Once

Περιπλανώμενος κιθαρίστας (Glen Hansard) τραγουδά σπαρακτικά για τη χαμένη του αγάπη στους δρόμους του Δουβλίνου. Μία κοπέλα (Marketa Irglova) μέσα στο πλήθος θα σταθεί περισσότερο απ' το σύνηθες μπροστά του. Η συντροφιά τους θα λειτουργήσει ευεργετικά και για τους δύο και μέσα απ' την κοινή αγάπη για μουσική θα τολμήσουν να κυνηγήσουν δειλά-δειλά τα όνειρά τους.

Λίγες μόλις μέρες μετά την υποψηφιότητα για Oscar στην κατηγορία καλύτερου τραγουδιού για το 'Falling Slowly', φτάνει χωρίς τυμπανοκρουσίες βγαίνοντας αθόρυβα στις ελληνικές αίθουσες. Ό,τι ακριβώς δεν αξίζει δηλαδή στο «Once», αυτό το τόσο ιδιαίτερο και χειμαρρώδες συναισθηματικά ιρλανδικό φιλμ. Ο 36χρονος Ιρλανδός John Carney στη σύντομη ως τώρα πορεία του έχει ήδη σκηνοθετήσει δύο φορές το διάσημο συμπατριώτη του Cillian Murphy, εδώ όμως δίνει ίσως τον καλύτερό του εαυτό. Η ιστορία ενός πληγωμένου άνδρα και μίας μετανάστριας πλημυρίζει από ξεχωριστές μελωδίες αγάπης και πόνου, έτοιμες να κατακλύσουν και να κατακτήσουν την ψυχή όποιου έχει την τύχη να της ακούσει. Λιτό κι απέριττο, δείχνοντας περίτεχνα ερασιτεχνικό και γυρισμένο με ψηφιακή κάμερα, το «Once» διαθέτει χάρες που πολλές στομφώδεις παραγωγές ιδροκοπούν μάταια να έχουν. Η αυθεντικότητα είναι σαφώς η πρώτη, αφού οι ερμηνείες των δύο πρωταγωνιστών θαρρείς πως κουβαλούν καντάρια βιωμάτων, φυσιολογικά συνεπικουρούμενες από ένα λατρεμένο soundtrack που αποτελεί το δεύτερο σπουδαίο ατού της ταινίας. Ενώ όμως το 'Μία Φορά' μπορεί εύκολα να χαρακτηριστεί και μουσικό φιλμ, η έμφαση στους ήχους δε φιμώνει χαρακτήρες και διαλόγους μέσα από ένα τυπικό σενάριο αλλά αντιθέτως τους αναδεικνύει απογειώνοντας το τελικό αποτέλεσμα.

Αν το «P.S. I Love You» κατάφερε να συγκινήσει, το «Once» έχει όλα φόντα να καθηλώσει με την αμεσότητά του και να ξυπνήσει συναισθήματα όποιον το επιλέξει. Το είδος του αισθηματικού δράματος ανυψώνεται από φιλμ απλές σαν κι αυτό, παραγωγές που ξεχειλίζουν από ταλέντο και πάθος. Τι περισσότερο άλλωστε θα περιμέναμε από ένα δράμα που συγκινεί βαθιά, επιτυγχάνοντας τόσο μοναδικά να λειτουργήσει πλήρως αποστασιοποιημένο από μελοδραματισμούς; Και, τέλος, τι περισσότερο μπορεί και αξίζει να ειπωθεί από μερικούς σφαγιαστικούς στίχους και μία έκφραση προσώπου που τους βιώνει καθώς τους τραγουδά;

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 24-01-2008  |  Διανομή: Odeon  |  Επίσημο Site