Happy Feet

Ο μικρός Mumble είναι ένας αυτοκρατορικός πιγκουίνος αλλιώτικος από τους άλλους. Ενώ θα έπρεπε να διαθέτει μια όμορφη και ρυθμική φωνή, όπως και οι υπόλοιποι του είδους του, αυτός γεννήθηκε χορεύοντας κλακέτες! Οι γονείς του φοβούνται πως δε θα καταφέρει ποτέ να βρει την αληθινή αγάπη χωρίς να ξέρει το 'Τραγούδι της Καρδιάς', οι συμμαθητές του στο σχολείο τον κοροϊδεύουν και τελικά η ηγεσία της Αυτοκρατορικής Χώρας τον εξορίζει λόγω της ιδιαιτερότητάς του. Ο Mumble ξεκινάει ένα ταξίδι προς αναζήτηση της αλήθειας και της γνώσης και στην πορεία κερδίζει τη φιλία και την αποδοχή. Θα καταφέρει τελικά να αποστομώσει όλους όσους τον κατέκριναν και να γνωρίσει την αληθινή αγάπη;

Οι αξιαγάπητοι κάτοικοι της Ανταρκτικής, την τελευταία διετία, χαίρουν κινηματογραφικής λατρείας. Μετά το ρεαλιστικό «Ταξίδι του Αυτοκράτορα», που εξαργύρωσε εκατομμύρια εισιτήρια, οι δαιμόνιοι animators του Χόλλυγουντ δεν άφησαν την ευκαιρία να περάσει ανεκμετάλλευτη. Εκατοντάδες πιγκουίνοι τραγουδάνε και χορεύουν σε ρυθμούς ροκ, ποπ, φανκ, γκόσπελ και ό,τι άλλο μπορείτε να φανταστείτε. Το «Happy Feet», ωστόσο, δεν είναι μία ταινία για πιγκουίνους: είναι μια ταινία για τη διαφορετικότητα, στην οποία οι πρωταγωνιστές είναι πιγκουίνοι.

Το μοτίβο του diversity στο ζωικό βασίλειο του animation το συναντάμε συχνά, με χαρακτηριστικότερη περίπτωση τον χορτοφάγο καρχαρία στον «Shark Tale». Εκεί, ο 'διαφορετικός' ήρωας ήταν στο φόντο της ιστορίας ενώ στο «Happy Feet», ο κακόφωνος Mumble (Elijah Wood) αναλαμβάνει χρέη πρωταγωνιστή. Το επιμύθιο της ιστορίας πλασάρεται ελαφρώς κακόγουστα αλλά πρέπει όλοι οι θεατές (οι μικρότεροι κυρίως) να καταλάβουν ότι διαφορετικότητα ίσον μοναδικότητα, ότι είναι σημαντικό να αγαπάς τον εαυτό σου και ότι πρέπει να αποκτήσουμε συνείδηση οικολογική.

Πέρα από τις σεναριακές ευκολίες, που είναι απόλυτα κατανοητές αν λάβουμε υπόψη μας το βασικό κοινό-στόχο της ταινίας, τα τραγούδια των πιγκουίνων είναι απλά απολαυστικά. Οι ηθοποιοί που δανείζουν τις φωνές τους στους πιγκουίνους στέκονται στο ύψος των περιστάσεων, αν και από τον Ramon-Robin Williams περιμέναμε κάτι παραπάνω. Η δε εναρκτήρια σκηνή με τη μαμά-Nicole Kidman, η οποία ζευγαρώνει τραγουδώντας Prince, είναι τόσο χαριτωμένα ποπ που θέλεις να χορέψεις στο κάθισμα. Για άλλη μια φορά θαυμάσαμε την εξέλιξη της τεχνικής του animation και τη σχεδόν ρεαλιστική απεικόνιση της Ανταρκτικής, ωστόσο οι διαφορές από προηγούμενα anime αντίστοιχου είδους είναι μηδαμινές. Μια ευχάριστη ταινία, καταλληλότερη μάλλον για τους νεαρούς σινεφίλ.

Πρεμιέρα στην Ελλάδα: 14-12-2006  |  Διανομή: Village Films  |  Επίσημο Site