι στον άκρατο καταναλωτισμό και ατομικισμό. Κι αναλόγως δρουν οι παγκόσμιοι ηγέτες μας. Εδώ επομένως, ο πρωταρχικός - υποτίθεται - στόχος να ξαναγυριστεί μία επίκαιρη σε μηνύματα ταινία είναι εξαρχής λάθος στημένος και αγνοεί το κοινό στο οποίο απευθύνεται. Ένα κοινό το οποίο περισσότερο - μάλλον - σκαμπάζει απ' το «The Day After Tomorrow».

Από εκεί κι ύστερα, όσο κι αν βρίσκω άκρως γοητευτικά τα εσχατολογικά φιλμ επιστημονικής φαντασίας (με ή χωρίς περιβαλλοντικές ανησυχίες), είναι φανερό πως το «The Day The Earth Stood Still» υπολείπεται χαρακτηριστικά ακόμα κι από ταινίες-προϊόντα όπως τα «Independence Day» και «Armageddon», χωρίς να μπορεί να τεθεί σύγκριση με σαφώς ανώτερα παραδείγματα όπως τα «War Of The Worlds», «Close Encounters Of The Third Kind», «Terminator» και «The Day After Tomorrow». Αναλογιζόμενος δε, τον αθεράπευτα ανεπαρκή Reeves και το μαρτύριο της Connelly να πρωταγωνιστεί πλάι του, λιγοστά είναι τα στοιχεία που στέκουν αξιοπρεπώς όπως μερικές τιμητικές στο αρχικό φιλμ αναφορές και τον επίπεδα διασκεδαστικό χαρακτήρα του εγχειρήματος που μέχρις ενός σημείου μόνο λειτουργεί. Αλλά τα χειρότερα δεν έχουν έρθει ακόμα. Ο Derrickson ετοιμάζει κι άλλο remake: τα 'Πουλιά' του Hitchcock. Αν δε σταματήσει και τότε η Γη...

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 11-12-2008  |  Διανομή: Odeon  |  Επίσημο Site