Pirates Of The Caribbean: At World's End

Ο Davy Jones (Bill Nighy) έχει καταφέρει αυτό που πολλοί προσπαθούσαν για καιρό: να στείλουν τον Capt. Jack Sparrow (Johnny Depp) στον κάτω κόσμο. Στο μεταξύ, ο λόρδος Cutler Beckett (Tom Hollander) εκπονεί ένα σχέδιο που θα στείλει όλους τους πειρατές αδιακρίτως στον άλλο κόσμο, συμμαχώντας ακόμα και με τον Davy Jones. Μπρος στο φάσμα του αφανισμού τους, η Elizabeth Swann (Keira Knightley), ο Will Turner (Orlando Bloom), η μάγισσα Tia Dalma (Naomie Harris) αλλά και ο άλλοτε ορκισμένος εχθρός του Jack, Capt. Barbossa (Geoffrey Rush) θα πρέπει όχι μόνο να αναστήσουν τον Jack, αλλά και να ενώσουν τις δυνάμεις τους απέναντι στη συνασπισμένη απειλή του βασιλικού Ναυτικού και του 'Ιπτάμενου Ολλανδού'. Για κάτι τέτοιο θα χρειαστεί να συμμαχήσουν οι εννέα άρχοντες πειρατές, μεταξύ των οποίων ανήκει και ο καπετάν Sao Feng (Chow Yun-Fat).

Στην πρώτη ταινία ο Jack Sparrow πάλευε να ξαναγίνει καπετάνιος του αγαπημένου του Μαύρου Μαργαριταριού μέσα από έναν κακό χαμό απίστευτων ανατροπών. Στη δεύτερη τον κατέτρεχε ένα βαρύ χρέος στον Davy Jones, τον οποίο και τον οδήγησε στο στόμα του Cracken. Στο κλείσιμο της πειρατικής τριλογίας του Gore Verbinski, ένα τσούρμο τρελοπειρατών αγκομαχούν να τον σώσουν και μαζί ν' αποφύγουν το αφανισμό τους. Ακολουθούν άραγε οι 'Πειρατές της Καραϊβικής' τις κλιμακούμενα αυξανόμενες προσδοκίες της πλοκής;

Οι δύο συνέχειες των πειρατών γυρίστηκαν από κοινού και η γέννηση τους επήλθε από τη διαφαινόμενη οικονομική δυναμική ενός τέτοιου εγχειρήματος, όπως άλλωστε παραδέχθηκε ανοικτά και ο ίδιος ο (υπερ)παραγωγός Jerry Bruckheimer. Έχουμε επομένως να κάνουμε απλώς και μόνο μ' ένα επιτυχημένο μαρκετινκίστικο project (αν λάβουμε υπόψη τα 1 δις δολάρια που απέφερε το 'Σεντούκι του Νεκρού'), βγαλμένο από εγκεφάλους με τετράγωνη εμπορική λογική;

Αμφότερα τα ερωτήματα απαντώνται μέσα στο... σκοτεινό σεντούκι του κοινού, την ίδια την αίθουσα. Η δίψα για 'παιδικά' παραμύθια στις μέρες μας αυξάνεται όσο αυτά τείνουν να εκλείψουν. Βέβαια, τόσο οι προηγούμενοι 'Πειρατές' όσο και (πολύ περισσότερο) οι νέοι δεν φαίνονται και τόσο φιλικοί για παιδικά μάτια. Αρκεί να αναφέρουμε πως στη πρώτη σκηνή του «Pirates Of The Caribbean: At World's End» ένα παιδάκι αντιμετωπίζει την αγχόνη. Όμως αυτό το μερικώς ακατάλληλο παραμύθι για παιδιά κλείνει το μάτι στα πραγματικά διψασμένα μάτια, εκείνα των ενηλίκων που βρίσκονται εξορισμένοι στο τέλος του κόσμου των παραμυθιών γιατί κάποιο 'cracken' βρέθηκε (η τηλεόραση, η καθημερινότητα, τα δάνεια, ούτε που ξέρω τι απ' όλα) να τους κατασπαράξει την ονειροπόλησή τους. Με τη δεύτερη ταινία να τους υπερφορτώνει σεναριακά και να τους παγώνει άκομψα εν όψει του τρίτου μέρους, το ταξίδι στο σκανδαλιάρικο όνειρο που τους εξασφάλισε η πρώτη τίθεται σε κίνδυνο. Ευτυχώς όμως, οι τρίτοι Πειρατές καταφέρνουν τα πάντα εκτός από το να ξεπεράσουν τους αρχικούς. Η μόνη μάχη που χάνουν είναι η πλέον άνιση, εκείνη που θα τους οδηγούσε στο να προσπεράσουν ακόμα και αυτόν το πρώτο έρωτα με το «Pirates Of The Caribbean: The Curse Of The Black Pearl», πράγμα μάλλον απίθανο. Επιτυγχάνουν όμως να κερδίσουν πόντους από τα πιο τεχνικά μέρη ως τα φινιρίσματα των χαρακτήρων.

Η παραγωγή, εδώ, καταφέρνει να στήσει σκηνικά έως και εντυπωσιακότερα από εκείνα των προηγουμένων ταινιών. Η κατασκευασμένη Σιγκαπούρη είναι απλώς μοναδική, η φωτογραφία της πνιγηρή και θεσπέσια, το άνομβρο τοπίο του εγκλωβισμένου Jack ανοίγει διάλογο με τα παιχνίδια του μυαλού του, ενώ εξαιρετική είναι η τελική σκηνή καταστροφής, συνδυάζοντας τελευταίας τεχνολογίας μέσα. Με τη μουσική του Hans Zimmer να είναι στηριγμένη στο γνώριμο επικό μοτίβο, οι Πειρατές ξεχύνονται σε μία μάχη γεμάτη από παιχνίδια τακτικής και επιμέρους λεπτομέρειες που απαιτούν τεταμένη προσοχή προκειμένου να μην χαθείς. Ο κινηματογραφικός αυτός γρίφος που αποσκοπεί στην αδιάκοπη διασκέδαση 168 λεπτών, βασίζεται πρώτα και πριν απ' όλα στους ήρωές του. Σ' αυτό το γαϊτανάκι χαρακτήρων το χορό σέρνουν ο συνήθης ύποπτος Depp, το αντίπαλο δέος Rush, η Knightley που λάμπει γράφοντας έξοχα σε κάθε πλάνο καθώς και οι Chow Yun-Fat και Tom Hollander που κρατούν άξια τους πλέον αντι-κωμικούς ρόλους της ταινίας. Για μία ακόμα φορά όμως ο Orlando Bloom βυθίζεται, αποτελώντας μία παραφωνία που αρκείται στο να ποζάρει με θυμωμένο βλέμμα. Στα ερμηνευτικά... guests έχουμε - εκτός του 'rolling stone' Keith Richards - το λαλίστατο παπαγάλο που, μαζί με τη μαϊμού-Jack, συνθέτουν ένα εναλλακτικό κωμικό δίδυμο.

Επική περιπέτεια, κωμωδία, μία κινηματογραφική βόλτα στο θεματικό πάρκο της Disney ή μία επένδυση με σχεδόν σίγουρη απόδοση (για να επανέλθω στο δεύτερο ερώτημα); Υποθέτω πως όλα ισχύουν εξίσου. Σήμερα το παραμύθι πληρώνεται αδρά για να στηθεί αφού πολλά είναι τα διαθέσιμα μέσα και οι τεχνολογίες που η σύγχρονη κινηματογραφική βιομηχανία προφανώς δε βρίσκει το λόγο γιατί να τα παρακάμψει. Αν όμως αυτά δύνανται να παράγουν φαντασία, χαρίζοντας στους τίτλους τέλους μία ατελείωτη ευφορία που συνυπάρχει με την 'παιδική' θλίψη επειδή το 'τρενάκι' τελείωσε, ας είναι! Αλλωστε, ούτε τα χρήματα ούτε πολύ περισσότερο οι τεράστιες αφίσες και τα trailers μπορούν να υποκαταστήσουν αυτό που ο Depp προσφέρει με τους 'Πειρατές Της Καραϊβικής': έναν βαθιά αντισυμβατικό, αυτοσαρκαστικό χαρακτήρα που παρελαύνει ως νικητής και τροπαιούχος μέσα σ' ένα καθαρόαιμο δείγμα του (καλού) σύγχρονου mainstream σινεμά.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 24-05-2007  |  Διανομή: Audiovisual  |  Επίσημο Site