Little Miss Sunshine

Μία οικογένεια σε παράκρουση, παλεύει να βρει κώδικα επικοινωνίας με πρόσχημα έναν διαγωνισμό ομορφιάς για κοριτσάκια ονόματι 'Little Miss Sunshine'. Ο μπαμπάς Richard (Greg Kinnear) εξετάζει τα πάντα υπό το πρίσμα του αμερικανικού ιδεώδους 'επιτυχία ή θάνατος'. Η μαμά Sheryl (Toni Collette) είναι προσκολλημένη στο πρόγραμμα και τους τύπους προσπαθώντας να διατηρήσει τις στοιχειώδεις ισορροπίες. Ο γιος Dwayne (Paul Dano) έχει πάρει όρκο σιωπής έως ότου καταφέρει να εισαχθεί στη σχολή πιλότων. Η κόρη Olive (Abigail Breslin) είναι το κοριτσάκι που θα διαγωνισθεί στα καλλιστεία. Την προετοιμασία της έχει αναλάβει ο παππούς της (Alan Arkin), ενώ την... ωραία ατμόσφαιρα συμπληρώνει ο προσφάτως αποπειραθείς αυτόχειρας θείος Frank (Steve Carell). Όλοι μαζί κλείνονται σ' ένα παλιό κίτρινο βαν για το κυνήγι ενός ονείρου που ανάθεμα αν κανείς από αυτούς πιστεύει πραγματικά.

Διακεκριμένοι πολλάκις για τις δουλειές τους σε διαφημιστικά σποτ και video clips, το ζεύγος Jonathan Dayton και Valerie Faris πραγματοποιεί το σκηνοθετικό του ντεμπούτο σε μεγάλου μήκους ταινία, υποψήφια ήδη για δύο Χρυσές σφαίρες (Καλύτερης ταινίας στην κατηγορία μιούζικαλ-κωμωδίας και γυναικείου ρόλου για την Toni Collette). Ξεκαθαρίζω εξ αρχής πως αν περιμένετε να δείτε μία οικογενειακή κωμωδία με άφθονο εύκολο χιούμορ, χάσατε. Προσωπικά τη θεωρώ μία πολύ σοβαρή κοινωνική ταινία που διαθέτει σε σταθερή αλληλεπίδραση τόσο κωμικά όσο και δραματικά στοιχεία. Το σκηνοθετικό ζεύγος με αξιοζήλευτη ωριμότητα και ευαισθησία παρουσιάζουν ολικά κάθε έκφανση της ζωής και της εξέλιξης της οικογένειας. Η τεχνική του 'μια στο καρφί και μια στο πέταλο' τηρείται με θρησκευτική ευλάβεια, πετώντας σε από μία πρόσχαρη σεκάνς σε μία άλλη που σε στέλνει σε κάθε λογής προβληματισμούς και εν πολλοίς αδιάβαστο. Αξιος εδώ και ο μισθός του πρωτάρη σεναριογράφου Michael Arndt η δουλειά του οποίου προσφέρεται για μία ουσιώδη ενδοσκόπηση σε χαρακτήρες, οικογένεια και κοινωνία, όλα αυτά ενταγμένα σ' ένα ρεαλιστικό σχήμα.

Οι χαρακτήρες φέρουν ουλές και αρετές που βλέπεις παντού και όχι απαραιτήτως εξειδικευμένα στο πλαίσιο της αμερικανικής επαρχίας. Η οικογένεια σαφώς διαθέτει κώδικες περισσότερο συμβατούς με την εκεί κοινωνία, αλλά επαγωγικά μπορούν να εξαχθούν χρήσιμα συμπεράσματα για κάθε δυτικό σπίτι. Μήπως άλλωστε δεν είμαστε από καιρό ηθελημένα δεμένοι στο άρμα του δυτικού τρόπου ζωής και συμπεριφοράς ακόμα και στη χώρα μας, παριστάνοντας με κομπασμό τους διαφορετικούς; Η δε κοινωνία, αν και εμφανίζεται σε τρίτο επίπεδο, προλαβαίνει να δείξει κομμάτια του αληθινού της προσώπου, καθόλου ελκυστικά τις περισσότερες φορές.

Οι ήρωες ενσαρκώνονται από ένα καστ ταγμένο στις επιταγές της ταινίας. Είναι εμφανές πόσο σοβαρά έχουν αναλάβει να φέρουν εις πέρας το κομμάτι που τους αναλογεί. Η μικρή Abigail Breslin να δίνει ρέστα, η Toni Collette αποπνέει αυθεντικά στοργή, ενώ δείγμα της επιτυχίας του πολύπειρου Alan Arkin είναι πως στο χρόνο που του αναλογεί στήνει το ρόλο του έτσι ώστε να βροντοφωνάζει παρόν στην κεντρική σκηνή του «Little Miss Sunshine» χωρίς καν να συμμετέχει. Όσο για τον Steve Carell του «The 40-Year-Old Virgin» πραγματοποιεί μία απολαυστικά υποτονική ερμηνεία.

Η στιγμή που το «Little Miss Sunshine» απογειώνεται είναι κατά τη διεξαγωγή των καλλιστείων. Η ανατριχιαστική εικόνα των μικρομέγαλων διαγωνιζομένων κοριτσιών αγγίζει τα όρια του gore. Δείχνουν τόσο απόκοσμα, σαν παιδιά σε φέρετρο ή σαν λιλιπούτεια διαβολικά πλάσματα της νύχτας. Τα πλαστικά χαμόγελα, τα στρασαρισμένα πρόσωπα, τα κοκαλωμένα μαλλιά και η ρομποτική κίνηση τους προκαλούν αποστροφή, στοιχεία που το μάτι των Dayton-Faris προσφέρει ψυχρά, με φόντο τα ξινισμένα μούτρα του κάθε χαζοχαρούμενου εικονιζόμενου γονέα που αντέχει να χειροκροτεί εκτρώματα αλλά δε δέχεται το βραβείο της ανοιχτής παλάμης που άξια εισπράττει. Ασυναγώνιστη και σφαγιαστική η κοινωνική κατακραυγή στο σημείο αυτό, με την πρωταγωνίστρια - οικογένεια να δρα συνεπικουρούμενης της κατάλληλης μουσικοχορευτικής ανατρεπτικής της παράστασης!

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 11-01-2007  |  Διανομή: Odeon  |  Επίσημο Site