Le Concile De Pierre

Η Laura Siprien (Monica Bellucci) είναι αφοσιωμένη στον μικρό υιοθετημένο της γιο, τον Liu-San (Nicolas Thau). Τελευταίως όμως ο ύπνος τους έχει γίνει ανήσυχος, βλέπουν εφιάλτες, συχνά κοινούς, ενώ στο σώμα του μικρού έχει εμφανιστεί ένα περίεργο σημάδι. Όταν ο μικρός απαχθεί, η μητέρα του θα κάνει τα πάντα για να τον βρει, στρέφοντας πρώτα την απόγνωσή της στην καλή της φίλη Sybille Weber (Catherine Deneuve). Ποιους όμως μπορεί πραγματικά να εμπιστευτεί ώστε να ξαναβρεί το παιδί της;

Αδιάφορη μεταφορά ενός ακόμα μυθιστορήματος του Jean-Christophe Grange, μετά τo «L' Empire Des Loups» και το «Riviers Pourpres». Μία ιστορία με μυστηριακό (υποτίθεται) χαρακτήρα και αρκετή δόση αποκρυφισμού που θέλει να λέγεται θρίλερ αλλά αδυνατεί ακόμα και το να πάρει τον εαυτό του στα σοβαρά. Ο Guillaume Nicloux σκηνοθετεί χωρίς έμπνευση, ακολουθώντας πεπατημένες που εδώ και πολύ καιρό έπαψαν να διεγείρουν τη φαντασία και το ενδιαφέρον του κοινού. Στις σκηνές αγωνίας ακολουθεί τα πρόσωπα, ελπίζοντας η ένταση να πυροδοτηθεί απ' αυτά. Κρατώντας σχεδόν πάντα στο πλάνο τη Bellucci, προσπαθεί να εκμαιεύσει μία καλή ερμηνεία με ένα γερό χαρτί πάντα σε πρώτο καρέ ενώ όταν αυτό απουσιάζει στρέφεται στην σιγουριά που εμπνέει - θεωρητικά μόνο - η Catherine Deneuve. Προσωποκεντρική καθώς είναι η οπτική του, αδυνατεί να απεμπλακεί απ' αυτά ξέροντας πως το σενάριο είναι ρηχό και γεμάτο από κοινοτοπίες.

Η αναμέτρηση των δύο πρωταγωνιστριών, που εκτίθενται με αυτή την επαγγελματική τους επιλογή, φωνάζει πως πρόκειται για μία προαποφασισμένη έμπνευση που δεν εκπλήσσει κανέναν. Η σχέση μητέρας και (υιοθετημένου) παιδιού και η υπερπροβεβλημένη αναζήτηση των ορίων της μητρικής αγάπης μπλέκονται με απόκρυφες δοξασίες μεταφυσικού τύπου και μία αδιάφορη συνομωσιολογία που δε χωρά ούτε στη σφαίρα των αστικών μύθων. Αντίστοιχα «Rosemary's Baby» δεν γυρίζονται - δυστυχώς - συχνά και αυτό που κυνηγά εδώ ο Nicloux δείχνει εξ αρχής καταδικασμένο. Με φαιδρά δραματικά στοιχεία, που στο πρόσωπο της Bellucci αποτυπώνονται με μελοδραματικές συσπάσεις των χαρακτηριστικών της, το «Le Concile De Pierre» δε μπορεί να αξιώνει δάφνες ποιότητας. Ακόμα και η Deneuve δείχνει γραφική σε αρκετά σημεία της ταινίας. Όσο τη Bellucci, το να συνεχίζει να επιδεικνύει το ερωτικότατο κατά τα άλλα κορμί της σχεδόν σε κάθε ταινία που συμμετέχει απέχει παρασάγγας από αυτό που η κοινή λογική ορίζει ως υποκριτικό ταλέντο. Μία τέτοια δραστηριότητα της μάλλον στα πεδία ενδιαφέροντος του Tinto Brass...

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 19-07-2007  |  Διανομή: Σπέντζος  |  Επίσημο Site