Curse Of The Golden Flower

Στα μέσα του 10ου αιώνα, η δυναστεία Τανγκ στην Κίνα βρίσκεται σε περίοδο μεγάλων αναταραχών, προσπαθώντας να προστατέψει τα εδάφη της από ξένους εισβολείς. Ο Αυτοκράτορας Ping (Chow Yun-fat) επιστρέφει μαζί με το δευτερότοκο γιο του, Πρίγκηπα Jai (Jay Chou), από τα πεδία μάχης στα σύνορα, για την ετήσια Γιορτή των Χρυσανθέμων, και βρίσκει ότι τα πράγματα στο παλάτι δεν είναι ακριβώς όπως τ' άφησε. Η Αυτοκράτειρα (Gong Li) τον υποδέχεται ψυχρά, αφενός γιατί έχει καταλάβει ότι κάτι δεν πάει καλά με το φάρμακο, που ο ίδιος έχει υποχρεώσει το γιατρό του παλατιού να της δίνει, και, αφετέρου, επειδή έχει ερωτική σχέση με τον πρωτότοκο γιο του Αυτοκράτορα - από άλλη γυναίκα - και διάδοχο, Πρίγκηπα Wan (Liu Ye). Ο τελευταίος διατηρεί παράλληλα δεσμό και με την κόρη του γιατρού. Όταν μια μυστηριώδης γυναίκα της αποκαλύπτει ότι ο Ping προσπαθεί να την τρελάνει με το φάρμακο, η Αυτοκράτειρα αποφασίζει να πάρει την τύχη στα χέρια της...

Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός λέει σοφά μια παλιά λαϊκή ρήση, η οποία επιβεβαιώνεται για μια ακόμη φορά στο επικών διαστάσεων wuxia pan δράμα του Zhang Yimou, το οποίο κλείνει την τριλογία των παράνομων ερώτων και συνομωσιών που άνοιξε το «Hero» και συνέχισε το «House Of The Flying Daggers». Στο «Curse Of The Golden Flower», μπορεί οι εσωτερικοί διάκοσμοι του παλατιού, οι στολές και οι πανοπλίες, τα φορέματα και τα κεντήματά τους, οι λαβές των σπαθιών και των ακοντίων να λάμπουν από ατόφιο χρυσάφι, δεν καταφέρνουν, όμως, να καλύψουν τη σήψη που απλώνεται στην ταραγμένη οικογένεια του υψηλότερου βάθρου της αυτοκρατορίας. Βασισμένο σε θεατρικό του Cao Yu, το τελευταίο μεγαλεπίβολο πόνημα του γνωστού κινέζου σκηνοθέτη επιχειρεί να φέρει στην επιφάνεια τη θαμμένη, από την αλόγιστη πολυτέλεια και τις τυπολατρικές συμπεριφορές, ανθρώπινη διάσταση των μελών μιας οικογένειας... ημίθεων.

Η προαναφερθείσα λαϊκή ρήση, ωστόσο, φαίνεται να γυρίζει σα μπούμερανγκ προς το σκηνοθέτη, αφού το βασικότερο πρόβλημα της ταινίας έγκειται στην απλοϊκότητα του σεναρίου (παρά την πλουσιοπάροχη και φαινομενικά πολυεπίπεδη παρουσίασή του) και την αδυναμία δημιουργίας χαρακτήρων ουσιαστικής υπόστασης. Ο Zhang Yimou εγκλωβίζεται από τη μανία του να προσδώσει μια μεγαλειώδη χροιά στην ταινία του και ξεχνά ν' αφήσει τους χαρακτήρες να ελιχθούν όπως θα επέβαλε ένα δράμα σεξπιρικής αντίληψης. Χρυσό περυτίλγμα, δηλαδή, με κενό περιεχόμενο.

Βέβαια, το συγκεκριμένο περιτύλιγμα, δεν είναι απλά λαμπερό. Η σκηνοθετική εμπειρία του Zhang Yimou το κάνει και απολαυστικό. Παρά τη χρήση CGI στρατιωτών σε δύο από τις - ομολογουμένως - λίγες συμπλοκές της ταινίας (ας μην ξεχνάμε ότι πάνω απ' όλα είναι μια ταινία πολεμικών τεχνών), το «Curse Of The Golden Flower» χαϊδεύει τον αμφιφληστροειδή με τα πλάνα του, τα χρώματά του, τα κοστούμια του, τη σκηνογραφία του. Έπαινοι αξίζουν σε όλους τους συντελεστές, πλην όμως όλων των ηθοποιών που δεν μπορούν ν' αποφύγουν την αυξημένη δραματικότητα και συχνά φτάνουν σε άσκοπες υπερβολές. Η σκηνή, πάντως, της νυχτερινής επίθεσης των μαυροντυμένων προσωπικών φρουρών του Αυτοκράτορα στο πανδοχείο, ξεχωρίζει και μαγεύει.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 15-02-2007  |  Διανομή: Odeon  |  Επίσημο Site