SherryBaby

Μόλις έχει εκτίσει τρία χρόνια κάθειρξη και η Sherry Swanson (Maggie Gyllenhaal) αποφυλακίζεται με αναστολή, θέλοντας να πιστεύει πως έχει αφήσει πίσω της 'αμαρτωλές' ιστορίες και εθισμούς. Οι περιοριστικοί όροι όμως την κρατούν μακριά από την κορούλα της, την κηδεμονία της οποίας έχει αναλάβει ο αδερφός της Sherry, Bobby (Brad William Henke), με τη σύζυγό του. Η τελευταία όμως φαίνεται πως προσπαθεί να κρατήσει σε συναισθηματική απόσταση τη μικρή με τη μητέρα της. Αυτό όμως δεν είναι το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η Sherry, καθώς η εντός νομιμότητας ζωή δεν ήταν ποτέ το δυνατό της σημείο και οι πρακτικές που επιλέγει για να βρίσκει λύσεις την οδηγούν σε αδιέξοδα. Κόντρα σε όλα τα προβλήματα πρέπει να βρει τρόπο να μείνει μακριά από τη φυλακή και τους εθισμούς που χτυπούν την πόρτα της ξανά.

Όσο κι αν μοιάζει με σενάριο που στήθηκε κομμένο και ραμμένο στα θαυμαστά υποκριτικά μέτρα της Maggie Gyllenhaal, η αλήθεια για την πηγή έμπνευσής του κρύβεται στην σκηνοθέτιδα και σεναριογράφο του «SherryBaby», Laurie Collyer. Η ιστορία μίας παιδικής της φίλης απετέλεσε το έναυσμα για την ταινία αυτή, που στόχο έχει (κατά την ίδια πάντα) αφενός να καταδείξει πως οι εθισμοί και οι παραβατικές συμπεριφορές δεν αποτελούν γνωρίσματα μόνο των λεγόμενων περιθωριακών και αφετέρου να προσδώσει μία ελπιδοφόρα αίσθηση περί των αδιεξόδων αυτών.

Το «SherryBaby» βασίζεται εξ ολοκλήρου στον κεντρικό ήρωα και - ευτυχώς - η επιλογή της Gyllenhaal εξασφαλίζει σε κρίσιμο ποσοστό τη βιωσιμότητα του εγχειρήματος. Αλλωστε πρόκειται για μία ηθοποιό που δε φοβάται να τολμήσει και να εκτεθεί. Τα πολλά γυμνά της εδώ αποτελούν μέρος της άνεσης της με το φακό, όμως σίγουρα δεν αναφέρομαι μόνο σε αυτή την πτυχή της έκθεσης. Από τη 'Γραμματέα' κιόλας είχε αποδείξει πως οι ακραίοι χαρακτήρες τη σαγηνεύουν και της ταιριάζουν.

Το σενάριο της ταινίας εμφανίζει έναν ήρωα με πληγές όχι μακριά από την κοινή εμπειρία, φαίνεται να απουσιάζει όμως το άγγιγμα εκείνο που απογειώνει την ταύτιση μαζί του. Η αιτία σε αυτό εντοπίζεται στην ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται σεναριακά το ζήτημα του εθισμού, μιας και απέχει παρασάγγας από την πραγματικότητα - είναι, αν όχι αδύνατο, τουλάχιστον υπερβολικό να εμφανίζεται η πρώην τοξικομανής Sherry να επιδίδεται στο παλιό της πάθος και στη συνέχεια να εγκαταλείπει την επιθυμία για επιστροφή στα ναρκωτικά σα να πρόκειται για ένα ακόμα απωθημένο. Επιπροσθέτως, οι διαπροσωπικές σχέσεις εγκαταλείπονται σ' ένα προφανές και μονοδιάστατο επίπεδο. Ο αδερφός που μέσα από την αναποφασιστικότητά του γίνεται όργανο στα χέρια της γυναίκας του και ο πατέρας που κρύβει τη βαθύτερη αλήθεια πίσω από τον στραβό δρόμο της Sherry μαρτυρούν έλλειψη ουσιωδέστερης αναζήτησης πάνω στη σημειολογία των χαρακτήρων. Η σκηνοθεσία της Collyer άλλωστε δε βοηθά αρκετά στο να ξεφύγουμε από τα στερεότυπα αυτά, καθώς επικεντρώνει επίμονα το φακό πάνω τους, θέλοντας από τη μία να συναισθανθεί και απ' την άλλη να καταγγείλει αιτίες. Τουλάχιστον εκείνες που η ίδια εντοπίζει...

Αν λοιπόν η 'κοινωνιολογική' πειστικότητα του «SherryBaby» ελέγχεται, η ερμηνεία της Maggie Gyllenhaal δε χρείεται ιδιαίτερης ανάλυσης καθώς βρίσκεται σε αναμενόμενα υψηλά επίπεδα αφήνοντας εκ των πραγμάτων πολλά μέτρα πίσω τους υπόλοιπους χαρακτήρες. Δεν ήταν όμως εξ αρχής αναμενόμενο πως εκείνη θα ήταν η καλύτερη ανταμοιβή και το βασικότερο κίνητρο για να αλληλεπιδράσουμε με αυτό το κοινωνικό δράμα;

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 05-07-2007  |  Διανομή: Filmtrade  |  Επίσημο Site